* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Original Book Title: THE CRY OF KINGFISHER
  • Availability : Available
  • Translators : SHYAMAL CHITALE
  • ISBN : 9789353171896
  • Edition : 1
  • Publishing Year : FEBRUARY 2019
  • Weight : 0.00 gms
  • Pages : 248
  • Language : Translated From ENGLISH to MARATHI
  • Category : FICTION
Quantity
Buying Options:
  • Print Books:
SET MAINLY IN THE VERDANT, SUNSHINY LAND OF GOA, THE CRY OF THE KINGFISHER IS A WARM AND INSPIRING TALE OF HOPE AND COURAGE. IT DEALS WITH THE INNER AND OUTER FORCES IN LIFE THAT BREAK, AND MAKE, THREE DIFFERENT WOMEN. MAYOLA S SHELTERED, DUTY BOUND LIFE IS RIPPED APART WHEN HER GORGEOUS, TEMPESTUOUS OLDER SISTER, ZARELLA, IN WHOSE SHADOW SHE HAS GROWN, IS MYSTERIOUSLY FOUND DROWNED. ALL HER TRAINING IN MEDICINE AND PSYCHIATRY CANNOT HELP HER AS SHE GRAPPLES WITH THE SUDDEN EMPTINESS OF HER LIFE. ANGRY DESPAIR SPURS HER ON A QUEST FOR MEANING WHICH BRINGS HER IN CONTACT WITH DONNA AND SUCCORINA. SUCCORINA IS A VILLAGE GIRL, BORN TO SUPERSTITION, IGNORANCE AND THE DISASTER OF BEING THE FOURTH DAUGHTER INSTEAD OF THE LONG AWAITED SON. HER ATTEMPTS TO BREAK OUT OF HER POVERTY-STRICKEN EXISTENCE TAKE HER AS A HOUSEMAID TO KUWAIT, THROUGH A DISTRESSING ABORTION AND A FAILED MARRIAGE. NO LONGER ABLE TO DEAL WITH THE CRUEL TWISTS AND TURNS HER LIFE HAS TAKEN, HER MIND BEGINS TO CRACK. DONNA IS THE PROVERBIAL POOR LITTLE RICH GIRL , BROUGHT UP IN ENGLAND, SHOWERED WITH EVERYTHING EXCEPT LOVE. SHE TURNS PUNK, SINKING DEEPER INTO CHAOS AND BEWILDERMENT AS HER HOPES OF FINDING LOVE AND ACCEPTANCE START CRUMBLING UNDER AN EXPLOSION OF FEARS THAT THREATEN HER VERY EXISTENCE. YET, WHEN MAYOLA S PATH INTERSECTS WITH THESE TWO KINDRED SOULS, THEY EMBARK ON A JOURNEY OF SELF-REALISATION, UNRAVELING THE PAINFULLY TANGLED STRANDS OF FEARS AND DREAMS WAITING TO BE REALIZED. SHE WATCHES IN ADMIRING DELIGHT AS THEY BRAVELY SET OUT TO UPROOT THE MALEDICTION AND HOPE GUSHES OUT.
‘धीवराची आर्त साद’ची कथा तीन कुटुंबांतील तीन मुलींभोवती फिरते. सुक्कोरिना, डॉना आणि मायोला. सुक्कोरिना गरीब, डॉना श्रीमंत आणि मायोला मध्यमवर्गीय कुटुंबातलीR. सुक्कोरिना आणि डॉनाला आई-वडिलांकडून प्रेम मिळालेलं नाही. मायोलाला ते मिळालंय, पण तिची मोठी बहीण झरेला हिच्या स्वैर वर्तनाला अप्रत्यक्षरीत्या कारणीभूत ठरलेले आई-वडील आणि झरेलाने केलेली आत्महत्या यामुळे समुपदेशक असलेली मायोला अस्वस्थ आहे. सुक्कोरिनाचा विवाहित पुरुषाकडून झालेला कौमार्यभंग आणि तिने केलेला गर्भपात, याचं तिच्या वैवाहिक जीवनावर पडलेलं सावट, त्यामुळे ढळेलेलं मानसिक संतुलन, प्रेमाच्या शोधात वणवण फिरणाऱ्या डॉनाचं अयशस्वी ठरलेले दोन विवाह, त्यामुळे तीव्र निराशेने (डिप्रेशन) ग्रासलेलं मन. सुक्कोरिना, डॉना आणि मायोलाचं नाट्यमयरीत्या एकत्र येणं...तिघींच्या जीवनाचा हा प्रवास अनुभवण्याजोगा आणि मन:स्पर्शी.
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
#THE CRY OF THE KINGFISHER#BELINDA VIEGAS, SHYAMAL CHITALE# #बेलिंडा व्हिएगस#श्यामल चितळे#धीवराची आर्त साद#
Customer Reviews
  • Rating StarLOKSATTA 2-6-2019

    अनेकपात्री गुंताड्याची आशावादी कथा शीर्षकाबद्दल उत्सुकता वाढवणारी ही अनुवादित कादंबरी. धीवर हा गोव्यात दिसणारा एक निळ्या रंगाचा पक्षी या पक्ष्याबद्दलची एक रूपककथा कादंबरीतली एक आजी सांगते... खूप वर्षांपूर्वी या भूमीवर एक शूर राजा राज्य करत असतो.त्याची राणी जुळ्या मुलांना जन्म देते. त्यापैकी पहिल्यांदा जन्मलेल्या निळ्या रंगाच्या शरीराच्या मुलाला बघून राणी कींचाळून म्हणते, `हे मूल माझं नाही, त्याला नाहीसं करा.’ दुसरं गोरं मूल मात्र ती प्रेमाने जवळ घेते. पहिल्या निळ्या मुलाला नाहिसं करण्याचं काम दाईच्या हातून होत नाही. त्याऐवजी ती स्वत: त्याला सांभाळते. तो मोठा झाल्यावर राजवाड्यातला स्वयंपाकी बनतो; मात्र कुणालाही हे कळत नाही, की तो थोरला राजपुत्र आहे. पुष्कळ वर्षं जातात. राजा-राणी मृत्यू पावतात निळ्या मुलाला सांभाळणारी दाईसुद्धा हयात नसते. गोरा राजपुत्र राजा बनतो. एकेवर्षी दुष्काळ पडतो., पिकं जळून जातात. यावर उपाय सांगण्यासाठी राजा एका ज्ञानी ऋषिंना बोलावतो., पाऊस न पडण्याचं कारण विचारतो. ऋषी ध्यान करून सांगतात, `थोरल्या राजपुत्राला राज्यपद न मिळाल्यामुळे हे अघटीत घडतंय. तो निळ्या रंगाचा असून तुमच्याच घरात काम करतोय.` राजाच्या आज्ञेवरून त्याला बोलावलं जातं. हातात साफ करत असलेला मासा घेऊन तो बिचारा घाबरून तसाच हजर होतो. एक खुद्द राजा आणि दुसरा कळकट कपड्यांतला स्वयंपाकी. तरीही त्या दोघांतलं साम्य पाहून दरबारी अवाक होतात. पण राजाला हे सहन होत नाही. तो ऋषी आणि त्या निळ्या भावाला मारून टाकायचा हुकुम करतो. कुणीच त्याचा हुकुम पाळत नाही, हे बघून राजा स्वत: त्यांच्यावर वार करतो. ऋषी आकाशात नाहिसे होतात. राजपुत्रसुद्धा नाहिसा होतो आणि त्याच जागेवरून एक निळा पक्षी आकाशात झेप घेतो. त्या पक्षाचं ओरडणं इतकं कर्कश असतं, की प्रजा घाबरून जाते. त्या पक्षाला मारायला जावं, तर एकाच्या जागी दोन पक्षी जन्म घेतात. पुढे दुष्काळामुळे ते साम्राज्य लयाला जातं. ही कथा म्हणजे आयुष्यात जवळच्या माणसांकडून होणाऱ्या अन्यायाचं प्रतीक म्हणून सबंध कादंबरीच्या रंगमंचावरील मागच्या पडद्यासारखी व्यापून राहते. गोव्याच्या पाश्र्वभूमीवर घडणाऱ्या, आशा आणि धैर्य यांचा मिलाफ असणाऱ्या या कादंबरीत तीन वेगवेगळ्या स्त्रियांना उद्ध्वस्त करणाऱ्या आणि पुन्हा उभारी देणाऱ्या आयुष्यांची कहाणी आहे. इंग्लंडमध्ये मोठी झालेली, श्रीमंत कुटुंबातली असूनही आईवडिलांचं प्रेम न मिळालेली डॉना; सुंदर पण वादळी स्वभावाच्या मोठ्या बहिणीमुळे आयुष्य झाकोळून गेलेली मायोला, जी डॉक्टर आणि मानसोपचारतज्ज्ञ आहे आणि खेड्यात, अंधश्रद्धाळू गरीब कुटूंबात चौथ्या क्रमांकावर जन्माला आलेली सुक्कोरीना अशा तिघींच्या आयुष्याची ही गोष्ट. मायोला गोव्यात येते, तेव्हा तिच्या आजीपासून त्यांच्या घरात कामाला येणारी सुक्कोरीना तिच्यासाठी काम करू लागते. डॉना आणि सुक्कोरीना दोघींना मायोलाच्या मानसोपचारांचा उपयोग होतो. मायोला रूग्णांना खूप वेळ देते, त्यांची दु:खं ऐकुन घेते आणि मग त्यांना योग्य तो सल्ला देते. औषधं देण्यापेक्षा ती समुपदेशावर जास्त भर देते. मायोलाची उपचारपद्धती गोव्यातील पुष्कळ जणांना फायद्याची ठरते. पण तिच्याकडे लोक मन मोकळं करत असल्यानं घरातील गुपितं बाहेर पडतात., म्हणून लोकांना ते आवडत नाही. कादंबरीची रचना काहीशी गुंतागुंतीची आहे. अनेक पात्रांची आपापसातली नाती समजून घेताना जरा गोंधळ उडू शकतो. पण जसजसं त्यांचं स्वभावचित्र तयार होत जातं, तशी कादंबरी मनाची पकड घेऊ लागते. भाषा अतिशय थेट, काहीशी `बोल्ड` म्हणावी अशी आहे. एकुण मनुष्य स्वभावातले असंख्य कंगोरे, भावछटा उलगडून दाखवणारी ही कादंबरी वेगळ्या जगाची सफर घडवते. -नीलिमा बोरवणकर ...Read more

Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

RADHIKASANTVANAM
RADHIKASANTVANAM by MUDDUPALANI Rating Star
केदार मारुलकर

एक डॉक्टर काय काय करू शकतो याचे उत्तम उदाहरण म्हणजे आजच्या पुस्तक परिचयासाठी निवडलेल्या पुस्तकाचे लेखक (खरे तर अनुवादक) *डॉ. शंतनू अभ्यंकर.* पुण्याच्या बीजे मेडिकल मधून एमबीबीएस. त्यानंतर पदव्युत्तर शिक्षण. आयएमए तसेच इतर संघटनेत विविध पदांवर काम. अनक परिषदांमध्ये शास्त्रीय विषयावर शुद्ध मराठीत व्याख्याने. २५ वर्षाहून अधिक काळ ग्रामीण भागात वैद्यकीय सेवा. लोकविज्ञान संघटना, अंधश्रद्धा निर्मूलन समिती अशा संघटनांमध्ये काम. विज्ञान लेखक, भाषांतरकार, ब्लॉगर आणि त्यापेक्षाही महत्त्वाचे म्हणजे समाजात सर्वसाधारणपणे *न बोलल्या जाणाऱ्या विषयांवर लेखन* आणि प्रसंगी *प्रचलित समजाला तडा देणारे परखड भाष्य* करण्याची धमक. *पुस्तक परिचय* मुद्दूपलनी ही अठराव्या शतकातील राजे प्रतापसिंह यांची भोगपत्नी. अनुपम सौंदर्य, बुद्धिमत्ता, चातुर्य, शृंगारनिपुणता बहुभाषाकोविद अशी देवदासी स्त्री. राधिकासांत्वनमु हे तेलगू भाषेतील काव्य तिने रचले. परंतु नंतरच्या काळात अश्लील ठरवून त्यावर बंदी घालण्यात आली. देश स्वतंत्र झाल्यानंतर पुन्हा एकदा या काव्याला प्रकाशित होण्याचे भाग्य लाभले. गेल्याच वर्षी हे काव्य मराठीत अनुवादित करून डॉ. शंतनू अभ्यंकर यांनी मराठी रसिकांना हा सांस्कृतिक ठेवा उपलब्ध करून दिला आहे. तंजावरच्या तत्कालीन मराठी राजवटीचं एक वेगळंच वैशिष्ट्य होतं. मराठी राजे आणि तमिळ प्रजा. या राज्याची प्रसिद्धी इतर कलांइतकीच कलावंतिणींसाठीही होती. देवदासी, देवरंडीयल, कलावती, गुडिसानी, भोगदासी, नगरशोभिनी, राजगणिका अशी, काही आज आपल्याला खळबळजनक वाटतील अशी, नावं होती. एक समृद्ध परंपरा होती. तिथे गणिकांनाही प्रतिष्ठा होती. अशीच एक गणिका-मुद्दूपलनी. तिची एक रचना म्हणजेच राधिकासांत्वनमु. तेलुगूमध्ये सांत्वन म्हणजे रुसवा काढणे. अतिशय शृंगारिक, भावनाप्रधान, बिनधास्त आणि प्रसंगी अश्लील म्हणावं असं हे काव्य. अर्थात श्लिलाश्लिलतेच्या कल्पना कालसापेक्ष असतात. राधा-कृष्ण आणि इलाची गोष्ट सांगतासांगता ती राजे राजवाड्यांच्या राज्याचीच नाही, तर स्त्रियांच्या अंत:करणाचीही दारे सताड उघडून दाखवते. मराठीमध्ये इतकं शृंगारीक काव्य लिहिलं गेलं नाही.त्यात शृंगारीक लेखन म्हणजे लिहिलंच तर पुरुषांनी लिहावं, असा अलिखित नियम. शृंगार आणि अश्लीलता याच्या सीमारेषेवर असलेलं हे काव्य एका स्त्रीने लिहावं हे म्हणूनच आगळंवेगळं ठरतं. राधा-कृष्णाच्या कथेने भल्याभल्यांना मोहात पाडले आहे. पण राधाकृष्णाची बहुतेक प्रेमकाव्ये कितीही सुंदर आणि शृंगारिक वर्णनांनी भरलेली असली तरी अखेरीस राधाकृष्णाचे मिलन म्हणजे; पुरुष आणि प्रकृतीचे मिलन, असा शोध लावून त्याला एकदम अध्यात्मिक रूप दिलं जातं. राधिका सांत्वनम् मध्ये कृष्ण आणि राधा, कृष्ण आणि या काव्यातील प्रेमत्रिकोणाचा तिसरा कोन- इला, यांचे नाते अगदी सर्वसाधारण स्त्रीपुरुषांसारखे रेखाटले आहे. आपली पार्श्वभूमी सांगून ही गणिका राधिकासांत्वनमची मुख्य कथा सुरू करते. राधा-कृष्णाच्या प्रणयलीला तर सगळ्यानाच माहीत आहेत. या काव्यातील प्रौढ राधा, तरुण कृष्णाचे आणि नुकत्याच यौवनात आलेल्या इलाचे लग्न लावून देते. कृष्ण इलेवर असा काही भाळतो की राधा रहाते बाजूला. आता राधेला पश्चात्ताप होतो. विरहाने पोळलेली राधा, कृष्णाला विनवून परत बोलवते. तो येतो. पण दुखावली गेलेली राधा त्याला फार महत्व देत नाही. त्याला राधेची आर्जवं करायला लागतात. तरीही राधा त्याला बधत नाही. मग कृष्ण आपले हुकूमी अस्त्र काढतो. आपल्या कामलीलांनी तिला घायाळ करतो, राधा पुन्हा आकृष्ट होते, दोघांचे मिलन होतं. इथे राधिकासांत्वन सुफळ संपूर्ण होतं, अशी ही काव्यरुप कथा. यातील दोन्ही नायिका अगदी मुद्दूपलनी सारख्याच आहेत. रुपगर्विता, हुशार तितक्याच हट्टी. इला नवथर तरुणी; तर राधा प्रौढ, प्रेमस्वरूप कृष्णसखी आणि दोघींचा नायक कृष्णसखा. पण सारा भर आहे तो ह्या दोन नायिकांच्या मनतरंगांवर. यातल्या दोन्ही नायिका कृष्णावर वर्चस्व गाजवणाऱ्या आहेत. प्रेमासाठी आसुसलेल्या आहेत. अनुभूती मोकळेपणानी व्यक्त करणाऱ्या आहेत. वयात येणे, विरह,असूया, प्रेम-द्वेष अशी भावनांची लपाछपी, असं बरंच काही हे काव्य उलगडून दाखवते आणि तेही एक स्त्रीच्या नजरेतून. हा नजारा थक्क करणारा आहे. हे शृंगारीक असलं तरी उत्कट आणि रसाळ काव्य आहे. या काव्याचा इंग्रजीतही अनुवाद झाला आहे. डॉ. शंतनू यांनी छंदोबद्ध भाषांतर करण्याचा निर्णय घेतला. छंदोबद्ध असल्याशिवाय भाषांतर त्या काळातील वाटणारच नाही. मूळ छंद/वृत्त काय आहे याचा अंदाज अर्थातच इंग्लिश ओळी वाचून येत नाही. मग काही ओळी वाचायच्या, एखादी ओळ सुचेल तशी लिहायची आणि मग कारागिरी करत करत इतर ओळी जुळवायच्या; असा प्रकार करत भाषांतर केल्याचे मनोगतात लिहिले आहे. मराठीत हे सगळे काव्य लिहिताना पुणेरी भाषा वापरली असली,तरी त्यात दुर्बोधता नाही. अभंग, मंदाक्रांता, मालिनी, दिंडी, हरिभगिनी आणि लावणीसदृश ठेक्यात बसणाऱ्या काही चाली यात वापरल्या आहेत. काही ठिकाणी पद्यमय संवाद लिहिले आहेत. पुस्तक परिचय लिहिताना यातील काही ओळी उद्धृत करण्याचा मोह आवरत नाही. काव्याची सुरवातच राधेच्या बहारदार वर्णनाने होते. _थोरांनी नावाजली, गौरांगी सर्वांहुनी, शकुंतला, शुकभाषिणी, नंदाक्का राधा ही. आणि तिचे ते डोळे, नसते जर कृष्णकळे; का हरी कटाक्ष पुरे, चमकाया नयनदले?_ यानंतर षोडशा इलेचं वर्णन या शब्दांत _कृशांगा, नाजुकांगा, वेणीसंभार सोसवेना; मुखमोती दिव्य ज्योती, देवी इला, यौवना ही_ कृष्णावर भाळलेल्या इलाचे मनतरंग रेखाटताना म्हटले आहे- _लपंडावी डोळे झाकाया, फक्त मुरारी हवा इलेला. शिवशिवीचा खेळ रंगता,हिचे इशारे पळता पळता. नदीकिनारी साधून मौका, इला झोंबते हरीच्या अंगा. सदैव हरी-सह, हरीच सहचर, खेळ मिषे सुखस्पर्श अनावर. सख्यांस कौतुक सखिचे नवथर उधळून यौवन, धीट, खोडकर इला भाळली श्री कृष्णावर!_ कृष्ण आणि राधेचा प्रणय तिच्या नजरेतून सुटत नाही... _ओठ आरक्तही देता राधा, इला तुळीतसे ओष्ठ सौष्ठवा; दंतपंक्ती त्या सहज चमकता, फिके जाणी स्मित आपुले इला, शेजघरी ने कृष्णा, राधा; म्हणे ‘आले मी’, इला बाला!! मजेत हसती श्रीकृष्ण-राधा!_ राधेलाही इला मोठी होण्याची आतुरता, उत्सुकता आहेच... _कधी म्हणे विनोदे राधा, ‘ही मला सवत होई का?’ पण पाहताच इलेला, उरी उधाण ये मायेला, कुस्करी मग वारंवार, चुंबीते गोबरे गाल._ पण लग्नानंतर राधाने इलेला दिलेला संदेश आणि कृष्णाला दिलेला `दम` बहारदार आहे. इलेला संदेश _दे विश्वास अन् दे प्रोत्साहन. जाण असे तो प्रीत पुरुषोत्तम काम निपुण तो प्रेमिक उत्तम ...दे, कोमल तन, कोमल दे मन, प्रीत मनस्वी, तुझाच प्रीतम.’_ कृष्णाला `दम` _‘कठोर कांचन माझी काया, लता जणू ती, तनू कोमला, धिटाई हळू, बुजेल इला, सांभाळा तुम्ही गोपाळा!’_ काही ओळी मात्र आजही सर्वसामान्य पुरुषांनाही लागू पडतील की काय, इतक्या चपखल झाल्या आहेत. _नाही कशी मुळी लाज ;हवी मजा, वरती माज ; पुरूषांचे नीत्य काज ; बाईच्या मनीची आस कोणी ना पुसे त्यास_ चार भाग आणि ५८४ पदं असलेलं हे काव्य शृंगारीक असेलही, नव्हे आहेच. पण स्त्रीसन्मानाचा, प्रतिष्ठेचा आणि संवेदनशील मनाचा ठाव घेणारा तो एक ठेवा आहे. _इतिश्री शंतनूविरचितम् राधिका सांत्वनम् भावानुवादस्य केदारकृतपरिचयम् संपूर्णम् ...Read more

ANUWADATUN ANUSARJANAKADE
ANUWADATUN ANUSARJANAKADE by LEENA SOHONI Rating Star
अक्षरनामा

https://www.aksharnama.com/client/article_detail/7120?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTAAAR06UVpU4k8DLSaBDkgmglzUuRMuX2XQ3OKxRAdL-tQo1-DZwHV7_Q3uLE4_aem_ATgHVeQrpR7vbtSsdHKWSXs5EHm0mPjS_5lEI-n3B5uorlbUPMjKGOX9doFKfROrOtk