IT IS A COMMON PICTURE TODAY THAT THE THRONE BEARERS DO NOT INITIATE THE WRITERS. IT SEEMS THAT ALL THE GODS AND GODDESSES ARE GONE ON A LONG LEAVE. THIS LEAVES ONLY THE POOR, DOWNTRODDEN AND THE SCIENTIST TO BE THE SUBJECT.WHENEVER THESE POOR FIGHT WITH THEIR POVERTY IT IS INDEED A HEROIC DEED. THEY HAVE TO PAY FINE IF THEY LOSE THIS FIGHT. THIS FINE COMES IN THE FORM OF IMPRISONMENT OR DEATH. NEEDLESS TO SAY THAT A WRITER IS DRAWN TO THE PLACE WHERE SUCH FIGHT IS GOING ON. NOWADAYS, HE IS FINDING THE FIGHTING SPIRIT ONLY IN THE POOR.THIS BOOK IS A COMPILATION OF WORK BY MANY WRITERS AND ARTISTS, FROM ALL OVER THE WORLD.
‘आजचे राजे, महाराजे लेखकाला स्फुर्ती देणारे नाहीतच. देवदेवता तूर्त रजेवर आहेत. आज नायक व्हायला उरले आहेत – गरीब लोक आणि शास्त्रज्ञ. गरीब लोक जेव्हा लढा देतात, तेव्हा तो उपासमारीशी केलेला नायकी लढाच असतो. त्यात हरलं की दंड भरावा लागतो; तो तुरुंगवासाचा किंवा मरणाचा. साहजिकच लेखक लढाऊ-वृत्ती जिथं आढळते, तिथे ओढला जाणारच. आता ही लढाऊ-वृत्ती त्याला फक्त गोरगरीबांच्यातच आढळतेय....’ ...अशाच देश-विदेशातील लेखक, चित्रकार... अन् कलावंतांना अवगत करून देणारे ‘चरित्ररंग’.