FROM THE STORY `SAUBHAGYA`, DR. SOHNI CONDUCTS A GUINEA PIG EXPERIMENT. `MECHANICAL TUTOR` FROM `VIDYA VINYEN SHOBHATE` – INVENTS KNOWLEDGE TO FILL THE BRAIN WITH THE HELP OF COMPUTERS. THE PLOT REVOLVES AROUND THIS, WHICH RECORDS KNOWLEDGE LIKE A TAPE RECORDER IN THE BRAIN BY STIMULATING THE CELLS THAT RECEIVE THE KNOWLEDGE. FROM THE STORY `AILMA PAILMA`, ISHA, WHO IS ADOPTED, REALIZES THAT THERE IS A LUMP ON HER NECK... THIS IS A DECEPTION, WHICH TROUBLES NEETA. PRABHAKAR BRINGS THE ROBOT NANDINI HOME. SHE SHAKES HANDS WITH EVERYONE. AT THIS TIME EVERYONE MISSES ISHA A LOT. THEN AGAIN IT IS DECIDED TO ADOPT ISHA. IN THE STORY `EKA YANTRA MANAVACHI DIARY`, THE SELFISH RAMESH KILLS HIS ELDER BROTHER FOR WEALTH, THE ROBOT SEES THIS AND SAYS TO HIMSELF, `HOW GOOD IT IS THAT A ROBOT HAS NO RELATIONS. TO SERVE THE HUMAN COMPLETELY, THIS IS THE ROBOT`S VOW.`` `IT IS NOT ME! ` THE ACTOR IN THIS STORY - HANUMANT BAPYA KOREGAONKAR ENTERS THE FILM WORLD WITH THE NAME `BAHARKUMAR`. ONE DAY HE MEETS AN HONEST, INTELLIGENT AND SCIENTIST FRIEND SANJAY. HANUMAN IS SICK. BUT HE TELLS SANJAY TO SEND MY CLONE TO THE INDUSTRY INSTEAD OF ME. SANJAY HAS NO IDEA OF THIS FALSE TYPE. THIS CLONE BEHAVES AS `BAHARKUMAR`. HE LIVES BY DECEIVING EVERYONE AND SLANDERING HUMANITY, SAYING, `IT`S NOT ME!` `SHADOW`, `MRITYU`, `TRUTH AND LIES` AND OTHER SCIENTIFIC STORIES THAT SHOW READERS THE RICHNESS OF KNOWLEDGE OF MODERN SCIENCE.
‘सौभाग्य’ या कथेतून डॉ.सोहनी गिनीपिग प्रयोग करतात. ‘विद्या विनयेन शोभते’ मधून ‘मेकॅनिकल ट्यूटर’– कॉम्प्युटरच्या साह्याने मेंदूत ज्ञान भरण्याचा शोध लावतात. ज्ञानग्रहण करणार्‍या पेशी उत्तेजित करून मेंदूपेशीत टेपरेकॉर्डरप्रमाणे ज्ञान रेकॉर्ड होते.या भोवती हे कथानक फिरते. ‘ऐलमा पैलमा’ या कथेतून दत्तक घेतलेल्या ईशाच्या मानेला गाठ असल्याचे समजते... ही फसवणूकच असते, नीताला याचा त्रास होतो. प्रभाकर यंत्रमानव नंदिनीला घरी आणतो. ती सर्वांना शेकहॅण्ड करते. यावेळी सर्वांना ईशाची खूप आठवण येते.मग पुन्हा ईशाला दत्तक म्हणून सांभाळण्याचा निर्णय होतो. ‘एका यंत्र मानवाची डायरी’ या कथेत स्वार्थी रमेश संपत्तीसाठी मोठ्या भावाचा खून करतो,हे रोबो पाहतो व स्वत;शीच म्हणतो,‘यंत्रमानवाला नाती नाहीत ते किती बरं आहे.मानवाची निरपेक्ष सेवा करणे,हेच यंत्रमानवाचे व्रत आहे.’ ‘तो मी नव्हेच!’ या कथेतील अभिनेता- हनुमंत बाप्या कोरेगावकर ‘बहारकुमार’ नावाने फिल्मी दुनियेत प्रवेश करतो. एके दिवशी त्याची प्रामाणिक, हुशार व शास्त्रज्ञ मित्र संजयशी भेट होते. हनुमंत आजारी असतो. पण तो संजयला माझ्याऐवजी माझा क्लोन इंडस्ट्रीत पाठव,असं सांगतो. संजयला या खोट्या प्रकाराची कल्पनाच नसते. हा क्लोन ‘बहारकुमार’ म्हणून वावरतो. सर्वांनाच फसवून माणुसकीला काळिमा फासून,‘तो मी नव्हेच!’ म्हणून तो जगतो. ‘पडछाया’, ‘मृत्यू,’ ‘सत्य आणि मिथ्य’ या व इतर वैज्ञानिक कथा वाचकांना आधुनिक विज्ञानाची ज्ञानसमृद्धतेची वाट दाखविणार्‍या.