Sumit Deshmukh
सत्तरच्या दशकातली ही कथा आहे. बोस्टन शहरातील `मेमोरियल` हे एक प्रतिष्ठित व भव्य रुग्णालय. दरवर्षी प्रमाणे त्यावर्षी सुद्धा मेडिकल च्या पाच विद्यार्थ्यांचा एक समूह तिथे प्रशिक्षणासाठी येतो. त्यांतलीच एक म्हणजे कथेची नायिका - सुसान. तिथे तिला अज्ञातव रहस्यमय कारणाने कोमात गेलेल्या रुग्णांच्या काही केसेस पाहायला मिळतात. बुद्धिमान सुसान तशी अभ्यासू असल्यामुळे व तसेच काही रुग्णांबद्दल वाटणाऱ्या सहानुभूतीमुळे तिच्या मनात अशा अज्ञात कारणाने कोमात जाणाऱ्या रुग्णांच्या केसेस बद्दल कुतूहल निर्माण होतं. आणि मग ती त्या प्रकरणांचा छडा लावायचा कसा प्रयत्न करते, तिला कोणकोणते अडथळे येतात आणि शेवटी भीषण वास्तव कसं समोर येतं ते सांगणारी ही रंजक कथा.
कथेतील बरेच प्रसंग हे थरारक असले तरी पुढे काय होईल त्याचा अंदाज लागतो. तसेच मलपृष्ठावरील परिचय देणाऱ्या मजकुरामुळे रुग्ण कोमात का जातायत त्याचा थोडा अंदाज वाचकाला आधीच आलेला असतो. त्यामुळे रहस्याचा घटक थोडा कमी झालेला आहे. अनुवाद नेहमीप्रमाणे उत्तम.
एकदा नक्कीच वाचण्यासारखी कादंबरी.
अभिप्राय- 3.5/5
#थरारकथा ...Read more
Teka Kulkarni
खूप दिवसांनी पुस्तकाकडे वळले. दिवसभर लॅपटॉप च्या स्क्रीनकडे बघून डोळे नुसते भकभकून गेले होते. आणि नेमका तेंव्हाच वाचनालय चालू झाल्याचा मेसेज आला.
त्यामुळे लगोलग गेले आणि फार वेळ न घालवता जे हाताला लागले ते पुस्तक घेऊन आले.
वाचताना अनेक वेळा बजूला ठेवले, आहेच ते असे डिप्रेसिंग. दुसरे महायुद्ध म्हणले की नाझी आणि त्यांच्या छळ छावण्या, त्यातून बचावले गेलेले नशीबवान यांची चरित्रेच काय ती आपल्याला ठाऊक.
पण या युद्धाच्या सावलीचे सुद्धा किती भयानक परिणाम आजूबाजूला होत होते हे हे पुस्तक वाचताना अगदी प्रकर्षाने जाणवते.
ती जेंव्हा इंग्लड ला पोचली तेंव्हा माझेच डोळे वहात होते...
खूप बरे झाले मी हे पुस्तक वाचले, आपण लोकडाऊन च्या नावाने बोंबा मारत आहोत पण निदान घरात, खाऊनपिऊन सुखी आणि सुरक्षित आहोत हे काय कमी आहे, याची तीव्र जाणीव झाली हे पुस्तक वाचून.
शिवाय लॅपटॉप कॅग्या अतीव व अपर्यायी वापराने कोरडे पडलेले डोळे या पुस्तकाने ओले नक्कीच केले. ...Read more