* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Original Book Title: OMERTA
  • Availability : Available
  • Translators : ANIL KALE
  • ISBN : 9788177665215
  • Edition : 2
  • Publishing Year : MARCH 2005
  • Weight : 0.00 gms
  • Pages : 328
  • Language : Translated From ENGLISH to MARATHI
  • Category : FICTION
Quantity
Buying Options:
  • Print Books:
TO DON RAYMONDE APRILE`S CHILDREN HE WAS A LOYAL FAMILY MEMBER, THEIR FATHER`S ADOPTED "NEPHEW." TO THE FBI HE WAS A MAN WHO WOULD RATHER RIDE HIS HORSES THAN DO MOB BUSINESS. NO ONE KNEW WHY APRILE, THE LAST GREAT AMERICAN DON, HAD ADOPTED ASTORRE VIOLA MANY YEARS BEFORE IN SICILY; NO ONE SUSPECTED HOW HE HAD CAREFULLY TRAINED HIM . . . AND HOW, WHILE THE DON`S CHILDREN CLAIMED RESPECTABLE CAREERS IN AMERICA, ASTORRE VIOLA WAITED FOR HIS TIME TO COME. NOW HIS TIME HAS ARRIVED. THE DON IS DEAD, HIS MURDER ONE BLOODY ACT IN A DRAMA OF AMBITION AND DECEIT--FROM THE DEADLY COMPROMISES MADE BY AN FBI AGENT TO THE GREED OF TWO CROOKED NYPD DETECTIVES AND THE FRIGHTENING PLANS OF A SOUTH AMERICAN MOB KINGPIN. IN A COLLISION OF ENEMIES AND LOVERS, BETRAYERS AND LOYAL SOLDIERS, ASTORRE VIOLA WILL CLAIM HIS DESTINY. BECAUSE AFTER ALL THESE YEARS, THIS MOMENT IS IN HIS BLOOD. . . .
जन्मभर खास सिसिलियन पद्धतीनं भरपूर गुन्हे केल्यावर वृद्धपणी संघटित गुन्हेगारीतून आपल्या मान, प्रतिष्ठेला कुठेही तडा जाऊ न देता निवृत्त होण्याइतका डॉन एप्रिल निश्चितपणे दूरदर्शी आणि समयसूचक होता. मुलांना त्यानं गुन्हेगारी जगाचा वाराही लागू दिलेला नव्हता. त्यांचं संरक्षण व्हावं म्हणून त्यानं सिसिलीमधून एक पुतण्या दत्तक घेतला. त्याचं नाव `अ‍ॅस्टर व्हायोला`. डॉन रेमंड एप्रिलची गुन्हेगारीतून निवृत्ती म्हणजे इतर माफिया मिलींना आपले हातपाय पसरण्याची संधी होती, पण एफबीआयचा स्पेशल एजंट कुर्ट सिल्की मात्र तिकडे संशयाने पाहत होता. तेवढ्यात एक अतक्र्य घटना घडली... निवृत्त झालेल्या डॉन एप्रिलचा खून झाला! सिल्की आणि एफबीआयनं माफियाविरुध्द आणखी एक जोरदार मोहीम उघडली आणि अ‍ॅस्टर व्हायोला आणि डॉन एप्रिलची मुलं आणखी एका - शेवटच्या - युध्दात विनाकारण ओढली गेली. पण आता त्यांच्या मनात संभ्रम आहे - कायद्याच्या बाजूला नेमकं कोण आहे? आणि आपण काय करायचं?
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
#MEHTAPUBLISHINGHOUSE #MARATHIBOOKS #TRANSLATEDBOOKS #ONLINEBOOKS #BIOGRAPHYA&TRUESTORIES #MARIO PUZO #अनिल काळे # ओमेर्ता #OMERTA
Customer Reviews
  • Rating StarLaxmikant Kapgate

    मित्रहो नमस्कार, आधुनिक काळात कादंबरीच्या विश्वात अनेक उच्चांक प्रस्थापित केले गेले. अर्थात, कादंबरी चे संदर्भ आणि प्रकार शोधताना क्राईम जगताचे भयाण वास्तव वाचकांसाठी आणण्याचा प्रयत्न झाला. Science fiction या प्रकारात तंत्रज्ञान आणि संशोधन करून Futuistic आयुष्याच्या कल्पना केल्या गेल्या. परंतु साहित्य विश्वातील मारिया पूझो हे नाव काहीसं वेगळं आहे. फक्त आणि फक्त माफिया हाच त्यांच्या मेंदूला आवडता विषय असावा. नुकतीच त्यांनी निर्मिलेली " Omerta ( ओमर्ता) ही काहीशी रहस्यमय भयकथा, गुन्हेगारी प्रवृत्तीच्या आणि माफियांच्या फॅमिली बद्दल अधिक माहिती देणारं आहे. सुहास शिरवळकर यांच्यासारख्याच किंबहुना त्याहीपेक्षा सरस कामगिरी पुझो ची आहे. इटालियन अमेरिकन माफिया किंवा सिसिलियन माफिया आणि त्यांची गुन्हेगारी बाबद विस्तृत व वाचकांस रंजक वाटेल अशीच लेखनशैली आहे. २००० साली प्रकाशित झालेल्या कथानकात रेमंड एप्रिल, हेंको, पोर्टेला, सोबतच एफ बी आय चा अधिकारी कुर्ट सिल्की याची कथा आहे. अभिताभ बच्चन यांनी भूमिका केलेल्या सरकार सिनेमांची कथा याच मारिया पूझो लिखित ठे Godfather या पुस्तकावर आधारित आहे. एकेकाळी थे Godfather II ला सहा ऑस्कर पुरस्कार प्रदान करण्यात आले होते. त्यामुळे हे कथानक वाचताना लेखकाचा दर्जा लक्षात येतो. मेहता पब्लिशिंग हाऊस ने Omerta च मराठी भाषांतर प्रकाशित केलं असून अनिल काळे नी अनुवाद केलाय. मजा आली वाचताना..... ...Read more

  • Rating StarSAHITYA SUCHI - JAN 2006

    ओमेर्ता - मारिओ पुझो, याची नवी कादंबरी... ‘ओमेर्ता’ या शब्दाला खास अर्थ आहे. एखाद्याच्या हातून गुन्हा घडलेला असेल आणि त्याबद्दलची माहिती जर इतर कोणाला असेल, तर अशी माहिती कोणीही जिवंतपणी, कोणत्याही परिस्थितीत कोणालाही न सांगण्याबाबतचा सिसीलीमध्ये अतयंत कडकपणे पाळला जाणारा हा अलिखित दंडक आहे. अनुवादित पुस्तके मराठी वाचकांना एक वेगळ्या अपरिचित विश्वाचा परिचय करून देत असतात. एकेकाळी अनुवादित राहिल्याला फारसे महत्त्व दिले जात नसे परंतु अनुवाद वाचकांचे विचार क्षेत्र घेऊन आता अनुवादाला पुरस्कारही दिला जातो. ‘ओमोर्ता’ ही कादंबरीही रोमांचक अनुभव देणारी आहे. कादंबरीचा कॅनव्हॉस विशाल आहे. त्यात अनेक विस्मयकारक घटना असून मनुष्य स्वभावाचे वेगवेगळे नमुने पहायला मिळतात. येथील घटना सिरीली बेट, रोम, न्यूयॉर्क, लंडन अशा शहरांमध्ये घडतात कादंबऱ्यातली व्यक्तींचे जगही पूर्णपणे वेगळे आहे. हे जग आहे माफिया डॉनचे, कुविख्यात गुंडांचे गुन्हेगारी, दरोडेखोरी खून, मारामाऱ्या वेश्याव्यवसाय, अनैतिक संबंध, टोळीयुद्धे असे अनेक रंग तेथे आहेत आणि त्याचवेळी मानवी भावभावानांचे नर्तनही तेथे आहे. सूड आणि दया, शत्रुत्व आणि प्रेम परस्परविरोधा भावनांचे चित्रण इथे आढळते. ‘ओमेर्ता’ या शब्दाला खास अर्थ आहे. एखाद्याच्या हातून गुन्हा घडलेला असेल आणि त्याबद्दलची माहिती जर इतर कोणाला असेल, तर अशी माहिती कोणीही जिवंतपणी, कोणत्याही परिस्थितीत कोणालाही न सांगण्याबाबतचा सिसीलीमध्ये अत्यंत कडकपणे पाळला जाणारा हा अलिखित दंडक आहे. अ‍ॅस्टर व्हायोला या तरुणाला हा दंडक पाळावा लागतो. कादंबरीला हे नाव दिले आहे. कादंबरीत सुमारे पस्तीस वर्षांचा कालावधी चित्रित केला आहे. कथानकाला प्रारंभ होतो १९६७ साली इटलीजवळील सिसिली बेटावर. त्या भागातील माफिया डॉन झेनो मृत्यूशय्येवर पडलेला असतो. त्याची तरुण पत्नी बाळंतपणात मरण पावलेली असते आणि मुलगा अ‍ॅस्टर फक्त दोन वर्षांचा असतो. त्याची जबाबदारी सोपविण्यासाठी डॉनने आपल्या पूर्वीच्या तीन सहकाऱ्यांना एप्रिल, बियांको आणि क्रुल्सी यांना अमेरिकेतून बोलावून घेतलेले असते. मृत्यूपूर्वी त्या अ‍ॅस्टरची जबाबदारी रेमंड एप्रिल यांच्यावर सोपवतो. त्यासाठी त्याला भरपूर मोबदलाही मिळणार असतो. एप्रिल अ‍ॅस्टरला अमेरिकेत घेऊन जातो. नंतर एप्रिल सुमारे ३०० वर्षे डॉन माफिया गुंड म्हणून जीवन जगतो. साठी उलटल्यानंतर मात्र तो गुन्हेगारी जगताचा निरोप घेतो. आणि एक बँकर व सभ्य गृहस्थ म्हणून उजळ माथ्याने जगात वावरू लागतो. अनेक संस्थांना देणग्या देतो. त्याला मार्क आणि व्हॅलेरस नावाचे दोन मुलगे आणि निकोल नावाची एक मुलगी असते - पत्नीचे निधन झालेले असते. आपल्या तिन्ही मुलांना त्याने गुन्हेगारी जगापासून पूर्ण दूर ठेवलेले असते बोर्डिंगमध्ये ठेवून त्यांना उत्तम शिक्षण दिलेले असते. अ‍ॅस्टरलाही त्याने मुलाप्रमाणेच वाढवलेले असते. मात्र त्याचा बाप डॉन होता हे मात्र कळू दिलेले नसते. दर उन्हाळ्यात तो सिसिलीला जाऊन राहतो तेव्हा अ‍ॅस्टरलाही बरोबर घेऊन जातो. आपल्या पश्चात अ‍ॅस्टरने प्रशिक्षण दिलेले असते. अ‍ॅस्टर प्रथम लंडनला मि प्रायर यांच्याकडे बँकिगचे शिक्षण घेतो. नंतर सिसिलीन त्याला बियांको मारेकरी होण्याचे शिक्षण देतो. बियांकोचा शरीररक्षक म्हणून काही वर्षे तो काम करतो लंडनला तो अभिनयाचे व संगीताचे शिक्षण घेत असताना रोझी नावाच्या सुंदर तरुणीच्या प्रेमात पडतो. त्याच्यावर हल्ला होतो पण त्यातून तो बचावतो. शिक्षण पूर्ण झाल्यावर तो डॉन रेमंड एप्रिलकडे परत येतो. त्याच्या कारभारात लक्ष घालतो. १९९५ साली डॉन एप्रिलचा अचानक खून होतो. हा खून कोणी व केला हे गूढ अनाकलनीय वाटते. न्यूयॉर्कमधील एफबीआय एजंट सिल्की या खुनाच्या तपासामागे लागतो. अ‍ॅलर्टही त्याच प्रयत्नात असतो. काकांचा खुनाचा सूड घेण्यासाठी तो वेगवेगळे मार्ग वापरतो. शेवटी असे उघडकीला येते की पोर्टलो या अमेरिकन डॉनने हेस्को नावाच्या एजंटला या खुनाचे कंत्राट दिलेले असते. फ्रॅंकी आणि स्टेस नावाचे दोघे नेमबाज जुळे बंधू ही हत्या करतात आणि हेस्को स्वत: त्यावेळी कार चालवत असतो. डॉनचे सर्व गुण अंगी असलेला अ‍ॅस्टर या चौघांना यमसदनाला कसा पाठवतो, सूडाचे राजकारण कसे खेळतो – ह्याची हकीगत विलक्षण रोमांचक पद्धतीने इथे सांगितली आहे. ह्या सर्व घटना घडल्यानंतर डॉन एप्रिलच्या मुलांचे संरक्षण करण्याची जबाबदारी पूर्ण झाल्यावर, सर्व बँकाचा कारभार त्याच्याकडे सोपवून, अ‍ॅस्टर सिसीलीतील आपल्या मूळ गावी परत येतो, आपले खरे वडील कोण हे त्याला समजलेले असते. तो रोझीशी विवाह करून साधेसुधे आयुष्य जगू लागतो. त्याला रेमंड नावाचा मुलगाही होतो. त्याला माहीत असते की आपला मुलगाही एक दिवस सिसिली सोडून सूड, प्रेम, दया, शत्रुत्व आणि संधींनी भरलेल्या अमेरिकेत जाईल. अ‍ॅस्टर व रोझी सिसीलीत राहातात. इथे कादंबरी संपते. कादंबरीतील काही माहिती मात्र विपर्यस्त स्वरूपात दिलेली आढळते. उपोद्घातात डॉन झेनो हा आपल्या तीन साथीदारांपैकी रेमंड एप्रिल याच्या ताब्यात आपला छोटा मुलगा का देतो याची कारणमीमांसा करताना, रेमंड अपत्यहीन आहे. त्यामुळे तोच अ‍ॅस्टरचा सांभाळा पोटच्या मुलाप्रमाणे मायेने करील असा संदर्भ दिला आहे. परंतु नंतरच्या प्रकरणांमध्ये रेमंड एप्रिल ह्याला दोन मुलगे आणि एक मुलगी असल्याची हकीगत झाली आहे ही तिन्ही मुले अ‍ॅस्टरपेक्षा वयाने मोठी आहेत म्हणजेच डॉन झेनच्या मृत्यूनंतर झालेली नाहीत. ही ढोबळ चूक मूळ कांदबरीकाराने तरी केलेली असावी किंवा अनुवादकाने तरी केली असावी. दुसरे म्हणजे कादंबरीच्या उत्तरार्घातील काही स्फोटक घटना अगदीच सपक पद्धतीने वर्णन केल्या आहेत. उदा. ट्यूलिपचा वध अधिक रोमांचक पद्धतीने वर्णन केल्या आहेत. उदा. ट्यूलिपाचा वध अधिक रोमांचक पद्धतीने वर्णन करता आला असता. कादंबरीत अनेक व्यक्तीचित्रणे असल्यामुळे त्यांची नावे आणि नाती लक्षात ठेवणे अवघड वाटता. कादंबरीच्या उत्तरार्धापेक्षा पूर्वाध अधिक रंगतदार वाटतो. चलतचीत्रपटाप्रमाणे त्यातील घटना आपल्या डोळ्यासमोर तरळतात आणि मूळ इंग्रजी कादंबरी वाचण्याविषयी मनात उत्सुकता निर्माण करतात. अनुवादकाने कादंबरीची मूळ लय कायम ठेवून तिचे मराठी रूपांतर केले आहे. चंद्रमोहन कुलकर्णी यांचे मृखपृष्ठ आकर्षक व कलात्मक आहे. गुन्हेगारी जगताचे चित्रण कारणारी ही कादंबरी विषयाच्या नाविन्यामुळे लक्षवेधक ठरते. -डॉ. नीला पांढरे ...Read more

  • Rating StarDAINIK LOKSATTA 30-10-2005

    गुन्हेगारी जगाचे चित्रण करणारी कादंबरी... या जगात जगण्याचे नियम माणसाने पूर्वीपासून ठरवून ठेवलेले आहेत. प्रत्येक ठिकाणचे, प्रत्येक देशाचे, प्रत्येक धर्माचे आणि जातींचे या सगळ्यांचेच आपले असे काही नियम आहेत. या नियमांचे उल्लंघन केल्यास काही ना काही शक्षांना सामोरे जावे लागते. ती शिक्षा कधी तुरुंगवासाची असेल तर कधी समाजातील बहिष्काराची असेल. गुन्हेगारी जगताचंही असंच आहे. या जगाचेही आपले म्हणून काही नियम आहेत, ‘एथिक्स’ आहेत. या जगात वावरणाऱ्या सगळ्यांनी हे नियम पाळणं आवश्यक ठरतं. नाहीतर दुसरी टोळी त्यांच्यावर वार करायला टपलेलीच असते. गुन्हेगार, त्याचं विश्व, त्याचं जगणं, पोलिसांशी असलेले संबंध या सगळ्यांचं चित्रण करणारी कादंबरी ‘ओमेर्ता’ ही मारिओ पुझो याची कादंबरी अनिल काळे यांनी मराठीत अनुवादित केली आहे. ओमेर्ता म्हणजे गुन्हेगारी जगतातील एक नियम. हा नियम खास सिसिलीत पाळला जातो. एखाद्याच्या हातून जर गुन्हा घडलेला असेल आणि याबद्दलची माहिती जर इतर कोणाला असेल तर अशी माहिती कोणीही जिवंतपणी, कोणत्याही परिस्थितीत कोणालाही न सांगण्याबाबतचा हा अलिखित कडक दंडक आहे. डॉन व्हिसेंझो झेनोने आयुष्यभर माफियातल्या परंपराचं आणि नीतिनियमाचं पालन केलं. शेवटी त्याचं मरण आलं तेव्हा त्याचा मुलगा अ‍ॅस्टर व्हायोला अवघा दोन वर्षांचा होता. स्वभावाने काहीसा झेनोसारखाच असलेल्या डॉन रेमंड एप्रिलवर त्याने आपल्या या मुलाची जबाबदारी सोपवली होती. नंतर त्याने अ‍ॅस्टरला आपल्या तीन मुलांबरोबर आपला पुतण्या म्हणून नेले. अत्यंत दूरदर्शी असलेल्या रेमंडचा गुन्हेगारी जगतावर चांगलाच वचक होता. पण त्याने या जगताचं आपल्या मुलांना वारंही लागू दिलं नव्हतं. ही तिन्ही मुलं आपापल्या क्षेत्रात, करिअरमध्ये चांगलीच स्थिरावली होती. कालांतराने डॉन एप्रिल गुन्हेगारीतून निवृत्त झाला. आपल्या बँका आणि इतर पांढऱ्या व्यवसायांमध्ये तो रमून गेला. एका दिवशी मात्र त्याचाच खून झाला आणि गुन्हेगारी जगतात खळबळ उडाली. त्याचा खून म्हणजे या जगतातील मोठी घटना. त्याच्या खुनाचा शोध घेण्याच्या दृष्टीने आणि माफिया नष्ट करण्यासाठी एफबीआय आणि विशेषत: त्यांचा एजंट कुर्ट सिल्कीने एक मोहीमच उघडली. त्यात डॉनची मुलं खेचली गेली. या मुलांना त्यातून बाहेर काढण्यासाठी अ‍ॅस्टरने पुढाकार घेतला. त्याच्या रक्तात असलेला सिसिलियन गुन्हेगारी त्याचवेळी जागा झाला. त्याने आपल्या खास सिसिलियन पद्धतीने काकांच्या मृत्यूचे गूढ तर उकललेच पण गुन्हेगारी शिक्षाही दिली. एवढे सगळे करून कायद्याच्या कचाट्यातून मात्र तो दूरच राहिला. डॉन एप्रिलचा खून, अ‍ॅस्टरने खुन्यांचा लावलेला शोध, त्याचं मन, त्याचं प्रेम, बहीण-भावंडं, त्यांचे स्वभाव या सगळ्यांचं सुरेख चित्रण करणारी ही कादंबरी आहे. काळे यांनी अनुवाद करताना कुठेही मूळ कादंबरीचा ओघ, वेग कमी न करता रंजक बनवली आहे. त्यामुळेच ती वाचनीय झाली आहे. मारिओ पुझोऱ्या कादंबऱ्या हा एक चांगला अनुभव असतो. तो अनुभव काळे यांनी या अनुवादात कुठेही कमी होऊ दिलेला नाही. पुझोच्या कादंबरीचा ‘फील’ अत्यंत सुंदर रीतीने यात उतरला आहे. त्यांच्या ‘गॉडफादर’ या कादंबरीवर आपल्याकडे ‘सरकार’ बनवला गेला. ओमेर्ता ही देखील अशीच एक हिट कादंबरी आहे. -कोमल कुंभार ...Read more

  • Rating StarNEWS PAPAR REVIEW

    विनोद भालेराव वेगवान घटना, नाट्यपूर्ण – उत्कंठावर्धक प्रसंग, प्रसंगाला कलाटणी देणाऱ्या धक्कातंत्राचा वापर करून वाचकांना विचार करण्याचीही उसंत न देणाऱ्या घडणाऱ्या आकस्मिक-अर्तक्य घटनांची मालिका...

Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

ANUWADATUN ANUSARJANAKADE
ANUWADATUN ANUSARJANAKADE by LEENA SOHONI Rating Star
कौशिक लेले

पुस्तक – अनुवादातून अनुसर्जनाकडे (Anuwadatun Anusarjanakade) लेखिका – लीना सोहोनी (Leena Sohoni) भाषा – मराठी पाने – २३९ प्रकाशन – मेहता पब्लिशिंग हाऊस. फेब २०२४ छापील किंमत – रु. ३७०/- ISBN – 9789357205337 ह्या परिचयाची माझी वेबसाईट लिंक htps://learnmarathiwithkaushik.com/courses/anuwadatun-anusarjanakade/ मराठी पुस्तकांमध्ये सध्या इतर भाषांतून अनुवादित झालेली पुस्तके सुद्धा मोठ्या संख्येने दिसतात. एखादा सरस अनुवाद वाचताना आपल्या डोक्यात सुद्धा आपल्या आवडीच्या परभाषेतल्या पुस्तकांची यादी तयार होते. ही पुस्तकं सुद्धा मराठीत आली तर काय मजा येईल असं वाटतं. भाषा हा ज्यांचा जिव्हाळ्याचा विषय आहे त्यांची इच्छा एक पुढचं पाऊल टाकेल. आपणही स्वतः असा अनुवाद केला तर ? आपल्यालाही दोन्ही भाषा चांगल्या येत आहेत मग अनुवाद का करू नये ? हे पिल्लू डोक्यात शिरेलच. असा अनुवाद करायचा स्वतः काही प्रयत्न केला की लक्षात येईल की हे किती किचकट काम आहे. चांगला अनुवाद करायचा असेल तर सराव लागेल. अभ्यास लागेल. त्याची काही तंत्र मंत्र शिकून घ्यावी लागतील. एखाद्या चांगल्या जाणकार व्यक्तीचं, अनुभवी व्यक्तीचं मार्गदर्शनही मिळायला हवं. जर तुमच्याही मनात अशा भावना आल्या असतील तर लीना सोहोनी यांचं “अनुवादाकडून अनुसर्जनाकडे” हे पुस्तक तुम्हाला नक्की आवडेल. लीना सोहोनी हे नाव मराठीत अनुवादिका म्हणून प्रसिद्ध आहे. आत्तापर्यंत त्यांनी अनुवाद केलेली पन्नासच्यावर पुस्तके प्रकाशित झाली आहेत. त्यांचा अनुभव व अधिकार वेगळा सांगायला नको. त्यांचे हे पुस्तक "अनुवादातून अनुसर्जनाकडे" पुस्तकाचा पहिला भागात लीना सोनी यांनी आपल्या अनुवादाच्या प्रवासाचं सिंहावलोकन केलं आहे. त्यांनी अनुवादाची सुरुवात कशी केली, त्यात प्रगती कशी झाली हे लिहिलं आहे. अनुवादामुळे प्रसिद्ध लेखक जेफ्री आर्चर, सुधा मूर्ती, किरण बेदी यांच्याशी जुळलेले संबंध आणि त्यांच्या भेटीची वर्णनं आहेत. ह्या प्रवासात “मेहता पब्लिशिंग हाऊस” या प्रकाशन संस्थेचा भरभक्कम पाठिंबा त्यांना मिळाला. सुनील मेहता आणि अनिल मेहता यांच्याबरोबरच्या आठवणी सुद्धा पुस्तकात आहेत. पुढच्या भागात अनुवाद या विषयाची एखाद्या शास्त्रीय शोधनिबंधाप्रमाणे माहिती दिलेली आहे. यात अनुवाद प्रक्रियेकडे अतिशय बारकाईने बघितलं आहे. ढोबळमानाने बघितलं तर, अनुवाद म्हणजे तर एका भाषेतल्या शब्दांच्या ऐवजी दुसऱ्या भाषेतले शब्द वापरणे. पण प्रत्येक वेळी एका शब्दाच्या बदल्यात दुसरा भाषेतला एक शब्द असं होतंच असं नाही. त्यामुळे काही वेळा शब्दाची फोड करून दाखवावी लागते. तर काही वेळा मूळ मोठं वाक्य लहान होऊ शकतं. कदाचित तिथे पूर्णपणे वेगळीच शब्दयोजना वाक्यरचना होऊ शकते. या प्रत्येक प्रकाराला एक विशिष्ट शास्त्रीय नाव (पारिभाषिक संज्ञा) आहे हे आपल्याला पुस्तक वाचून कळतं. जे शब्दांच्या बाबतीत तेच वाक्यांच्या बाबतीत. मूळ भाषेतल्या शब्दांसाठी नवीन शब्द वापरून वाक्य तयार झालं तरी ते वाचकाला सहज वाटलं पाहिजे. नाहीतर आपण लगेच म्हणू, “अनुवाद खूप बोजड झाला आहे; ठोकळेबाज झाला आहे”. हे टाळायचं तर वाक्यरचना सुद्धा सुधारायला पाहिजे. याची उदाहरणे पुस्तकात दिली आहेत आणि त्या अनुषंगाने पारिभाषिक संज्ञा (terminology) काय आहे हे मराठी आणि इंग्रजी दोन्हीत दिलं आहे. शब्द, वाक्य ह्यांना लावलेल्या कसोटीचा विस्तार करून ती कसोटी “संकल्पनां”ना लावायला पाहिजे. एखाद्या भाषेत, एखाद्या समाजात असणाऱ्या संकल्पना, प्रथा-परंपरा मराठी भाषेत नसतील तर अनुवाद करताना ते जसंच्या तसं ठेवायचं का तिथे काही वेगळी संकल्पना वापरायची ? का तळ टीप देऊन स्पष्टीकरण द्यायचं? असे एकाच गोष्टीकडे बघण्याचे वेगवेगळे पर्याय उपलब्ध आहेत. हा मुद्दा आपण सोदाहरण स्पष्ट केला आहे. हा ऊहापोह वाचल्यासार अनुवादासाठी दोन्ही भाषांवर आपली किती चांगली पकड पाहिजे हे वाचकाच्या लक्षात येईल. त्याचबरोबर जे पुस्तक आपण वाचतोय त्याची पार्श्वभूमी, त्यातल्या प्रसंगाची सामाजिक पार्श्वभूमी, आणि लेखकाला काय ध्वनीत करायचे आहे हे सगळं समजणं सुद्धा किती महत्त्वाचं हे लक्षात येईल. म्हणजे अनुवाद प्रक्रिया दिसताना शब्दांची दिसली तरी “शब्दांच्या पलीकडले” अनुवादकाला पकडता आले तरच मूळ कृतीला न्याय मिळेल. हे या पुस्तकाच्या वाचनातून अधोरेखित होतं. पुस्तकाचा प्रकारानुसार अनुवादकासमोर असणारी आव्हाने सुद्धा बदलतात. कथा-कादंबरीचा अनुवाद वेगळा तर कवितेचा अनुवाद वेगळा. कारण कवितेमध्ये भावभावनांना महत्त्व आहे तितकेच महत्त्व शब्द, लय, शब्दचमत्कृती यांनाही आहे. म्हणूनच तर ते पद्य आहे गद्य नाही. लीनाजींनी ह्याचाही परामर्श घेतला आहे. नाटकाचा अनुवाद करताना येणारी आव्हाने अजून वेगळी. परिणामकारक संवाद, नेपथ्य, पात्रांची देहबोली, त्याचा प्रेक्षकांवर होणारा परिणाम या सगळ्याचा विचार करून अनुवाद करावा लागतो. म्हणूनच, अनुवाद म्हणजे प्रत्येक वेळी “शंभर टक्के पुस्तक जसेच्या तसे” असं नसतं. तर काही वेळा ते रूपांतर ठरतं. काही वेळा तो स्वैर अनुवाद ठरतो. तर काही वेळा मूळ कलाकृतीवर आधारित नवीन कलाकृती ठरते. हे सुद्धा कितीतरी उदाहरणे देऊन स्पष्ट केले आहे. हे सगळे मुद्दे एकमेकांशी निगडित आहेत त्यामुळे पुस्तकात बऱ्याच वेळा मुद्द्यांची पुनरावृत्ती झाली आहे असं मला वाटलं. ती पुनरुक्ती टाळून कदाचित थोडी पानं कमी करता आली असती. पण मुद्दा वाचकाच्या मनावर ठसावा, कुठलंही विशिष्ट प्रकरण वाचायला घेतले तरी ते त्या मुद्द्यापुरतं पूर्ण असावं हा त्यामागचा हेतू असेल. पुस्तकात पुढे अनुवादकांना नोकरी, व्यवसायाच्या काय संधी आहेत; कुठल्या संस्था याबद्दलचं शिक्षण देतात; कुठले कोर्सेस उपलब्ध आहेत याबद्दलचा तपशील आहे. अनुवाद करायला सुरुवात करायची असेल तर मजकूरनिवड, प्रकाशकांशी संपर्क, परवानगी ह्याचे मार्गदर्शन आहे. त्यांनतर शाळेत आपण जे प्राथमिक व्याकरण शिकतो; म्हणजे कर्ता, कर्म, क्रियापद, ॲक्टिव-पॅसिव्ह व्हॉइस, वेगवेगळे काळ इत्यादींच्या व्याख्या देऊन सगळ्याची उजळणी केली आहे. ज्याला अनुवाद क्षेत्रात उतरायचे आहे त्याला व्याकरणाचा अजून बराच अभ्यास करावा लागणारच आहे. आणि पुस्तकाचा उद्देश व्याकरण शिकवणं नाही तर अनुवादकासाठी व्याकरण अत्यावश्यक आहे हे ठसवणं आहे. त्यामुळे व्याकरणाचा भाग पुस्तकात नसता तरी चालला असता असं मला वाटलं. पुस्तकातील काही पाने वर दिलेल्या लिंकवर शेअर केली आहेत. म्हणजे तुम्हाला पुस्तकाची, लेखनशैलीची अजून चांगली कल्पना येईल. त्यात पुढील मुद्द्यांबद्दलची पाने आहेत १) अनुवादिका म्हणून येणारे कटुगोड अनुभव. २) प्रसिद्ध लेखक जेफ्री आर्चर ह्यांच्या पुस्तकांचा मराठी अनुवाद लीनाजींनी केला आहे. त्यातून जेफ्री आर्चर ह्यांच्याशी भेटीगाठी झाल्या त्यातला एक प्रसंग. ३) अनुवादाचे वर्गीकरण/प्रकार सांगणाऱ्या प्रकरणातली दोन पाने. अनुवाद प्रक्रियेची किती बारकाईने तांत्रिक चिकित्सा केली आहे हे लक्षात येईल. ४) नाटकाचा अनुवाद करताना येणारी आव्हाने ह्याबद्दलच्या प्रकरणातली दोन पाने. लीना सोहोनींचे आत्मकथन असणारा पुस्तकाचा पहिला भाग सर्व वाचकांना वाचायला आवडेलच. पुस्तकाचा दुसरा भाग तांत्रिक आहे. तो सर्वसामान्य वाचकाला वाचायला आवडेलच असं नाही. पण तो वाचल्यावर अनुवादक म्हणून काम करताना किती कटकटी असतात, काय व्यवधानं सांभाळावी लागतात हे वाचकाच्या लक्षात येईल. त्यातून अनुवादकांकडे व त्यांच्या कामाकडे बघण्याचा दृष्टिकोन अजून कौतुकाचा आणि कृतज्ञतेचा होईल हे निश्चित. ज्यांना अनुवाद करायचा आहे, या क्षेत्रात शिरायचं आहे किंवा तशी उमेदवारी सुरू झाली आहे त्यांना हा भाग मार्गदर्शक ठरेल. जाण वाढवेल हे नक्की. त्यामुळे या पुस्तकाच्या वाचनातून अनुवादाचा किडा काही वाचकांच्या डोक्यात गेला आणि त्यातून नवे अनुवादक मराठीत निर्माण झाले तर ते सोन्याहून पिवळे ! मराठीत कथा,कादंबऱ्या, चरित्र, सामाजिक विषयांची चर्चा ह्या पद्धतीचे लेखन भरपूर होत असतं. पण ह्या पुस्तकाप्रमाणे शास्त्रीय/तांत्रिक चिकित्सा करणारी, गंभीरपणे शिकवणारी पुस्तकं कमी दिसतात. ती प्रकाशित झाली तरी ती क्रमिक पाठ्यपुस्तक किंवा “अभ्यासाचे पुस्तक” या प्रकारात ढकलली जातात आणि दुर्लक्षित होतात. पण या पुस्तकाच्या लेखिका आणि प्रकाशक यांनी हे पुस्तक मुख्यधारेतल्या पुस्तकाप्रमाणे सादर केलं आहे. त्यातून हे पुस्तक जास्त वाचलं जाईल; जास्त लोकांना विचार प्रवृत्त करेल असं मला वाटतं. अशा प्रकारची पुस्तकं मराठीत प्रकाशित होणे हे मराठी भाषेला ज्ञानभाषा करण्यासाठी मोठे योगदान आहे. त्याबद्दल प्रकाशक आणि लेखिका दोघांचेही एक मराठी भाषा प्रेमी म्हणून मी मनापासून आभार मानतो. —————————— मी दिलेली पुस्तक श्रेणी —————————— अनुवाद करणारे असाल किंवा करायची इच्छा असेल तर आवा ( आवर्जून वाचा ) इतरांनी जवा ( जमल्यास वाचा ) ——————————— आवा ( आवर्जून वाचा ) जवा ( जमल्यास वाचा ) वाठीनावाठी ( वाचलं तर ठीक नाही वाचलं तरी ठीक ) नावाठी ( नाही वाचलं तरी ठीक ) ...Read more

OMKARACHI REKH JANA
OMKARACHI REKH JANA by MANJUSHRI GOKHALE Rating Star
सौ. जस्मिन जोगळेकर

आमच्या पुस्तकप्रेमी समुहावरचा एकही दिवसाचा खंड न पडता सलग 1730 वा पुस्तक परिचय पुस्तक प्रेमी समूह,पुस्तक परिचय अभियान: एकही दिवस खंड पडू न देता पुस्तकांचा परिचय हे पुस्तकप्रेमी समूहाचे यश ! पुस्तक सत्र:- ३ सप्ताह क्रमांक:- २४८ पुस्तक क्रमांक: १७३० दिनांक: १०/०३/२०२५ पुस्तकाचे नांव:- ओंकाराची रेख जना लेखक:- मंजुश्री गोखले पहिली आवृत्ती: फेब्रुवारी २०१२ पृष्ठ संख्या : ३०८ मूल्य: रु. ३२० प्रकाशन: मेहता पब्लिशिंग हाऊस परिचयकर्ती: सौ. जस्मिन जोगळेकर एखाद्या गोष्टीसाठी वेळ यावी लागते म्हणतात, तसं काहीसं झालं माझं. खरंतर पुस्तक वाचनाच्या बाबतीत असं व्हायला नको होतं पण झालं. `हे खूप सुंदर पुस्तक आहे, तुम्ही वाचाच` म्हणून एक पुस्तक आमच्या हाती आलं. अर्थात ज्यांनी सांगितलं त्यांनी त्यांच्या संग्रहातलं पुस्तक दिलं होतं. तसं बरेच दिवस होतं आमच्याकडे. नवऱ्याने वाचून खूपच सुंदर आहे, वाच नक्की सांगितलं देखील मला. पण पुस्तक परत द्यायची वेळ आली तरी वाचलं गेलं नाही. तरी ते नाव डोक्यात फिट बसलं होतं. अखेर एक दिवस ते एकच पुस्तक नव्हे तर त्याच लेखिकेची चार पुस्तकं विकतच घेऊन आले आणि मग ती वेळ आली…. त्या पुस्तकाच्या, पुस्तकातील भाषेच्या आणि त्या लेखिकेच्या प्रेमात पडण्याची. पुस्तक होतं…मंजुश्री गोखले यांनी संत जनाबाईंवर लिहिलेलं `ओंकाराची रेख जना`. `विठू माझा लेकुरवाळा`, `धरिला पंढरीचा चोर` अशा अभंग रचनेतून जनाबाई आपल्या ओळखीच्या आहेत. किंवा विठूराया त्यांना हर कामात मदत करत असतो वगैरे माहीत आहे. पण त्यांचं संपूर्ण चरित्र सगळ्यांना माहीत असेलच असं नाही. ते माहीत करून देण्याचं सुरेख काम या कादंबरीने केलं आहे. जनाबाईंच्या जन्मापूर्वीची आणि नंतरचीही त्यांच्या कुटुंबाची परिस्थिती, छोट्या जनाला मागे ठेऊन दुखण्याने तिला सोडून गेलेली तिची आई, त्यानंतरची बिकट वेळ याचं वर्णन वाचताना डोळ्यातलं पाणी थांबत नाही. पुढेही काही प्रसंग असे आहेत…भागाबाईचं वागणं असेल किंवा सुळावर चढवायचा प्रसंग असेल… डोळ्यात पाणी येतच राहतं. पण एवढं होऊनही त्यांची पंढरीरायावरची भक्ती मात्र गाढ होती. जनाईसुध्दा त्याला पाहायला आतुर होती. सोसले चटके l पोटी नाही घास l विठ्ठलाची आस l जनाईला ll भेटीसाठी त्याच्या l गोळा तनमन l धाडे आवतान l विठूराया ll अखेर विठुरायाकडून आमंत्रण आल्यावर बापलेक पंढरीची वाट चालू लागतात. काळया देवाला पाहायला आसुसलेली जना आणि लेकीला कायमचं परक्या घरी सोडून यायचं या विचाराने जडावलेला दमा… नशिबाची रेख l भिवरेच्या काठी l विठूराया ओढी l जनाईची ll दोघांचा प्रवास विठ्ठलाच्या विश्वासावर सुरू होतो. पुढं जनाईला दामाशेटींच्या घरी सोडून देणं, त्या घराने जनाला आपलंच म्हणणं, नामदेवांसोबत तिचं मोठं होणं अशा कितीतरी प्रसंगांनी सुखावून जायला होतं. तेव्हाची सामाजिक परिस्थिती, जनाचं अतिशूद्र असणं आणि त्यातून स्त्री असणं…त्यासाठी तिला झेलावे लागणारे त्रास, संत म्हणून मोठेपण मिळाल्यावरही त्यांच्यावर आलेला चोरीचा आळ… त्रास होतो वाचताना. जनाची आणि विठ्ठलाची पहिली भेट आणि तिथून त्यांच्यात दृढ होत जाणारे नाते…वाचताना शहारून जायला होतं. जना ते संत जनाबाई हा प्रवास, त्यात जनाबाईंनी रचलेले अभंग, ज्ञानदेवादि भावंडांचा सहवास आणि मुख्य म्हणजे नामदेव आणि जनाबाई यांचे नाते… गुरू शिष्य ऐसी l जोडी कौतुकाची l जनी नामयाची l संतांमधे ll याबद्दल पुस्तकात आलेले उल्लेख मन लावून वाचण्यासारखे आहेत. विठ्ठलाच्या चरणी झालेला जनाबाईंच्या जीवनाचा शेवट म्हणजे तर 🙏 वृंदा कोमेजली l स्तब्ध वारा पाणी l ओघळले मणी l मंजिऱ्यांचे ll थरारली वीट l कंप राऊळाला l श्वास ओलावला l क्षणभर ll आज नाही घाई l विठोबाला काही l जनाईच येई l चरणाशी ll शांता शेळके यांनी अनुवाद केलेलं `चौघीजणी` जसं मनात कायमचं घर करुन बसलं आहे, त्या जोडीला आता `ओंकाराची रेख जना` हे ही अत्यंत आवडीचं झालं आहे. यापूर्वी संत साहित्य किंवा संतांवर लिहिलेलं साहित्य फारसं वाचलं नव्हतं. लताजी किंवा भीमसेनजींमुळे घराघरात पोहोचलेले अभंग तेवढे माहीत होते. त्यामुळं जनाबाईंवर लिहिलेल्या या पुस्तकाबाबत उत्सुकता होतीच. पहिल्या प्रकरणाच्या अगदी पहिल्या ओळीपासून या पुस्तकाशी जी बांधली गेले ते शेवटपर्यंत. पुस्तकातील सगळं वर्णन अगदी बारीक सारीक तपशील देऊन पुढं जात राहतं आणि त्यात आपल्याला गुंतवून ठेवतं. सुरुवातीची काही प्रकरणं तर डोळ्यात अश्रुंच्या धारा घेऊन, पुसट अक्षरं समोर ठेऊन वाचावी लागतात. प्रसंग सगळे l तपशिलासवे l डोळ्यात आसवे l वाचुनिया ll भाषा ही साजिरी l सत्य हेच वाटे l प्रसंग तो घडे l आसपास ll एकूणच पुस्तकातलं वर्णन इतकं जिवंत आहे की सगळे प्रसंग आपल्या आसपास घडताहेत असंच वाटत राहतं कायम. दमा - कुरुंडचं दुर्दैवी आयुष्य, पोटी मूल नसल्याचं त्यांचं दुःख, विठ्ठलाला त्यासाठी साकडं घालण्यासाठी त्यांनी केलेला पंढरपूरचा प्रवास असो किंवा जनाबाईंच्या खोलीत येऊन विठ्ठलाने त्यांच्याशी मारलेल्या गप्पा, त्यांना कामात केलेली मदत…. सगळे अगदी सगळे प्रसंग आपणच जगतोय असं वाटावेत इतके मनाला भिडून जातात. काही ठिकाणं तर अशी… `अरे विठ्ठला, गडबडीत भलतंच काय उचलतोस. तुझा रत्नहार आणि शेला तर घेऊन जा`...असं आपणच विठ्ठलाला हाक मारून सांगावं असं वाटायला लागतं वाचताना. भाषा, वर्णनशैली फार साजिरी आहे. पुस्तकातला `साजिरी` हा शब्द एकदम आवडून गेलाय. एखादा चेहरा पाहिल्यावर कसं आपल्याला कळून जातं ना की, ही व्यक्ती मायाळू आहे किंवा तुसडी आहे वगैरे…तसं पुस्तकाच्या सुरुवातीलाच यातल्या भाषेबद्दल आपुलकी, प्रेम वाटायला लागतं. भाषा साधी पण सुंदर, शब्दांचा वापर असा की यापेक्षा वेगळा शब्द इथं शोभला नसता असं वाटायला लागेल असा. अनवाणी पायाला चटके बसावेत इतकं हवामान अजून बदललं नव्हतं…यासाठी `अजून मातीने माया सोडली नव्हती`... किती सुरेख वाक्य आहे ना! अशी कितीतरी वाक्य आपल्याला त्यांच्या प्रेमात पाडायला लावणारी यात सापडतील. एकूणच सांगायचं झालं तर पुस्तक अप्रतिम आणि सगळ्यांनी आवर्जून वाचावं असंच आहे. एकाच लेखकाची पुस्तकं सलग एका मागोमाग एक अशी माझ्याकडून वाचली जात नाहीत. पण आता खुणावतंय ते… `जोहार मायबाप जोहार`. ...Read more