* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Original Book Title: ANGELS & DEMONS
  • Availability : Available
  • Translators : BAL BHAGWAT
  • ISBN : 9788184980455
  • Edition : 3
  • Publishing Year : AUGUST 2009
  • Weight : 0.00 gms
  • Pages : 448
  • Language : Translated From ENGLISH to MARATHI
  • Category : FICTION
Quantity
Buying Options:
  • Ebooks:
  • Print Books:
AN ANCIENT SECRET BROTHERHOOD. A DEVASTATING NEW WEAPON OF DESTRUCTION. AN UNTHINKABLE TARGET. WORLD -RENOWNED HARVARD SYMBOLOGIST ROBERT LANGDON IS SUMMONED TO A SWISS RESEARCH FACILITY TO ANALYZE A CRYPTIC SYMBOL SEARED INTO THE CHEST OF A MURDERED PHYSICIST. WHAT HE DISCOVERS IS UNIMAGINABLE: A DEADLY VENDETTAAGAINST THE CATHOLIC CHURCH BY A CENTURIES-OLD UNDERGROUND ORGANIZATION THE LLLUMINATI. DESPERATE TO SAVE THE VATICAN FROM A POWERFUL TIMEBOMB, LANGDON JOINS FORCES IN ROME WITH THE BEAUTIFUL AND MYSTERIOUS SCIENTIST VITTORIA VETRA. TOGETHER THEY EMBARK ON A FRANTIC HUNT THROUGH SEALED CRYPTS, DANGEROUS CATACOMBS, DESERTED CATHEDRALS, AND THE MOST SECRETIVE VAULT ON EARTH TE LONG-FORGOTTEN LLLUMINATI LAIR. ""A BREATHLESS, REAL-TIME ADVENTURE.... EXCITING, FAST-PACED, WITH AN UNUSULLLY HIGH IQ.`` - SAN FRANCISCO CHRONICLE.""DAN BROWN HAS TO BE ONE OF THE BEST, SMARTEST, AND MOST ACCOMPLISHED WRITERS IN THE COUNTRY.`` - NELSON DEMILLE
प्राचीन गुप्त आणि रहस्यमय संघटना – कधी ऐकले नाही असे अस्त्र आणि कल्पनाच करता येणार नाही असे लक्ष्य. रॉबर्ट लँग्डन या हार्वर्ड विद्यापीठातील चिन्हशास्त्र तज्ज्ञाला स्वित्झर्लंडमधल्या सुप्रसिद्ध ‘सर्न’ या संशोधन संस्थेकडून त्यांच्या एका खून पडलेल्या फिजिसिस्टच्या छातीवर उमटवलेल्या प्रतीकाचा अर्थ कळून घेण्यासाठी बोलावले गेले. व्हिट्टोरिया वेत्रा या सुंदर शास्त्रज्ञाबरोबर, कॅथलिक चर्चचा भीषण सूड उगवण्यासाठी शेकडो वर्षे टपलेल्या, इल्युमिनाटी या पंथाचे गुप्त ठिकाण शोधण्यासाठी धोकादायक भुयारे, दफनभूमी, एकाकी कथीड्रल्स, यांच्यामधून शोध घेताना ते अपहरण केलेल्या चार कार्डिनल्सच्या भीषण आणि क्रूर हत्यांचेही साक्षीदार बनतात. स्वत:च्या डोळ्यांनी पाहिलेले प्रसंग आणि या भयानक कटकारस्थानाच्या मुळाशी पोहोचताना त्यांनी व्हॅटिकनचा बचाव करण्यासाठी जिवावर उदार होऊन केलेले अतुलनीय साहस यांचा खरा अर्थसुद्धा किती विलक्षण धक्कादायक ठरावा?
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
#MEHTAPUBLISHINGHOUSE #MARATHIBOOKS #TRANSLATEDBOOKS #ONLINEBOOKS #BIOGRAPHYA&TRUESTORIES #डिजिटल फॉट्र्रेस # द दा विंची कोड#द लॉस्ट सिम्बॉल #एन्जल्स अ‍ॅण्ड डेमन्स #डिसेप्शन पॉर्इंट #THE LOST SYMBOL #FICTION #बाळ भागवत #अशोक पाध्ये #DIGITAL FORTRESS #DIGITAL FORTRESS #ANGELS & DEMONS #THE DA VINCI CODE #AJIT THAKUR #डॅन ब्राउन #DAN BROWN
Customer Reviews
  • Rating Starजस्मिन जोगळेकर

    स्वित्झर्लंडमधील सुप्रसिद्ध `सर्न` या संशोधन संस्थेत पदार्थविज्ञान शास्त्रज्ञ लिओनार्दो वेत्रा यांची गूढ रीतीने हत्या होते. आपले मरण आपल्या डोळ्यांनी पाहताना हल्लेखोराला जे हवंय ते कधीच मिळणार नाही असं वेत्राला वाटत असतं. पण तो त्याचा गैरसमज असतो. हललेखोराला वेत्राच्या लॅब मध्ये प्रवेश करायचा असतो. त्यासाठी पासवर्ड त्याला हवा असतो. पासवर्डच नाही म्हटल्यावर वेत्राला वाटतं आता तो काही करु शकणार नाही. पण जेव्हा धारदार सुऱ्याने अगदी काळजीपूर्वक हल्लेखोर वेत्राचा डोळा काढून घेतो तेव्हा मात्र वेत्राला पुढे घडणाऱ्या भयानक गोष्टीची जाणीव होते पण सगळ्याला फार उशीर झालेला असतो. आपल्या छातीवर हल्लेखोराने भाजवून उमटवलेला एक ठसा घेऊन वेत्रा मरण पावतो. या हत्येबद्दल संस्थेचा डायरेक्टर कोहलर पोलिसांना काही न कळवता हार्वर्डमधून रॉबर्ट लँग्डन या प्रसिध्द चिन्हशास्त्र तज्ञाला बोलावून घेतो. अपरात्री आलेल्या फोनवरच्या संभाषणामुळे गोंधळून गेलेल्या लँग्डनला फॅक्स मधल्या मृतदेहाच्या छातीवर उमटवलेला ठसा पाहून जबरदस्त धक्का बसतो. इथूनच कथेला सुरुवात होते. क्षणाक्षणाला उत्कंठा वाढवणाऱ्या कथेला सुरुवात होते, असं म्हणणं योग्य होईल. सर्न मध्ये ही गडबड सुरु असते तेव्हाच व्हॅटिकन सिटीमध्ये एका महत्त्वाच्या कार्यक्रमाची सुरुवात होत असते. पोपचा मृत्यू झाल्यामुळे नवीन पोपची निवड करण्याचा हा पवित्र कार्यक्रम. यासाठी व्हॅटिकन मध्ये सुरक्षा व्यवस्था फार काटेकोर केलेली असते. तरीसुद्धा व्हॅटिकन सिटी मध्ये अशा काही घटना घडतात की ज्याने स्विस गार्डस हबकून जातात. भावी पोप म्हणून ज्यांची वर्णी लागू शकेल अशा चार कार्डिनल्सचे व्हॅटिकन सिटी मधून अपहरण झालेले असते. तसेच सुरक्षा व्यवस्थेतला एक लक्ष ठेवणारा कॅमेरा त्याच्या जागेवरुन हलवून दुसऱ्या अनोळखी ठिकाणी लावलेला दिसतो, ज्यात एक भलतीच वस्तू स्विस गार्डस् ना दिसत असते. त्यामुळे ते चक्रावून गेलेले असतात. त्यातच अपहरणकर्त्याचा फोन येतो, ज्यात चारी कार्डिनल्स ची दर तासाने एक अशी सार्वजनिक ठिकाणी हत्या करणार आणि मग व्हॅटिकन सिटीला एका शक्तिशाली पदार्थाने उडवून देण्याची धमकी तो देतो. मग व्हॅटिकन सिटीला वाचवण्यासाठी कामेरलेंगो, जो मृत पोपचा सहाय्यक असतो आणि नवीन पोपची नियुक्ती होईपर्यंत सूत्रे ज्याच्या हाती असतात तो स्वतः लक्ष घालतो. वेत्राच्या छातीवरचा ठसा, त्याच्या लॅबमधून चोरीला गेलेला पदार्थ याच्या तपासाची जबाबदारी नकळत लँग्डनवर येते. त्यात त्याला वेत्राची शास्त्रज्ञ मुलगी व्हिट्टोरिया वेत्रा मदत करते. तिला लॅब मधून चोरीला गेलेल्या पदार्थाची आणि त्याच्या गैर वापराने होणाऱ्या विनाशाची भयंकर काळजी असते. तर लँग्डनला वेत्राच्या छातीवरच्या निशाणी बद्दल उत्कंठा असते. कारण ती निशाणी `इल्युमिनाटी` या प्राचीन पंथाची असते. अशी निशाणी जी दोन्हीकडून वाचता येईल, ज्याला अँबिग्राम म्हणतात. तो पंथ आता अस्तित्वात नाही या समजुतीत असलेल्या लँग्डनला ती खूण बघून म्हणूनच धक्का बसतो. इल्युमिनाटी हा खूपच प्राचीन पंथ होता ज्यात तेव्हाच्या विज्ञानवादी, कलाकार, शिल्पकार अशा प्रसिद्ध व्यक्ती होत्या. त्यांनी केलेले संशोधन बायबलमधल्या संकल्पनांच्या विरुद्ध असल्यामुळे चर्च आणि या पंथात वैर होते. चर्चने ४०० वर्षांपूर्वी या पंथातल्या चार शास्त्रज्ञांच्या केलेल्या हत्येचा बदला आता कोणीतरी घेऊ पहात असतो. म्हणून चार कार्डिनल्स चे अपहरण केलेले असते. चार कार्डिनल्स ची हत्या कुठे होऊ शकते हे शोधण्याबरोबरच इल्युमिनाटीचे गुप्त ठिकाण शोधण्यातही लँग्डनला स्वारस्य असते. या विश्वाची निर्मिती पंचतत्त्वामधून झालेय यावर इल्युमिनाटी पंथाचा विश्वास असतो. त्यामुळे अपहरण, हत्येच्या ठिकाणांचा पंचतत्वाशी संबंध असणार असा निष्कर्ष लँग्डन काढतो आणि त्यादृष्टीने तपासाला लागतो. त्याच्या तपासाला यश येते का? कामेरलेंगो व्हॅटिकनला वाचवू शकतो का? वेत्राच्या लॅब मधून चोरलेला पदार्थ नक्की काय असतो आणि त्याचा शोध लागतो का? चारी कार्डिनल्सच्या हत्या अपहरणकर्ता कशाप्रकारे करतो? इल्युमिनाटी पंथाचे अस्तित्व, त्यांचे इतर अँबिग्राम, त्यांची गुप्त जागा याबद्दल काय काय माहिती पुढे येते हे सगळं पुस्तकातून हळूहळू आपली उत्कंठा वाढवत उलगडत जातं. धर्म आणि विज्ञान यांच्यातील हा संघर्ष. कमालीची गुप्तता आणि त्यांची उकल करताना क्रूरता आणि शौर्य, धर्म आणि विज्ञान, धोकेबाजपणा आणि निष्ठा या सगळ्यांच सुंदर मिश्रण या पुस्तकात दिसून येतं. प्रत्यक्षातली ठिकाण, घडून गेलेल्या घटना, इतिहास, खरे लावले गेलेले शोध यांच्या जोडीने काल्पनिक कथा येत असल्यामुळे ती वाचता वाचता काल्पनिक नसून सत्य घटना वाचतोय असं वाटायला लागतं. डॅन ब्राऊन सुप्रसिद्ध होण्यात हे फार महत्त्वाचे कारण असेल असं वाटतंय. पण एकूणच त्याचे लिखाण, त्याची शैली खूपच परिणामकारक आहे. मुख्य म्हणजे डॅन ब्राऊनच्या सगळ्याच कथांमधील घटना फारच कमी कालावधीत घडून जातात..जेमतेम २४ तासात वगैरे. त्यामुळे तो स्पीड कथेतही वाचताना जाणवत राहतो. त्याचा मराठी अनुवादही तितकाच परिणामकारक उतरला आहे. इतका की एकदा वाचायला सुरुवात केली की पुस्तक संपल्याशिवाय ते खाली ठेवावे वाटत नाही. डॅन ब्राऊनची सगळीच अनुवादित पुस्तकं जी माझ्या वाचनात आली ती छान आहेत. वेगवेगळे विषय खूप परिणामकारक उतरले आहेत. ...Read more

  • Rating StarKiran Borkar

    स्वित्झर्लंड येथे सर्न नावाच्या संशोधनकेंद्रात नेहमीच वेगवेगळे संशोधन चालू असते . त्यात त्यांना प्रतिवस्तूचे अर्थात अँटीमॅटरचे काही कण बनविण्यात यश आले आहे .या प्रतिवस्तूच्या एका कणातून संपूर्ण शहराला वीजपुरवठा होईल इतकी ताकद आहे . त्यामध्ये कोणतेह प्रदूषण नाही ,किरणोत्सर्ग नाही . पण जर ते हवेच्या किंवा इतर कश्याच्याही संपर्कात आले तर त्याच्या प्रचंड स्फोट होऊ शकतो . पदार्थविज्ञान शास्त्रज्ञ लिओनार्दो वेत्रा याने प्रतिवस्तूचा शोध लावला आणि तीच प्रतिवस्तू आज सर्नच्या संशोधनकेंद्रातून चोरीला गेली. इतकेच नव्हे तर चोराने लिओनार्दो वेंत्राला क्रूरपणे ठार मारले होते .जाताजाता खुन्याने त्याच्या छातीवर इल्युमिनाटीचा प्रसिद्ध सिम्बॉल उमटवला . सन १५०० च्या आसपास काहीजण चर्चच्या विरोधात उभे राहिले.त्यात बहुसंख्य शास्त्रज्ञ होते .त्यांनी चर्चच्या खोट्या शिकवणूकी विरुद्ध आवाज उठवला . यात काही खगोलशास्त्रज्ञ होते काही गणितज्ञ होते. चर्चच्या खोट्या विचारसरणीमुळे ज्ञानाचा लोप होईल अशी त्यांना भीती वाटू लागली . मग त्यांनी एक गट स्थापन केला .या गटाने स्वतःला इल्यूमिनाटी म्हणवून घ्यायला सुरुवात केली . गॅलिलिओ न्यूटन सारखे शास्त्रज्ञ यात होते. कॅथलिक चर्च त्यांच्यामागे लागले . त्यांनी गॅलिलिओ ला अटक केली . सर्नच्या डायरेक्टरने तो सिम्बॉल पहातच सुप्रसिद्ध पुरातन अंकचिन्ह लिपी प्राध्यापक रॉबर्ट लँग्डनला बोलावले . आता त्याला आणि वेत्राची मुलगी व्हिक्टोरिया त्या प्रतिवस्तूचा शोध घ्यायचा आहे . व्हॅटिकन सिटीत आज एक महत्वाची घटना घडणार आहे . पंधरा दिवसांपूर्वी पोपचा मृत्यू झालाय आणि नवीन पोपची निवड आज होणार आहे . पण पोपच्या शर्यतीत असणारे चार कार्डिनल अचानक नाहीसे झालेत . वेत्राचा खून करणाऱ्या मारेकऱ्यांनेच त्यांना पळवून नेलेय. बीबीसीला फोन करून त्याने त्यांची सार्वजनिक ठिकाणी हत्या होणार असे घोषित केले. ही सार्वजनिक ठिकाणे शोधण्याची जबाबदारी रॉबर्ट लँग्डनने घेतली . गॅलिलिओने तुरुंगात असताना एक पुस्तक लिहिले होते त्यात पाथ ऑफ इल्युमिनेशन बनवला होता . त्यासाठी त्याने व्हॅटिकनच्या सुप्रसिद्ध शिल्पांचा चतुराईने वापर केला होता . त्यात पृथ्वी ,वायू ,अग्नी ,जल यागोष्टींचा समावेश होता . याशिवाय ती प्रतिवस्तूही व्हॅटिकनमध्येच लपविली होती . आपल्या अभ्यासाच्या आणि बुद्धिमत्तेच्या जोरावर रॉबर्ट लँग्डन त्यांना शोधून काढले का ...?? प्रतिवस्तूचा स्फोट थांबवून व्हॅटिकनला वाचवू शकेल ....?? एक वेगवान , थरारक ,कादंबरी . ...Read more

  • Rating StarDAINIK SAKAL 04-10-2009

    चित्तथरारक संघर्ष सत् आणि सत्चाच! एक प्राचीन आणि गुप्त संघटना. तिचं लक्ष्य आणि त्या लक्ष्याचा विध्वंस करण्यासाठी त्यांनी मिळवलेलं अस्त्र, हे दोन्ही कल्पनेच्या पलीकडलं. त्यांच्या कारावायांची सुरुवात होते, ती एका शास्त्रज्ञापासून. तो शास्त्रज्ञ जगाती एका नामवंत संस्थेत एका वेगळ्याच प्रयोगात गुंतलेला असतो. तो प्रयोग असतो, विश्वाच्या निर्मितीचं, खरंतर शून्यातून निर्माण होणाऱ्या पार्टिकल्सचं रहस्य शोधण्याचा. शोध पूर्ण होतो; पण त्याबरोबरच निर्माण होतो, प्रतिवस्तू! इथं प्रवेश करतो, रॉबर्ट लँग्डन, चिन्ह शास्त्राचा अभ्यासक. काही लक्षात येतंय? अशाच प्रकारची एक कादंबरी यापूर्वीही आली होती आणि तिचा नायकही रॉबर्ट लँग्डनच होता. त्या कादंबरीचं नाव आहे, ‘द दा विंची कोड!’ आणि दोन्हीचा लेखक तोच, डॅन ब्राऊन. याच मालिकेतली ही दुसरी कादंबरी आहे. तीच धावपळ, तीच विविध चिन्हं, धोकादायक भुयारं, दफनभूमी, एकाकी कॅथिड्रल्स आणि त्यांच्यामागे धावणारा रॉबर्ट, त्या संघटनेशी जोडलेली मोठमोठी नावं! (यात गॅलिलिओ आहे.) ‘द दा विंची कोड’ वाचलेल्यांना ही कादंबरी त्यापेक्षाही एक पाऊल पुढेच असल्याचं जाणवेल. ‘व्हॅटिकन’चा द्वेष करणाऱ्या, चर्चपासून सामान्यांना मुक्ती देऊ इच्छिणाऱ्या काही शास्त्रज्ञांची गुप्त संघटना. शेकडो वर्षं अंधारात असलेली, खरंतर फक्त कथांमध्ये राहिलेली ही संघटना आपलं अस्तित्व दाखवून देते. गुप्त संघटना, तिचं चिन्ह म्हटल्यावर रॉबर्ट त्यात आपसूकच ओढला जातो. या वेळी त्याच्या साथीला आहे व्हिट्टोरिया वेत्रा नावाची त्या खून झालेल्या शास्त्रज्ञाची मुलगी. मग त्या चिन्हांचा शोध. संघटनेने धमकी दिल्याप्रमाणे पडणारे कार्डिनलचे खून. या साऱ्यांचा साक्षीदार ‘मीडिया’ आणि शेवट. हा या पुस्तकाचा साधारण आराखडा; पण या चौकटीत जे काही घडतं, ते मात्र रॉबर्टबरोबरच आपल्यालाही धावायला लावतं. डॅन ब्राऊन हा फक्त एकात एक गुंतलेल्या घटना आपल्यासमोर वेगानं आणत नाही, तर त्यामागचा कार्यकारण भावही सांगतो. विविध चिन्हं, धर्म, दोन धर्मांची एकमेकांत असलेली गुंतवणूक, एका धर्माच्या अंतानंतर उदयाला येणाऱ्या दुसऱ्या धर्माचा प्रवास, जुन्या धर्माचे नव्या धर्मात येणारे प्रवाह, त्यामागची विचारप्रक्रिया अशा साऱ्या गोष्टी उलगडून दाखवतो. पुस्तकाच्या प्रारंभीच म्हटल्याप्रमाणे यातील संदर्भ, जागा (अगदी भुयारंही!), संस्था खऱ्या आहेत. आपण त्या प्रत्यक्षात पाहू शकतो. त्यामुळे या पुस्तकालाही आपोआप संदर्भमूल्य येतं. कलावस्तूंकडे पाहण्याची आपलीही दृष्टी थोडी का होईना; पण बदलते आणि सगळ्यात महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे, हे कथानक खिश्चन धर्माशी निगडीत असलं, तरीदेखील त्यातील विचारप्रवाह, बदल हे आपण आपापल्या धर्मांमध्येही पाहू शकतो. त्या अनुषंगाने आपल्याही धर्मांचा वेध घेऊ शकतो, हे विशेष. एकूणच कथानकात गुंतवून ठेवणारे, त्या बरोबर धावायला लावणारे आणि हे सारं सुरू असतानाच नवी माहिती, नवा विचार पुढे ठेवणारे, असे हे पुस्तक आहे. मूळ इंग्लिशमधल्या या पुस्तकाचा अनुवाद बाळ भागवत यांनी केला आहे आणि तोही तितकाच प्रवाही, पुस्तक मराठीतच लिहिले असावे, असं वाटण्याएवढा उत्तम झाला आहे. मेहता पब्लिशिंग हाऊसनं पुस्तकाचे तेवढेच लाड केले आहेत, हेही महत्त्वाचं. जाता जाता एकच- मुखपृष्ठ पाहिल्यानंतर, पुस्तकाचं शीर्षक वाचताना आपण घोटाळ्यात पडतो; पण पुस्तक वाचून झाल्यानंतर तेच शीर्षक अधिक अर्थपूर्ण वाटू लागतं. त्यामुळे ते साकारणाऱ्या फाल्गुन ग्राफिक्सचं विशेष अभिनंदन! -अभिजित थिटे ...Read more

Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

ANUWADATUN ANUSARJANAKADE
ANUWADATUN ANUSARJANAKADE by LEENA SOHONI Rating Star
कौशिक लेले

पुस्तक – अनुवादातून अनुसर्जनाकडे (Anuwadatun Anusarjanakade) लेखिका – लीना सोहोनी (Leena Sohoni) भाषा – मराठी पाने – २३९ प्रकाशन – मेहता पब्लिशिंग हाऊस. फेब २०२४ छापील किंमत – रु. ३७०/- ISBN – 9789357205337 ह्या परिचयाची माझी वेबसाईट लिंक htps://learnmarathiwithkaushik.com/courses/anuwadatun-anusarjanakade/ मराठी पुस्तकांमध्ये सध्या इतर भाषांतून अनुवादित झालेली पुस्तके सुद्धा मोठ्या संख्येने दिसतात. एखादा सरस अनुवाद वाचताना आपल्या डोक्यात सुद्धा आपल्या आवडीच्या परभाषेतल्या पुस्तकांची यादी तयार होते. ही पुस्तकं सुद्धा मराठीत आली तर काय मजा येईल असं वाटतं. भाषा हा ज्यांचा जिव्हाळ्याचा विषय आहे त्यांची इच्छा एक पुढचं पाऊल टाकेल. आपणही स्वतः असा अनुवाद केला तर ? आपल्यालाही दोन्ही भाषा चांगल्या येत आहेत मग अनुवाद का करू नये ? हे पिल्लू डोक्यात शिरेलच. असा अनुवाद करायचा स्वतः काही प्रयत्न केला की लक्षात येईल की हे किती किचकट काम आहे. चांगला अनुवाद करायचा असेल तर सराव लागेल. अभ्यास लागेल. त्याची काही तंत्र मंत्र शिकून घ्यावी लागतील. एखाद्या चांगल्या जाणकार व्यक्तीचं, अनुभवी व्यक्तीचं मार्गदर्शनही मिळायला हवं. जर तुमच्याही मनात अशा भावना आल्या असतील तर लीना सोहोनी यांचं “अनुवादाकडून अनुसर्जनाकडे” हे पुस्तक तुम्हाला नक्की आवडेल. लीना सोहोनी हे नाव मराठीत अनुवादिका म्हणून प्रसिद्ध आहे. आत्तापर्यंत त्यांनी अनुवाद केलेली पन्नासच्यावर पुस्तके प्रकाशित झाली आहेत. त्यांचा अनुभव व अधिकार वेगळा सांगायला नको. त्यांचे हे पुस्तक "अनुवादातून अनुसर्जनाकडे" पुस्तकाचा पहिला भागात लीना सोनी यांनी आपल्या अनुवादाच्या प्रवासाचं सिंहावलोकन केलं आहे. त्यांनी अनुवादाची सुरुवात कशी केली, त्यात प्रगती कशी झाली हे लिहिलं आहे. अनुवादामुळे प्रसिद्ध लेखक जेफ्री आर्चर, सुधा मूर्ती, किरण बेदी यांच्याशी जुळलेले संबंध आणि त्यांच्या भेटीची वर्णनं आहेत. ह्या प्रवासात “मेहता पब्लिशिंग हाऊस” या प्रकाशन संस्थेचा भरभक्कम पाठिंबा त्यांना मिळाला. सुनील मेहता आणि अनिल मेहता यांच्याबरोबरच्या आठवणी सुद्धा पुस्तकात आहेत. पुढच्या भागात अनुवाद या विषयाची एखाद्या शास्त्रीय शोधनिबंधाप्रमाणे माहिती दिलेली आहे. यात अनुवाद प्रक्रियेकडे अतिशय बारकाईने बघितलं आहे. ढोबळमानाने बघितलं तर, अनुवाद म्हणजे तर एका भाषेतल्या शब्दांच्या ऐवजी दुसऱ्या भाषेतले शब्द वापरणे. पण प्रत्येक वेळी एका शब्दाच्या बदल्यात दुसरा भाषेतला एक शब्द असं होतंच असं नाही. त्यामुळे काही वेळा शब्दाची फोड करून दाखवावी लागते. तर काही वेळा मूळ मोठं वाक्य लहान होऊ शकतं. कदाचित तिथे पूर्णपणे वेगळीच शब्दयोजना वाक्यरचना होऊ शकते. या प्रत्येक प्रकाराला एक विशिष्ट शास्त्रीय नाव (पारिभाषिक संज्ञा) आहे हे आपल्याला पुस्तक वाचून कळतं. जे शब्दांच्या बाबतीत तेच वाक्यांच्या बाबतीत. मूळ भाषेतल्या शब्दांसाठी नवीन शब्द वापरून वाक्य तयार झालं तरी ते वाचकाला सहज वाटलं पाहिजे. नाहीतर आपण लगेच म्हणू, “अनुवाद खूप बोजड झाला आहे; ठोकळेबाज झाला आहे”. हे टाळायचं तर वाक्यरचना सुद्धा सुधारायला पाहिजे. याची उदाहरणे पुस्तकात दिली आहेत आणि त्या अनुषंगाने पारिभाषिक संज्ञा (terminology) काय आहे हे मराठी आणि इंग्रजी दोन्हीत दिलं आहे. शब्द, वाक्य ह्यांना लावलेल्या कसोटीचा विस्तार करून ती कसोटी “संकल्पनां”ना लावायला पाहिजे. एखाद्या भाषेत, एखाद्या समाजात असणाऱ्या संकल्पना, प्रथा-परंपरा मराठी भाषेत नसतील तर अनुवाद करताना ते जसंच्या तसं ठेवायचं का तिथे काही वेगळी संकल्पना वापरायची ? का तळ टीप देऊन स्पष्टीकरण द्यायचं? असे एकाच गोष्टीकडे बघण्याचे वेगवेगळे पर्याय उपलब्ध आहेत. हा मुद्दा आपण सोदाहरण स्पष्ट केला आहे. हा ऊहापोह वाचल्यासार अनुवादासाठी दोन्ही भाषांवर आपली किती चांगली पकड पाहिजे हे वाचकाच्या लक्षात येईल. त्याचबरोबर जे पुस्तक आपण वाचतोय त्याची पार्श्वभूमी, त्यातल्या प्रसंगाची सामाजिक पार्श्वभूमी, आणि लेखकाला काय ध्वनीत करायचे आहे हे सगळं समजणं सुद्धा किती महत्त्वाचं हे लक्षात येईल. म्हणजे अनुवाद प्रक्रिया दिसताना शब्दांची दिसली तरी “शब्दांच्या पलीकडले” अनुवादकाला पकडता आले तरच मूळ कृतीला न्याय मिळेल. हे या पुस्तकाच्या वाचनातून अधोरेखित होतं. पुस्तकाचा प्रकारानुसार अनुवादकासमोर असणारी आव्हाने सुद्धा बदलतात. कथा-कादंबरीचा अनुवाद वेगळा तर कवितेचा अनुवाद वेगळा. कारण कवितेमध्ये भावभावनांना महत्त्व आहे तितकेच महत्त्व शब्द, लय, शब्दचमत्कृती यांनाही आहे. म्हणूनच तर ते पद्य आहे गद्य नाही. लीनाजींनी ह्याचाही परामर्श घेतला आहे. नाटकाचा अनुवाद करताना येणारी आव्हाने अजून वेगळी. परिणामकारक संवाद, नेपथ्य, पात्रांची देहबोली, त्याचा प्रेक्षकांवर होणारा परिणाम या सगळ्याचा विचार करून अनुवाद करावा लागतो. म्हणूनच, अनुवाद म्हणजे प्रत्येक वेळी “शंभर टक्के पुस्तक जसेच्या तसे” असं नसतं. तर काही वेळा ते रूपांतर ठरतं. काही वेळा तो स्वैर अनुवाद ठरतो. तर काही वेळा मूळ कलाकृतीवर आधारित नवीन कलाकृती ठरते. हे सुद्धा कितीतरी उदाहरणे देऊन स्पष्ट केले आहे. हे सगळे मुद्दे एकमेकांशी निगडित आहेत त्यामुळे पुस्तकात बऱ्याच वेळा मुद्द्यांची पुनरावृत्ती झाली आहे असं मला वाटलं. ती पुनरुक्ती टाळून कदाचित थोडी पानं कमी करता आली असती. पण मुद्दा वाचकाच्या मनावर ठसावा, कुठलंही विशिष्ट प्रकरण वाचायला घेतले तरी ते त्या मुद्द्यापुरतं पूर्ण असावं हा त्यामागचा हेतू असेल. पुस्तकात पुढे अनुवादकांना नोकरी, व्यवसायाच्या काय संधी आहेत; कुठल्या संस्था याबद्दलचं शिक्षण देतात; कुठले कोर्सेस उपलब्ध आहेत याबद्दलचा तपशील आहे. अनुवाद करायला सुरुवात करायची असेल तर मजकूरनिवड, प्रकाशकांशी संपर्क, परवानगी ह्याचे मार्गदर्शन आहे. त्यांनतर शाळेत आपण जे प्राथमिक व्याकरण शिकतो; म्हणजे कर्ता, कर्म, क्रियापद, ॲक्टिव-पॅसिव्ह व्हॉइस, वेगवेगळे काळ इत्यादींच्या व्याख्या देऊन सगळ्याची उजळणी केली आहे. ज्याला अनुवाद क्षेत्रात उतरायचे आहे त्याला व्याकरणाचा अजून बराच अभ्यास करावा लागणारच आहे. आणि पुस्तकाचा उद्देश व्याकरण शिकवणं नाही तर अनुवादकासाठी व्याकरण अत्यावश्यक आहे हे ठसवणं आहे. त्यामुळे व्याकरणाचा भाग पुस्तकात नसता तरी चालला असता असं मला वाटलं. पुस्तकातील काही पाने वर दिलेल्या लिंकवर शेअर केली आहेत. म्हणजे तुम्हाला पुस्तकाची, लेखनशैलीची अजून चांगली कल्पना येईल. त्यात पुढील मुद्द्यांबद्दलची पाने आहेत १) अनुवादिका म्हणून येणारे कटुगोड अनुभव. २) प्रसिद्ध लेखक जेफ्री आर्चर ह्यांच्या पुस्तकांचा मराठी अनुवाद लीनाजींनी केला आहे. त्यातून जेफ्री आर्चर ह्यांच्याशी भेटीगाठी झाल्या त्यातला एक प्रसंग. ३) अनुवादाचे वर्गीकरण/प्रकार सांगणाऱ्या प्रकरणातली दोन पाने. अनुवाद प्रक्रियेची किती बारकाईने तांत्रिक चिकित्सा केली आहे हे लक्षात येईल. ४) नाटकाचा अनुवाद करताना येणारी आव्हाने ह्याबद्दलच्या प्रकरणातली दोन पाने. लीना सोहोनींचे आत्मकथन असणारा पुस्तकाचा पहिला भाग सर्व वाचकांना वाचायला आवडेलच. पुस्तकाचा दुसरा भाग तांत्रिक आहे. तो सर्वसामान्य वाचकाला वाचायला आवडेलच असं नाही. पण तो वाचल्यावर अनुवादक म्हणून काम करताना किती कटकटी असतात, काय व्यवधानं सांभाळावी लागतात हे वाचकाच्या लक्षात येईल. त्यातून अनुवादकांकडे व त्यांच्या कामाकडे बघण्याचा दृष्टिकोन अजून कौतुकाचा आणि कृतज्ञतेचा होईल हे निश्चित. ज्यांना अनुवाद करायचा आहे, या क्षेत्रात शिरायचं आहे किंवा तशी उमेदवारी सुरू झाली आहे त्यांना हा भाग मार्गदर्शक ठरेल. जाण वाढवेल हे नक्की. त्यामुळे या पुस्तकाच्या वाचनातून अनुवादाचा किडा काही वाचकांच्या डोक्यात गेला आणि त्यातून नवे अनुवादक मराठीत निर्माण झाले तर ते सोन्याहून पिवळे ! मराठीत कथा,कादंबऱ्या, चरित्र, सामाजिक विषयांची चर्चा ह्या पद्धतीचे लेखन भरपूर होत असतं. पण ह्या पुस्तकाप्रमाणे शास्त्रीय/तांत्रिक चिकित्सा करणारी, गंभीरपणे शिकवणारी पुस्तकं कमी दिसतात. ती प्रकाशित झाली तरी ती क्रमिक पाठ्यपुस्तक किंवा “अभ्यासाचे पुस्तक” या प्रकारात ढकलली जातात आणि दुर्लक्षित होतात. पण या पुस्तकाच्या लेखिका आणि प्रकाशक यांनी हे पुस्तक मुख्यधारेतल्या पुस्तकाप्रमाणे सादर केलं आहे. त्यातून हे पुस्तक जास्त वाचलं जाईल; जास्त लोकांना विचार प्रवृत्त करेल असं मला वाटतं. अशा प्रकारची पुस्तकं मराठीत प्रकाशित होणे हे मराठी भाषेला ज्ञानभाषा करण्यासाठी मोठे योगदान आहे. त्याबद्दल प्रकाशक आणि लेखिका दोघांचेही एक मराठी भाषा प्रेमी म्हणून मी मनापासून आभार मानतो. —————————— मी दिलेली पुस्तक श्रेणी —————————— अनुवाद करणारे असाल किंवा करायची इच्छा असेल तर आवा ( आवर्जून वाचा ) इतरांनी जवा ( जमल्यास वाचा ) ——————————— आवा ( आवर्जून वाचा ) जवा ( जमल्यास वाचा ) वाठीनावाठी ( वाचलं तर ठीक नाही वाचलं तरी ठीक ) नावाठी ( नाही वाचलं तरी ठीक ) ...Read more

OMKARACHI REKH JANA
OMKARACHI REKH JANA by MANJUSHRI GOKHALE Rating Star
सौ. जस्मिन जोगळेकर

आमच्या पुस्तकप्रेमी समुहावरचा एकही दिवसाचा खंड न पडता सलग 1730 वा पुस्तक परिचय पुस्तक प्रेमी समूह,पुस्तक परिचय अभियान: एकही दिवस खंड पडू न देता पुस्तकांचा परिचय हे पुस्तकप्रेमी समूहाचे यश ! पुस्तक सत्र:- ३ सप्ताह क्रमांक:- २४८ पुस्तक क्रमांक: १७३० दिनांक: १०/०३/२०२५ पुस्तकाचे नांव:- ओंकाराची रेख जना लेखक:- मंजुश्री गोखले पहिली आवृत्ती: फेब्रुवारी २०१२ पृष्ठ संख्या : ३०८ मूल्य: रु. ३२० प्रकाशन: मेहता पब्लिशिंग हाऊस परिचयकर्ती: सौ. जस्मिन जोगळेकर एखाद्या गोष्टीसाठी वेळ यावी लागते म्हणतात, तसं काहीसं झालं माझं. खरंतर पुस्तक वाचनाच्या बाबतीत असं व्हायला नको होतं पण झालं. `हे खूप सुंदर पुस्तक आहे, तुम्ही वाचाच` म्हणून एक पुस्तक आमच्या हाती आलं. अर्थात ज्यांनी सांगितलं त्यांनी त्यांच्या संग्रहातलं पुस्तक दिलं होतं. तसं बरेच दिवस होतं आमच्याकडे. नवऱ्याने वाचून खूपच सुंदर आहे, वाच नक्की सांगितलं देखील मला. पण पुस्तक परत द्यायची वेळ आली तरी वाचलं गेलं नाही. तरी ते नाव डोक्यात फिट बसलं होतं. अखेर एक दिवस ते एकच पुस्तक नव्हे तर त्याच लेखिकेची चार पुस्तकं विकतच घेऊन आले आणि मग ती वेळ आली…. त्या पुस्तकाच्या, पुस्तकातील भाषेच्या आणि त्या लेखिकेच्या प्रेमात पडण्याची. पुस्तक होतं…मंजुश्री गोखले यांनी संत जनाबाईंवर लिहिलेलं `ओंकाराची रेख जना`. `विठू माझा लेकुरवाळा`, `धरिला पंढरीचा चोर` अशा अभंग रचनेतून जनाबाई आपल्या ओळखीच्या आहेत. किंवा विठूराया त्यांना हर कामात मदत करत असतो वगैरे माहीत आहे. पण त्यांचं संपूर्ण चरित्र सगळ्यांना माहीत असेलच असं नाही. ते माहीत करून देण्याचं सुरेख काम या कादंबरीने केलं आहे. जनाबाईंच्या जन्मापूर्वीची आणि नंतरचीही त्यांच्या कुटुंबाची परिस्थिती, छोट्या जनाला मागे ठेऊन दुखण्याने तिला सोडून गेलेली तिची आई, त्यानंतरची बिकट वेळ याचं वर्णन वाचताना डोळ्यातलं पाणी थांबत नाही. पुढेही काही प्रसंग असे आहेत…भागाबाईचं वागणं असेल किंवा सुळावर चढवायचा प्रसंग असेल… डोळ्यात पाणी येतच राहतं. पण एवढं होऊनही त्यांची पंढरीरायावरची भक्ती मात्र गाढ होती. जनाईसुध्दा त्याला पाहायला आतुर होती. सोसले चटके l पोटी नाही घास l विठ्ठलाची आस l जनाईला ll भेटीसाठी त्याच्या l गोळा तनमन l धाडे आवतान l विठूराया ll अखेर विठुरायाकडून आमंत्रण आल्यावर बापलेक पंढरीची वाट चालू लागतात. काळया देवाला पाहायला आसुसलेली जना आणि लेकीला कायमचं परक्या घरी सोडून यायचं या विचाराने जडावलेला दमा… नशिबाची रेख l भिवरेच्या काठी l विठूराया ओढी l जनाईची ll दोघांचा प्रवास विठ्ठलाच्या विश्वासावर सुरू होतो. पुढं जनाईला दामाशेटींच्या घरी सोडून देणं, त्या घराने जनाला आपलंच म्हणणं, नामदेवांसोबत तिचं मोठं होणं अशा कितीतरी प्रसंगांनी सुखावून जायला होतं. तेव्हाची सामाजिक परिस्थिती, जनाचं अतिशूद्र असणं आणि त्यातून स्त्री असणं…त्यासाठी तिला झेलावे लागणारे त्रास, संत म्हणून मोठेपण मिळाल्यावरही त्यांच्यावर आलेला चोरीचा आळ… त्रास होतो वाचताना. जनाची आणि विठ्ठलाची पहिली भेट आणि तिथून त्यांच्यात दृढ होत जाणारे नाते…वाचताना शहारून जायला होतं. जना ते संत जनाबाई हा प्रवास, त्यात जनाबाईंनी रचलेले अभंग, ज्ञानदेवादि भावंडांचा सहवास आणि मुख्य म्हणजे नामदेव आणि जनाबाई यांचे नाते… गुरू शिष्य ऐसी l जोडी कौतुकाची l जनी नामयाची l संतांमधे ll याबद्दल पुस्तकात आलेले उल्लेख मन लावून वाचण्यासारखे आहेत. विठ्ठलाच्या चरणी झालेला जनाबाईंच्या जीवनाचा शेवट म्हणजे तर 🙏 वृंदा कोमेजली l स्तब्ध वारा पाणी l ओघळले मणी l मंजिऱ्यांचे ll थरारली वीट l कंप राऊळाला l श्वास ओलावला l क्षणभर ll आज नाही घाई l विठोबाला काही l जनाईच येई l चरणाशी ll शांता शेळके यांनी अनुवाद केलेलं `चौघीजणी` जसं मनात कायमचं घर करुन बसलं आहे, त्या जोडीला आता `ओंकाराची रेख जना` हे ही अत्यंत आवडीचं झालं आहे. यापूर्वी संत साहित्य किंवा संतांवर लिहिलेलं साहित्य फारसं वाचलं नव्हतं. लताजी किंवा भीमसेनजींमुळे घराघरात पोहोचलेले अभंग तेवढे माहीत होते. त्यामुळं जनाबाईंवर लिहिलेल्या या पुस्तकाबाबत उत्सुकता होतीच. पहिल्या प्रकरणाच्या अगदी पहिल्या ओळीपासून या पुस्तकाशी जी बांधली गेले ते शेवटपर्यंत. पुस्तकातील सगळं वर्णन अगदी बारीक सारीक तपशील देऊन पुढं जात राहतं आणि त्यात आपल्याला गुंतवून ठेवतं. सुरुवातीची काही प्रकरणं तर डोळ्यात अश्रुंच्या धारा घेऊन, पुसट अक्षरं समोर ठेऊन वाचावी लागतात. प्रसंग सगळे l तपशिलासवे l डोळ्यात आसवे l वाचुनिया ll भाषा ही साजिरी l सत्य हेच वाटे l प्रसंग तो घडे l आसपास ll एकूणच पुस्तकातलं वर्णन इतकं जिवंत आहे की सगळे प्रसंग आपल्या आसपास घडताहेत असंच वाटत राहतं कायम. दमा - कुरुंडचं दुर्दैवी आयुष्य, पोटी मूल नसल्याचं त्यांचं दुःख, विठ्ठलाला त्यासाठी साकडं घालण्यासाठी त्यांनी केलेला पंढरपूरचा प्रवास असो किंवा जनाबाईंच्या खोलीत येऊन विठ्ठलाने त्यांच्याशी मारलेल्या गप्पा, त्यांना कामात केलेली मदत…. सगळे अगदी सगळे प्रसंग आपणच जगतोय असं वाटावेत इतके मनाला भिडून जातात. काही ठिकाणं तर अशी… `अरे विठ्ठला, गडबडीत भलतंच काय उचलतोस. तुझा रत्नहार आणि शेला तर घेऊन जा`...असं आपणच विठ्ठलाला हाक मारून सांगावं असं वाटायला लागतं वाचताना. भाषा, वर्णनशैली फार साजिरी आहे. पुस्तकातला `साजिरी` हा शब्द एकदम आवडून गेलाय. एखादा चेहरा पाहिल्यावर कसं आपल्याला कळून जातं ना की, ही व्यक्ती मायाळू आहे किंवा तुसडी आहे वगैरे…तसं पुस्तकाच्या सुरुवातीलाच यातल्या भाषेबद्दल आपुलकी, प्रेम वाटायला लागतं. भाषा साधी पण सुंदर, शब्दांचा वापर असा की यापेक्षा वेगळा शब्द इथं शोभला नसता असं वाटायला लागेल असा. अनवाणी पायाला चटके बसावेत इतकं हवामान अजून बदललं नव्हतं…यासाठी `अजून मातीने माया सोडली नव्हती`... किती सुरेख वाक्य आहे ना! अशी कितीतरी वाक्य आपल्याला त्यांच्या प्रेमात पाडायला लावणारी यात सापडतील. एकूणच सांगायचं झालं तर पुस्तक अप्रतिम आणि सगळ्यांनी आवर्जून वाचावं असंच आहे. एकाच लेखकाची पुस्तकं सलग एका मागोमाग एक अशी माझ्याकडून वाचली जात नाहीत. पण आता खुणावतंय ते… `जोहार मायबाप जोहार`. ...Read more