जरुर वाचा 1970 च्या दशकात रशियन फौजानी अफगाणिस्तानावर कब्जा केल्या नंतर आमिरच्या कुटुंबाला अमेरिकेत परगंदा व्हावं लागतं. पण अमेरिकेत गेल्यानंतरही आमिरच्या मनात एक जाणीव सतत जागृत असते ती म्हणजे एक ना एक दिवस, कधीतरी त्याला जरूर पारतावं लागणार आहे.नव्या जगातलं त्याचं समृद्ध आयुष्यही त्याला कधीच देऊ शकणार नाही अशा गोष्टीसाठी ती म्हणजे प्रायश्चित ...Read more

खालीद हुसैनी, एक आफ्रिकन अमेरिकन डॉक्टर कम लेखक. त्यांचे हे पहिले पुस्तक. हे बाजारात आले 2003 मध्ये आणि मेहता प्रकाशनमुळे मराठी वाचकांच्या हाती पडले 2007 मध्ये. माझ्या हाती यायला मात्र मागचा आठवडा उजाडला. लेखक स्वतः अफगाणिस्तान मध्ये जन्मल आहेत पण तसे नशीबवान निघाले. वडिलांची अफगाणिस्तान राजदरबारी चांगली नोकरी असल्याने, तिथे यादवी सुरू होण्यापूर्वीच हे हुसैनी कुटुंब आधी पॅरिस अन मग अमेरिकेला गेले. खालिद हुसैनी तिथेच शिकून पेशाने डॉक्टर झाले खरे पण त्यांच्यातील संवेदनशील लेखकाला काही ते थोपवू शकले नाहीत. `द काईट रनर` म्हणजे काटलेला पतंग पकडण्यासाठी धावणारा, म्हणजे कादंबरीचा छुपा नायक. तसे कथा बीज अगदी छोटे आहे, लहानपणी स्वत:च्या भेकडपणामुळे तोंड न देऊ शकलेल्या चुकीचे दडपण आणि गिल्ट मनात बाळगून मोठ्या होणाऱ्या नायकाची ही कथा आहे. वास्तविक पाहता, जे घडलं किंवा घडतं, ते लहानपणी, ज्यावेळी फारसं तसेही काही हातात नसतं पण तरी ही आपण चुकीचे वागलो ही मानसिक काच एकही दिवस पाठ सोडू देत नाही. या गिल्ट ची जबाबदारी कशी उतरते, उतरते का हे वाचायलाच पाहिजे. पण वाचण्यासाठी पेशन्स हवा. खालिद हुसैनी खूप चिवट स्मरणशक्तीवाले आणि सुक्ष्मनिरीक्षक असले पाहिजेत. कारण कादंबरी एक गोष्ट न राहता रोजनिशी बनून जाते. इतके बारीक बारीक डाव्या उजव्या बाजूचे, जागांचे, घराचे बाजारपेठेचे वर्णन केले आहे की क्षणभर वाटले मी जरी अफगाणिस्तान मध्ये, काबुल मधल्या वझीर अकबर खान या भागात गेले तर नायकाचे घर मला देखील सहज सापडेल. दिवसागणिक कथा पुढे सरकते, पण अत्यन्त धीम्या गतीने, अर्थात पुढे काय होणार याची उत्सुकता लावूनच. पण प्रश्न असा पडतो की खरंच आपण किती वेळा असे आपल्या अजाणतेपणी केलेल्या चुकांचे पातक माथी घेऊन फिरत असतो? तेंव्हा वाटलेली, असलेली, झालेली गँभिर चूक आपण आता ईतक्या गंभीरपणे घेतो का? प्रायश्चित्त घेण्यासाठी तळमळतो का? उलटपक्षी तेंव्हा तर मी लहानच होतो, तेंव्हा कुठं काय कळत होतं आणि मुख्य म्हणजे मी थोडाच जाणूनबुजून केलंय, अशी पांघरुणे घालून विषय बंद करून टाकतो. `द काईट रनर` च्या निमित्ताने पुन्हा एकदा बालपणात डोकावून पाहिलं, कादंबरीमध्ये घडलेल्या एवढी गँभिर घटना नाहीच पण तेंव्हा गँभिर वाटलेली काही भांडणं, आरोप प्रत्यारोप आठवलेच. किती फालतू होते ते रुसवे फुगवे, ते तोडून टाकणं, अबोले धरणं... काय असेल ते असो, या पुस्तकाच्या निमित्ताने एक सच्चा मनाचे दर्शन होते हे मात्र खरे... बघा वाचून एकदा. ...Read more

ही कथा आमीर,हसन,सोहराब,सोराया व ईतर पात्रांची आहेच त्याच बरोबर अफगाणीस्थान च्या दुर्दशेची आहे.तालीबान चा उदय आणि त्यांच्या बेबंदशाही मुळे परदेशातील अफगाणांची दारूण मनोवस्था !

The kite runner वाचले.अफगाणिस्तान आणी तलिबान या संदर्भातील हे आठवे पुस्तक.प्रत्तेक पान उलटताना आता याना काय फेस करावे लागेल म्हणून चिंता वाटणारे पुस्तक.आणी आपण किती सेफ आहोत भारतामधे याची जाणिव होत रहाते