* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Original Book Title: LENINGRAD STATE OF SIEGE
  • Availability : Available
  • Translators : PRAMOD JOGLEKAR
  • ISBN : 9788184983241
  • Edition : 1
  • Publishing Year : JANUARY 2012
  • Weight : 0.00 gms
  • Pages : 268
  • Language : Translated From ENGLISH to MARATHI
  • Category : BIOGRAPHY & TRUE STORIES
  • Available in Combos :PRAMOD JOGLEKAR COMBO SET - 29 BOOKS
Quantity
Buying Options:
  • Print Books:
``ALL OFFERS OF SURRENDER FROM LENINGRAD MUST BE REJECTED,`` ORDERED ADOLF HITLER ON SEPTEMBER 22, 1941, AS OPERATION BARBAROSSA UNFOLDED. ``THE PROBLEM OF HOUSING AND FEEDING THE PEOPLE CANNOT AND SHOULD NOT BE SOLVED BY US. IN THIS STRUGGLE FOR SURVIVAL, WE HAVE NO INTEREST IN KEEPING EVEN A PROPORTION OF THE CITY`S POPULATION ALIVE.`` DURING THE 900-DAY SIEGE OF LENINGRAD, THE GERMAN HIGH COMMAND DELIBERATELY PLANNED TO ERADICATE THE CITY`S POPULATION THROUGH STARVATION. BY THE TIME THE SIEGE ENDED IN JANUARY 1944, MORE THAN A MILLION PEOPLE HAD DIED. THOSE WHO SURVIVED WOULD BE MARKED PERMANENTLY BY WHAT THEY ENDURED AS THE CITY DESCENDED INTO CHAOS. IN LENINGRAD, MILITARY HISTORIAN MICHAEL JONES TELLS THE HUMAN STORY OF THIS EPIC SIEGE. DRAWING ON NEWLY AVAILABLE EYEWITNESS ACCOUNTS AND DIARIES, HE EXPOSES THE TRUE HORROR OF THE ORDEAL - INCLUDING STORIES LONG-SUPPRESSED BY THE SOVIETS OF LOOTING, CRIMINAL GANGS, AND CANNIBALISM. BUT HE ALSO EXPLORES THE IMMENSE PSYCHOLOGICAL RESOURCES ON WHICH CITIZENS OF LENINGRAD DREW TO SURVIVE AGAINST DESPERATE ODDS. AT THE HEIGHT OF THE SIEGE, FOR INSTANCE, AN EXTRAORDINARY LIVE PERFORMANCE OF SHOSTAKOVICH`S SEVENTH SYMPHONY PROFOUNDLY STRENGTHENED THE CITY`S WILL TO RESIST. WHEN BESIEGING GERMAN TROOPS HEARD ITS DEFIANT BROADCAST ONE REMARKED: ``WE BEGAN TO UNDERSTAND WE WOULD NEVER TAKE LENINGRAD.`` A RIVETING ACCOUNT OF ONE OF THE MOST HARROWING SIEGES IN WORLD HISTORY, LENINGRAD PAYS TRIBUTE TO THE ASTONISHING POWER OF THE HUMAN WILL IN THE FACE OF EVEN THE MOST DIRE CATASTROPHE.
८ सप्टेंबर, १९४१. राक्षसी महत्त्वाकांक्षा असणा-या हिटलरच्या फौजांनी सोव्हिएत महासंघाचा मानबिंदू असणा-या लेनिनग्राड शहराभोवती पक्का फास आवळला. यामागे होती, एक थंड डोक्यानं आखलेली क्रूर योजना आणि लोकांची उपासमार करून शहर नष्ट करण्याची निर्दयी नाझी विचारसरणी. सलग ८७२ दिवस पडलेला हा वेढा, हे मानवी इतिहासातलं एक भीषण पर्व आहे. विनाशासाठी टपलेलं शत्रूसैन्य आणि अत्यंत भ्रष्टाचारी नेत्यांची गलथान हुकूमशाही यांच्यात भरडले जाऊन, दहा लाखांपेक्षा जास्त नागरिक भुकेनं तडफडून मेले. नैतिक अध:पतनाचं टोक गाठलं गेल्यानं नरमांसभक्षणासारखे अघोरी प्रकार घडले. पण लेनिनग्राडच्या काही नागरिकांनी आपल्यातलं माणूसपण मरू दिलं नाही आणि अखेर त्यांनी विजय मिळविला. लेनिनग्राडचा वेढा ही त्या विलक्षण झुंजीची, मन सुन्न करणारी कहाणी आहे.
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
#MEHTAPUBLISHINGHOUSE #MARATHIBOOKS #TRANSLATEDBOOKS #ONLINEBOOKS #BIOGRAPHYA&TRUESTORIES #SUNITIKANE #सुनीतिकाणे #PRAMODJOGALEKAR #लेनिनग्राडचा वेढा #LENINGRADCHAVEDHA #प्रमोदजोगळेकर #LENINGRAD STATE OF SIEGE
Customer Reviews
  • Rating StarAnil Udgirkar

    दुस-या महायुध्दाच्या आरंभी रशीया व जर्मनी मधे मैत्रीकरार झाला होता परंतु आठ सप्टेंबर 1941 रोजी जर्मनी ने रशीया विरुध्द युध्द पुकारले.रशीया चे लष्कर जवळ जवळ गुडघ्या वर टेकायची वेळ आलेली.शहरात न घुसता भोवती वेढा घालून कोंडी करायचे हिटलर व सेनानी यांनी रवले.रशीयाचे सैनिकी गोंधळ अन नागरीकांची उपासमार याने लेनिनग्राड शहर तंग झाले.प्रेतांचे ढीग पसरले.खायला काही नाही ,शेवटी प्रेता चे तुकडे खाणे भाग पडले.पण कांही सुद्न्य नागरीक व जुनाट तोफांच्या मदती ने हा वेढा उठवला आणि पारडे रशीया च्या बाजुने फिरले. ...Read more

  • Rating StarDAINIK SAMANA

    इतिहासाचे एक पान... दुसऱ्या महायुद्धाच्या काळातील पूर्व आघाडीवरील भीषण वास्तवात दिसून आलेली विलक्षण ऐतिहासिक नोंद म्हणून ८ सप्टेंबर १९४१ रोजी चित्तथरारक सत्यकथा जाणून घेण्यासाठी हे पुस्तक अगदी अधिकृत आहे. लोकांची उपासमार करून अतिशय थंड डोक्याने,क्रूपणे संपूर्ण शहर नष्ट करण्याची अघोरी योजना म्हणजे लेनिनग्राडचा वेढा! नाझीची ही निष्ठूर कार्यपद्धती ८७२ दिवस सुरू होती. अर्थात हरामखोर राजकारण्यांच्या भ्रष्ट हुकूमशाहीपाया सुमारे १० लाखांपेक्षा अधिक नागरिक अन्नपाण्याविना तडफडून गेले. अनैतिकतेचा हा अमानुष अत्याचार नरमांस खाण्यापर्यंतचे टोक गाठू शकला! त्यातही काही मानवतावादी देशभक्त लोक होत. त्यांनी या विलक्षण सामन्यात अंगावर झेलून अखेर विजय मिळवला हे सारेच अंगावर काटा आणणारे आहे. बळी पडलेल्या लोकांना वीर म्हटले तर? या प्रश्नाचे नकाशांस सचित्र उत्तर देणारी कादंबरी वाचनीय आहे. ...Read more

Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

KHULBHAR DUDHACHI KAHANI
KHULBHAR DUDHACHI KAHANI by SUNANDA AMRAPURKAR Rating Star
श्रीपाद ब्रह्मे

नुकतंच असंच वेगानं वाचून संपवलेलं दुसरं पुस्तक म्हणजे सुनंदा अमरापूरकर यांचं ‘खुलभर दुधाची कहाणी’. दिवंगत ज्येष्ठ अभिनेते सदाशिव अमरापूरकर यांच्या त्या पत्नी. अर्थात ही काही त्यांची एकमेव ओळख नव्हे. एक चांगल्या अभिनेत्री, उत्तम अनुवादक म्हणूनही त्या ्रसिद्ध आहेत. त्यांनी ‘खुलभर दुधाची कहाणी’ या आत्मचरित्रवजा लेखनातून त्यांच्या जगण्याचा व्यापक पट अतिशय प्रांजळपणे उलगडला आहे. मला हे पुस्तक विशेष भावण्याचं कारण म्हणजे त्यात आलेलं नगरचं वर्णन. मी स्वत: नगरला फार प्रदीर्घ काळ राहिलो नसलो, तरी ते शेवटी माझ्या जिल्ह्याचं गाव. आणि वयाच्या १३ ते २२ अशा महत्त्वाच्या कुमार व तरुण वयातला माझा तिथला रहिवास असल्यानं नगरच्या आठवणी विसरणं शक्य नाही. सुनंदाताई माझ्या आईच्या वयाच्या. त्यामुळं त्यांच्या लहानपणच्या आठवणी जवळपास माझ्या जन्माच्या २०-२५ वर्षं आधीच्या. असं असलं तरी मी त्या वर्णनाशी, त्या काळातल्या नगरशीही रिलेट होऊ शकलो, याचं कारण मुळात गेल्या शतकात बदलांचा वेग अतिशय संथ होता. नगरसारख्या निम्नशहरी भागात तर तो आणखी संथ होता. त्यामुळं एकूण समाजजीवनात १९६० ते १९९० या तीस वर्षांत तपशिलातले फरक सोडले, तर फार मोठा बदल झाला नव्हता. सुनंदाताई माहेरच्या करमरकर. त्यांचं आजोळ‌ सातारा असलं, तरी त्या जन्मापासून नगरमध्येच लहानाच्या मोठ्या झालेल्या. अगदी पक्क्या ‘नगरी’ म्हणाव्यात अशा. ( आजही त्या स्वत:ला अभिमानानं ‘नगरकर’च म्हणवून घेतात.) सुनंदाताईंचे वडील त्या दहा वर्षांच्या असतानाच गेले. त्यांना मामांचा आधार होता, पण आईनंच लहानाचं मोठं केलं. तेव्हाचं त्यांचं निम्न मध्यमवर्गीय जगणं, नगरमधले वाडे, तिथलं समाजजीवन, तिथल्या शाळा, शिक्षक, नगरमधील दुकानं, दवाखाने, तिथल्या गल्ल्या, बाजार हे सगळं सगळं सुनंदाताई अतिशय तपशीलवार उभं करतात. नगरसारख्या मध्यम शहरात वाढलेल्या महाराष्ट्रातील कुठल्याही शहरातील त्या काळातील व्यक्तीला अतिशय सहज रिलेट होईल, असं त्यांचं हे जगणं होतं. त्यात सुनंदाताईंचं लेखन अतिशय सहज, सोपं आणि प्रांजळ असल्यामुळं ते आपल्याला अगदी भिडतं. एका प्रख्यात अभिनेत्याची पत्नी असल्यानं त्यांचं जीवन इतर सर्वसामान्य स्त्रियांपेक्षा वेगळं झालं असेल, अशी आपली अपेक्षा असते. सुनंदाताईंच्या लेखनातून या ‘वेगळ्या जीवना’ची काही तरी झलक मिळेल, अशीही आपली एक भूमिका तयार झालेली असते. सदाशिव अमरापूरकरांसारख्या मनस्वी अभिनेत्याशी लग्न झाल्यानंतर सुनंदाताईंचं जगणं बदललंही; मात्र ते वेगळ्या पद्धतीनं. सदाशिव अमरापूरकर ऊर्फ नगरकरांचा लाडका बंडू त्यांना नगरमध्ये शाळेपासून कसा भेटला, नंतर कॉलेजमध्ये दोघांनी एकाच ग्रुपमधील नाटकं कशी सादर केली, त्यात अगदी नकळतपणे त्यांचं प्रेम कसं जमलं आणि नंतर नगर सोडून त्या पतीच्या कारकिर्दीसाठी मुंबईत कशा आल्या हा सर्व नाट्यमय प्रवास सुनंदाताई अतिशय तन्मयतेनं मांडतात. अमरापूरकर मंडळींच्या घराविषयीचे तपशील त्यात येतात. अमरापूरकरांचे वडील दत्तोपंत हे नगरमधलं मोठं प्रस्थ. श्रीमंत घराणं. मोठा वाडा, नोकरचाकर वगैरे. त्या तुलनेत सुनंदाताईंची माहेरची परिस्थिती जेमतेम म्हणावी अशी. अशा परिस्थितीत हे लग्न झालं आणि त्या अमरापूरकरांची सून झाल्या, इथपर्यंत पुस्तकाचा निम्मा प्रवास (मध्यंतरच) होतो. पुढल्या दोनशे पानांत आपल्याला खऱ्या अर्थानं सदाशिव अमरापूरकर हे काय व्यक्तिमत्त्व होतं, हे उलगडत जातं. अमरापूरकरांनी शेवटपर्यंत त्यांची मध्यमवर्गीय राहणी व मध्यमवर्गीय मूल्यं सोडली नाहीत. ‘अर्धसत्य’सारख्या सिनेमामुळं एका रात्रीतून ते भारतभरात प्रसिद्ध झाले. या एका ओळखीमुळं अमरापूरकरांचं जीवन पूर्ण बदलून गेलं. तोपर्यंत असलेली आर्थिक ओढगस्तीही संपली. हिंदी चित्रपटसृष्टीत अगदी स्वप्नवत अशा रीतीनं ते मोठे स्टार झाले. एकापाठोपाठ एक खलनायकी भूमिका त्यांच्याकडं येऊ लागल्या. पैसा येऊ लागला. अशा परिस्थितीत एक मध्यमवर्गीय कुटुंब या सगळ्या धबधब्याला कसं तोंड देतं आणि आपली मूल्यं कायम जपत राहतं, हे सुनंदाताईंनी फार हृद्यपणे लिहिलं आहे. सुनंदाताईंनी अनेक वर्षं एलआयसीत नोकरी केली. पतीचं अस्थिर क्षेत्र असल्यानं त्यांनी सुरुवातीला नोकरी केलीच; पण नवरा हिंदी चित्रपटसृष्टीत सुपरस्टार व्हिलन झाल्यावरही त्यांनी ही नोकरी सोडली नाही. त्यांच्या तिन्ही मुलींवर त्यांनी उत्तम संस्कार केले. एका सिनेमाच्या प्रीमियरनंतर हे सगळे कुटुंबीय कसे घरी जाऊन पिठलं-भाकरीचं जेवण तयार करून जेवले हे त्यांनी एका प्रसंगात अतिशय खेळकरपणे सांगितलं आहे. अमरापूरकरांचं नाटकवेड, भौतिक सुखांविषयीची काहीशी विरक्त वृत्ती, त्यांचा मित्रांचा गोतावळा, अनेक माणसांचा घरात राबता असा एकूण ‘देशस्थी’ कारभार यावर सुनंदाताई कधी गमतीत, तर कधी काहीसं वैतागून टिप्पणी करतात. अर्थात त्यांचं सदाशिव अमरापूरकरांवर अतिशय प्रेम होतं आणि त्यांनी हे शेवटपर्यंत उत्तम निभावलं. अशा आत्मचरित्रांत अनेकदा ‘आहे मनोहर तरी... गमते उदास’ असा सूर लागण्याचा धोका असतो. सुनंदाताईंच्या लेखनाचं वैशिष्ट्य म्हणजे, एखादा अपवाद वगळता, त्यांच्या या संपूर्ण पुस्तकात असा रडवा सूर कधीही लागलेला नाही. आपल्याला जे काही मिळालं, ते आपणच निवडलं आहे आणि त्यामुळं त्याविषयी तक्रार करण्याचा आपल्याला काही अधिकार नाही, अशी एक भूमिका त्यांनी घेतलेली दिसते. त्यांच्या या पुस्तकातून विसाव्या शतकातील मध्यमवर्गीय ब्राह्मण घरातील एका तरुणीच्या आशा-आकांक्षांचा, आयुष्यानं दिलेल्या आश्चर्याच्या धक्क्यांचा आणि त्याला सामोरं जाण्यातील धीट दिलदारपणाचा लोभस प्रवास दिसतो. आपली मध्यमवर्गीय मूल्यं जपत, प्रामाणिकपणे व उमेदीनं आयुष्य जगणाऱ्या अनेक महिलांना या पुस्तकात आपल्या जगण्याचं प्रतिबिंब सापडेल. तेच या ‘खुलभर दुधाच्या कहाणी’चं यश आहे. ...Read more

HITLER AANI BHARAT
HITLER AANI BHARAT by VAIBHAV PURANDARE Rating Star
प्रभाकर गावंडे, अमरावती

मी विकत घेऊन वाचले आहे हे पुस्तकं, चांगले आहे, नवीन माहिती वाचायला मिळाली.