A TWENTY-TWO-YEAR-OLD TEACHER COMES TO BANGARWADI AND SOON BECOMES A PART OF THE WADI. THIS BOOK INTRODUCES US TO KARBHARI- WHO ENDEARS THE VILLAGERS, AIBU WHO DOES NOT HAVE ANY FAMILY, ANANDA WHO STEALS FROM FARMS AND THEN CONFESSES TO THE OWNERS; SHEKU`S WIFE WHO FILLS IN FOR THE LACK OF A BULLOCK WITH A PLOW YOKE ON HER NECK AND DARES TO SET UP A SEPARATE HOUSE AFTER KNOWING THAT HER HUSBAND IS HAVING AN AFFAIR WITH ANJI AND SO ON. MADGULKAR`S PEN PORTRAYS THE CHARACTERS OF VARIOUS NATURES VIVIDLY AND LUSCIOUSLY. READERS FIND OUT HOW THE WADI WORKS IN UNISON TO BUILD A ‘TALIM’ OR GYMASIUM IN THE SCHOOL, THE STRUGGLE DURING THOSE TIMES AND THE ENTHUSIASM OVERFLOWING IN THE VILLAGE AFTER THE ARRIVAL OF THE KING TO INAUGURATE THE TALIM. THE VIVID DEPICTION OF THE DAILY LIFE IN THE WADI, HARVEST, DROUGHT, FOLK CUSTOMS, BELIEFS, DEITIES ETC. ENGAGES THE READER. THE TEACHER LEAVING THE WADI IS HEART-BREAKING. THIS IS AN ENRICHED NOVEL IN MARATHI LITERATURE, HIGHLIGHTING THE UNITY OF THE SPIRIT OF THE TEACHER AND BANGARWADI.
एक विशी-बाविशीतला मास्तर बनगरवाडीत येतो. पाहता-पाहता वाडीचा होऊन जातो. जीव लावणारा कारभारी, आगापिछा नसलेला आयबू, लोकांच्या शिवारातून चोर्या करून परत त्यांच्या मालकांना मी चोरी केली, असं जाऊन सांगणारा आनंदा, नांगराचं जू मानेवर घेऊन एका बैलाची कमतरता भरून काढणारी, नवरा अंजीच्या नादी लागलाय म्हटल्यावर वेगळी चूल थाटणारी शेकूची बायको इ. विविध स्वभावाच्या व्यक्तिरेखा माडगूळकरांच्या लेखणीतून चित्रदर्शित्वाने, रसरशीतपणे साकारतात. शाळेत तालीम बांधण्यासाठी एक झालेली वाडी, त्यादरम्यानचा संघर्ष आणि तालमीच्या उद्घाटनाला राजा आल्यानंतर गावात ओसंडून चाललेला उत्साह, वाडीतील दैनंदिन जीवन, सुगी, दुष्काळ, लोकरीती, समजुती, दैवतं इ.चं जिवंत चित्रण वाचकाला गुंतवून ठेवतं आणि मास्तराचं वाडी सोडून जाणंही मनाला कातर करतं. मास्तर आणि बनगरवाडीच्या भावविश्वाचं एकत्व अधोरेखित करणारी, मराठी साहित्यातील अक्षर-लेणं असलेली कादंबरी.