* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Original Book Title: MY NAME IS SALMA
  • Availability : Available
  • Translators : SNEHAL JOSHI
  • ISBN : 9788184980370
  • Edition : 2
  • Publishing Year : AUGUST 2009
  • Weight : 0.00 gms
  • Pages : 243
  • Language : Translated From ENGLISH to MARATHI
  • Category : BIOGRAPHY & TRUE STORIES
Quantity
Buying Options:
  • Print Books:
AS CONTEMPORARY AS TODAY`S HEADLINES, AS TIMELESS AS LOVE AND HATE - A YOUNG MUSLIM ASYLUM-SEEKER IN ENGLAND RUNS FROM A BROTHER WHO WANTS TO KILL HER TO SAVE THE FAMILY`S HONOUR WHEN SALMA BECOMES PREGNANT BEFORE MARRIAGE IN HER SMALL VILLAGE IN THE LEVANT, HER INNOCENT DAYS SWIMMING IN THE SPRING ARE GONE FOR EVER. SHE IS SWEPT INTO PRISON FOR HER OWN PROTECTION. TO THE SOUND OF HER SCREAMS, HER NEWBORN BABY DAUGHTER IS SNATCHED AWAY. IN THE MIDDLE OF THE MOST ENGLISH OF TOWNS, EXETER, SHE LEARNS GOOD MANNERS FROM HER LANDLADY, AND SETTLES DOWN WITH AN ENGLISHMAN. BUT DEEP IN HER HEART THE CRIES OF HER BABY DAUGHTER STILL ECHO. WHEN SHE CAN BEAR THEM NO LONGER, SHE GOES BACK TO HER VILLAGE TO FIND HER. IT IS A JOURNEY THAT WILL CHANGE EVERYTHING - AND NOTHING. SLIPPING BETWEEN THE OLIVE GROVES OF THE LEVANT AND THE RAIN-SLICKED PAVEMENTS OF EXETER, MY NAME IS SALMA IS A SEARING PORTRAYAL OF A WOMAN`S COURAGE IN TH_. FACE OF INSURMOUNTABLE ODDS.
आजच्या समकालीन वृतपत्रांच्या मथळ्यांसारखे, काळाचे बंधन नसलेल्या प्रेम आणि द्वेष ह्या भावनांसारखे... घराण्याचा मान आणि इभ्रतीसाठी तिला ठार मारायला निघालेल्या भावाच्या तावडीतून सुटून एक तरुण मुलगी इंग्लंडच्या आश्रयाला येते. जेव्हा सल्मा लग्नाआधी गरोदर राहते, त्या वेळी लेव्हांटमधील तिच्या त्या छोट्याशा खेड्यातील तिचं निव्र्याज आयुष्य, ओढ्यात पोहणं सारं कायमचं संपतं. तिच्या संरक्षणासाठी तिला तुरुंगात टाकलं जातं. ती किंचाळत असताना तिची नवीन जन्मलेली मुलगी तिच्यापासून हिरावून घेतली जाते. इंग्लिश शहरांच्या मध्यभागी असलेल्या एक्स्टर ह्या भागात ती येते. आपल्या घरमालकिणीकडून ती वागण्याबोलण्याच्या रितीभाती शिकते आणि नंतर एका इंग्लिश माणसाशी लग्न करून स्थिरस्थावर होते; परंतु तिच्या हृदयात खोलवर तिच्या छोट्या मुलीचं रडणं अजूनही घुमत असतं. जेव्हा हे सर्व सहन करणं तिला अशक्य होतं, तेव्हा ती तिला शोधण्यासाठी आपल्या खेड्यात परत जाते. हा प्रवास सर्वच बदलून टाकील... की काहीही होणार नाही. लेव्हांटच्या ऑलिव्हच्या झाडीतून आणि एक्स्टरमधील पावसानं भिजलेल्या फरसबंदीवरील एकूण हा प्रवास... पुढे येणा-या अनुल्लंघनीय अशा अडथळ्यांशी झुंजणा-या स्त्रीच्या असामान्य धैर्याचं ‘माय नेम इज सल्मा’ हे ज्वलंत शब्दचित्र आहे.
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
#MEHTAPUBLISHINGHOUSE #MARATHIBOOKS #TRANSLATEDBOOKS #ONLINEBOOKS #BIOGRAPHYA&TRUESTORIES #FADIYAFAKIR #SNEHALJOSHI #MYNAMEISSALMA
Customer Reviews
  • Rating StarDAINIK NAVSHAKTI 25 -10 -2009

    दैनिक नवशक्ती २५.१०.२००९ अलीकडच्या काळात विविध भाषांतील साहित्य मराठीत मोठ्या प्रमाणावर अनुवादित झालं आहे. त्यातही इंग्रजीतील साहित्याचा वाटा मोठा आहे. मेहता पब्लिशिंग हाऊसने इंग्रजीतील गाजलेल्या, कादंबऱ्यांचा अनुवाद प्रकाशित करून मराठी वाचकांसाठी सहित्याचा मोठा खजिनाच उपलब्ध करून दिला आहे. प्रत्येक भाषेचं, त्या प्राताचं, तेथील लोकजीवनाचं आगळं सौंदर्य असतं. अनुवादित साहित्यामुळे रसिकांना या सौंदर्याचा मनमुराद आस्वाद घेता येतो. अलीकडच्या काळात इंग्रजीतील अनेक गाजलेली पुस्तकं अनुवादित झाली. त्यामुळे मराठी वाचकांसाठी मोठा नजराणाच लाभला आहे. अलीकडेच मेहता पब्लिशिंग हाऊसने अशीच काही उत्तमोत्तम अनुवादित पुस्तकं बाजारात आणून या खजिन्यात भर घातली आहे. ‘माय नेम इज सल्मा’ ही एका स्त्रीच्या आयुष्याची ही कहाणी अंतर्मुख करणारी आहे. फादिया फकीर लिखित या पुस्तकाचा अनुवाद स्नेहल जोशी यांनी केला आहे. विवाहापूर्वी गर्भवती राहिलेल्या सल्मा नावाच्या तरुणीची ही करुण कहाणी आहे. खेड्यात राहणाऱ्या सल्माचं आयुष्य एखाद्या खळाळत्या झऱ्यासारखं निव्र्याज, निखळ आहे. पण एका प्रसंगाने तिचं आयुष्य बदलतं. सल्मा एका बाळाला जन्म देते. ती किंचाळत, ओरडत असताना तिची नवजात मुलगी तिच्यापासून हिरावून घेतली जाते. घराण्याची इभ्रत, इज्जत अबाधित राखण्यासाठी सल्माचा भाऊ तिला ठार मारायला निघतो. भावाच्या तावडीतून सुटून सल्मा थेट इंग्लंड गाठते. इंग्लंडमध्ये एक्सटर भागात राहात असताना आपल्या घरमालकिणीकडून ती वागण्याबोलण्याच्या रीतीभाती शिकते आणि पुढे एका इंग्रज माणसाशी लग्न करून स्थिरस्थावर होते. तथापि, तिच्या हृदयात आपल्या मुलीचं रडणं खोलवर रुजलेलं असतं. सल्मामधील आईला ते सतत साद घालत असतं. आपल्या मुलीचा शोध घेण्याचा ती प्रयत्न करते. त्यामध्ये ती यशस्वी होते का? तिची मुलगी तिला भेटते का? या प्रश्नांची उत्तरं शोधण्यासाठी माय नेम इज सल्मा वाचायला हवं. २४० पृष्ठसंख्या असणाNया या पुस्तकाची किंमत २०० रुपये आहे. ‘माय नेम इज सल्मा’ ही फादिया यांची तिसरी कादंबरी असून आतापर्यंत ती सोळा राष्ट्रांमध्ये प्रकाशित झाली तर १३ भाषांमध्ये तिचे अनुवाद झाले. लेखिकेची शैली कायम ठेवत स्नेहल जोशी यांनी तिचा मराठी अनुवाद केला आहे. मुखपृष्ठाच्या मांडणीपासूनच हे पुस्तक वाचकाला खिळवून ठेवतं. ...Read more

  • Rating StarTARUN BHARAT AKSHARYATRA 1-08-2010

    सुखाच्या संधीतही दु:स्वप्नात गुरफटलेली माता डॉ. शैलजा यादवाड प्रेमाला असलेली मनाई, त्यातून प्रतिष्ठेला गेलेला तडा आणि त्यासाठी हद्दपार केलेल्या मुलीचा वनवास म्हणजेच ‘‘माय नेम इज सल्मा...’’ ही कादंबरी. फादिया फकीर यांनी ही कादंबरी लिहिली आहे. स्वतं्र वृत्तीच्या अभ्यासक व मानवी हक्कांच्या रक्षणकत्र्या म्हणून ओळखल्या जाणाऱ्या फादिया फकीर एक जॉर्डेनियन ब्रिटिश लेखिका आहेत. १९९० साली प्रकाशित झालेल्या ‘निसानित’ या त्यांच्या पहिल्या कादंबरीचा अरेबिक भाषेत अनुवाद झाला आहे. १९९६ साली प्रकाशित झालेल्या ‘‘पिलर्स ऑफ सॉल्ट’’ या त्यांच्या दुसऱ्या कादंबरीचा जर्मन, डच आणि डॅनिश या भाषांमध्ये अनुवाद झाला आहे. त्यांनी काही लघुकथा आणि नाटकेही लिहिली आहेत. फादिया फकीर यांची ही तिसरी कादंबरी. एकूण सोळा राष्ट्रांमध्ये प्रकाशित झाली असून या कादंबरीचा तेरा भाषांमध्ये अनुवाद झाला आहे. गार्नेट प्रकाशन संस्थेकडून प्रकाशित होणाऱ्या ‘अरब विमेन रायटर्स’ मालिकेच्या त्या ज्येष्ठ संपादिका होत्या. त्या कार्याबद्दल त्यांना १९९५ मध्ये ‘न्यू व्हेंचर’ पुरस्काराने सन्मानित करण्यात आले. जेव्हा सल्मा लग्नाआधी गरोदर राहते, त्यावेळी छोट्याशा खेड्यातलं तिचं निव्र्याज आयुष्य कायमचं संपतं. ती किंचाळत असताना तिची नवजात मुलगी तिच्यापासून हिरावून घेतली जाते. घराण्याचा मान आणि इभ्रतीसाठी ठार मारायला निघालेल्या भावाच्या तावडीतून सुटून सल्मा इंग्लंडच्या आश्रयाला येते. इंग्लंडमध्ये एक्स्टर भागात राहताना आपल्या घरमालकिणीकडून ती वागण्याबोलण्याच्या रीतीभाती शिकते आणि नंतर एका इंग्लिश माणसाशी लग्न करून स्थिरस्थावर होते. परंतु तिच्या हृदयात खोलवर तिच्या छोट्या मुलीचं रडणं अजूनही घुमत असतं. सल्माचा हा सर्व प्रवास अत्यंत खडतर आहे. अनेक टक्केटोणपे खात ती थोडी स्थिर होण्याचा प्रयत्न करते आहे. परंतु दु:खद भूतकाळ शेवटपर्यंत तिचा पिच्छा सोडत नाही. स्वत:ला एक मुलगा झाला तरी दुरावलेल्या मुलीला ती विसरू शकत नाही. कादंबरीचे कथानक भूतकाळ आणि वर्तमानकाळ या दोन्हीतून समांतर पुढे सरकते आहे. एक-दोन परिच्छेद भूतकाळातील नंतर पुन्हा एक दोन परिच्छेद वर्तमानातील त्यामुळे सुरुवातीला कथानकामध्ये थोडा विस्कळीतपणा जाणवतो. भाषाही थोडी रटाळच वाटते. चटकन मनाची पकड घेणारी नाही वाटत. मात्र तिचे दु:ख नायिकेचे, अंत:करणाला भिडणारे आहे. आत्मकथनात्मक शैलीचा उपयोग केला गेला आहे. नायिका सल्मा एक मेंढपाळीण. वर्षा ऋतूत हिमा खेड्यात उंट, घोडे, गाई, कुत्री, मांजरं यांच्या बरोबर फुलपाखरं आणि मधमाशांचीही झुंबड उडायची. वसंत ऋतू म्हणजे साखरपुड्यांचा हंगाम. लग्न मात्र पिकं हातात आल्यावरच. अशाच लग्नाळू तरुणींच्या तांड्यातील एक सल्मा. हमदान तिचा प्रियकर. लग्नासाठीच आलेले गरोदरपण. गर्भ पाडण्यासाठी झालेला प्रयत्नही विफलच. त्यामुळे ओढावलेला गाव सोडायचा. प्रसंग जीव वाचवण्यासाठी हे सर्व अपरिहार्यच होते. स्वत:च्या संरक्षणासाठी सल्माला हिमा खेड्यानजीकच्या इस्लाह तुरुंगाचा आधार घ्यावा लागतो आणि सुरू होते तिच्या आयुष्याची परवड. मुलीला जन्म दिल्यानंतर तुरुंगाचा त्याग. बरोबर फक्त आईचं पत्र आणि मुलीच्या लैलाच्या केसांचा झुबका घेऊन पुढील वाटचाल सुरु. एक दिवस बातमी येते की सल्माचा भाऊ महमूद तिचा शोध घेत आहे. तिला मारण्यासाठी, त्यामुळे स्वत:चा जीव वाचविण्यासाठी सिस्टर अ‍ॅशरबरोबर तिचे ब्रिटनला प्रयाण. सल्मा इब्राहिमचे सॅली अ‍ॅशरमध्ये रूपांतर. इंग्लंडच्या एक्स्टर भागात लिझकडे राहायला आल्यानंतर पुन्हा सर्वांची नव्याने सुरुवात. अनेक अडचणी, अगदी भाषेपासून ते जात पात यापर्यंत. उपजीविकेसाठी उपसलेले काबाडकष्ट. जॉनशी झालेली ओळख व नंतर ओळखीचे विवाहात रूपांतर. जॉनच्या मिठीत सल्मा सर्व विसरण्याचा, विस्मृतीत जाण्याचा आणि नवीन बीजाला शोधण्याचा प्रयत्न करत राहिली. इम्रानचा जन्म झाला. जॉनने तिच्यासाठी मुस्लीम धर्म स्वीकारला. परंतु सल्मा खरोखरच सुखी झाली? ती आपला भूतकाळ विसरली? पहिले प्रेम आणि लग्नाआधी जन्म दिलेल्या मुलीला विसरू शकली? कधीच नाही. तिला सतत वाटत राहायचं. आपली मुलगी संकटात आहे. तिला शोधले पाहिजे. तिची मदत केली पाहिजे. परंतु ते आता कधी शक्य होणार नव्हते. कारण लैलाच्या उनाड मामाने महमूदने तिला लाँगवेलमध्ये फेकले होते. जशी आई तशी मुलगी असे तो म्हणाला होता. तिच्या वडिलांनी आणि तिचे अवशेष जमातीच्या इच्छेविरुद्ध दफनभूमीत पुरले होते. शेवटपर्यंत सल्मा द्विधा मन:स्थितीत जगत राहिली, तिचे मन तिला म्हणत राही, ‘ह्या दु:स्वप्नामुळे तू आपल्या सर्वांच्या आयुष्याचा नाश करत आहेस. तुला सुखाची संधी मिळाली आहे आणि तू काय करतेस? तू ते सर्व दूर सारत आहेस.’ हे सर्व तिला कळत होते पण वळत नव्हते. एकच कल्पनेने रंगवलेले चित्र सतत तिच्या म:पटलावर कोरले गेले होते. ते म्हणजे ‘एका रात्री एका माणसाला त्यानं एखादी गोष्ट करू नये म्हणून विनवत होती. तो तरुण मनुष्य म्हणत होता, ते त्याचं कर्तव्य आहे. त्याला मानानं जगायचं आहे. अपकीर्तीचा डाग हा फक्त रक्ताने धुतला जातो. ‘मला सोड, बुद्धिभ्रष्ट म्हातारे, मला सोड!’ तो माणूस ओरडला, मला वाटतं की माझ्या आईला हे म्हणताना मी ऐकले ‘तुला सर्व शेत देते. माझी सर्व मालमत्ता देते. तिच्या अंगावर तिचे पिते मूल आहे. मी तुझ्या पाया पडते...’ ही आहे सल्माची करुण कहाणी. ...Read more

  • Rating StarSUNDAY, GAOKARI 30-5-2010

    मानवी हक्कांच्या रक्षणकत्र्या जागतिक स्तरावर ज्या अभ्यासक ओळखल्या जातात त्यातील एक महत्त्वाचे नाव फादिया फकिर हे होय. त्यांच्या माय नेम इज सल्मा या पुस्तकाचा स्नेहल जोशी यांनी मराठी अनुवाद केला आहे. लग्नाआधी गरोदर राहिलेली सल्मा एका मुलीला जन्म देते.ती मुलगी घराण्याची इभ्रत, मान या नावाखाली तिचा भाऊ ठार मारायला निघतो. त्याच्या तावडीतून निघून सल्मा इंग्लंडला जाते. काम करते. तिथल्या घरमालकिणीकडून रीतभात शिकते. आणि एका इंग्रज व्यक्तीशी लग्न करते. स्थिरस्थावर होते. मात्र तिच्या हृदयात लग्नापूर्वीच्या त्या लहानग्या मुलीचा जगण्यासाठीचा आक्रोश सतत ऐकू येत राहतो. त्याचीच ही विस्तृत अशी कहाणी आहे. अत्यंत हृदयद्रावक अशी कथा आहे. वाचकाला सैरभैर करून सोडते. ...Read more

Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

ANUWADATUN ANUSARJANAKADE
ANUWADATUN ANUSARJANAKADE by LEENA SOHONI Rating Star
कौशिक लेले

पुस्तक – अनुवादातून अनुसर्जनाकडे (Anuwadatun Anusarjanakade) लेखिका – लीना सोहोनी (Leena Sohoni) भाषा – मराठी पाने – २३९ प्रकाशन – मेहता पब्लिशिंग हाऊस. फेब २०२४ छापील किंमत – रु. ३७०/- ISBN – 9789357205337 ह्या परिचयाची माझी वेबसाईट लिंक htps://learnmarathiwithkaushik.com/courses/anuwadatun-anusarjanakade/ मराठी पुस्तकांमध्ये सध्या इतर भाषांतून अनुवादित झालेली पुस्तके सुद्धा मोठ्या संख्येने दिसतात. एखादा सरस अनुवाद वाचताना आपल्या डोक्यात सुद्धा आपल्या आवडीच्या परभाषेतल्या पुस्तकांची यादी तयार होते. ही पुस्तकं सुद्धा मराठीत आली तर काय मजा येईल असं वाटतं. भाषा हा ज्यांचा जिव्हाळ्याचा विषय आहे त्यांची इच्छा एक पुढचं पाऊल टाकेल. आपणही स्वतः असा अनुवाद केला तर ? आपल्यालाही दोन्ही भाषा चांगल्या येत आहेत मग अनुवाद का करू नये ? हे पिल्लू डोक्यात शिरेलच. असा अनुवाद करायचा स्वतः काही प्रयत्न केला की लक्षात येईल की हे किती किचकट काम आहे. चांगला अनुवाद करायचा असेल तर सराव लागेल. अभ्यास लागेल. त्याची काही तंत्र मंत्र शिकून घ्यावी लागतील. एखाद्या चांगल्या जाणकार व्यक्तीचं, अनुभवी व्यक्तीचं मार्गदर्शनही मिळायला हवं. जर तुमच्याही मनात अशा भावना आल्या असतील तर लीना सोहोनी यांचं “अनुवादाकडून अनुसर्जनाकडे” हे पुस्तक तुम्हाला नक्की आवडेल. लीना सोहोनी हे नाव मराठीत अनुवादिका म्हणून प्रसिद्ध आहे. आत्तापर्यंत त्यांनी अनुवाद केलेली पन्नासच्यावर पुस्तके प्रकाशित झाली आहेत. त्यांचा अनुभव व अधिकार वेगळा सांगायला नको. त्यांचे हे पुस्तक "अनुवादातून अनुसर्जनाकडे" पुस्तकाचा पहिला भागात लीना सोनी यांनी आपल्या अनुवादाच्या प्रवासाचं सिंहावलोकन केलं आहे. त्यांनी अनुवादाची सुरुवात कशी केली, त्यात प्रगती कशी झाली हे लिहिलं आहे. अनुवादामुळे प्रसिद्ध लेखक जेफ्री आर्चर, सुधा मूर्ती, किरण बेदी यांच्याशी जुळलेले संबंध आणि त्यांच्या भेटीची वर्णनं आहेत. ह्या प्रवासात “मेहता पब्लिशिंग हाऊस” या प्रकाशन संस्थेचा भरभक्कम पाठिंबा त्यांना मिळाला. सुनील मेहता आणि अनिल मेहता यांच्याबरोबरच्या आठवणी सुद्धा पुस्तकात आहेत. पुढच्या भागात अनुवाद या विषयाची एखाद्या शास्त्रीय शोधनिबंधाप्रमाणे माहिती दिलेली आहे. यात अनुवाद प्रक्रियेकडे अतिशय बारकाईने बघितलं आहे. ढोबळमानाने बघितलं तर, अनुवाद म्हणजे तर एका भाषेतल्या शब्दांच्या ऐवजी दुसऱ्या भाषेतले शब्द वापरणे. पण प्रत्येक वेळी एका शब्दाच्या बदल्यात दुसरा भाषेतला एक शब्द असं होतंच असं नाही. त्यामुळे काही वेळा शब्दाची फोड करून दाखवावी लागते. तर काही वेळा मूळ मोठं वाक्य लहान होऊ शकतं. कदाचित तिथे पूर्णपणे वेगळीच शब्दयोजना वाक्यरचना होऊ शकते. या प्रत्येक प्रकाराला एक विशिष्ट शास्त्रीय नाव (पारिभाषिक संज्ञा) आहे हे आपल्याला पुस्तक वाचून कळतं. जे शब्दांच्या बाबतीत तेच वाक्यांच्या बाबतीत. मूळ भाषेतल्या शब्दांसाठी नवीन शब्द वापरून वाक्य तयार झालं तरी ते वाचकाला सहज वाटलं पाहिजे. नाहीतर आपण लगेच म्हणू, “अनुवाद खूप बोजड झाला आहे; ठोकळेबाज झाला आहे”. हे टाळायचं तर वाक्यरचना सुद्धा सुधारायला पाहिजे. याची उदाहरणे पुस्तकात दिली आहेत आणि त्या अनुषंगाने पारिभाषिक संज्ञा (terminology) काय आहे हे मराठी आणि इंग्रजी दोन्हीत दिलं आहे. शब्द, वाक्य ह्यांना लावलेल्या कसोटीचा विस्तार करून ती कसोटी “संकल्पनां”ना लावायला पाहिजे. एखाद्या भाषेत, एखाद्या समाजात असणाऱ्या संकल्पना, प्रथा-परंपरा मराठी भाषेत नसतील तर अनुवाद करताना ते जसंच्या तसं ठेवायचं का तिथे काही वेगळी संकल्पना वापरायची ? का तळ टीप देऊन स्पष्टीकरण द्यायचं? असे एकाच गोष्टीकडे बघण्याचे वेगवेगळे पर्याय उपलब्ध आहेत. हा मुद्दा आपण सोदाहरण स्पष्ट केला आहे. हा ऊहापोह वाचल्यासार अनुवादासाठी दोन्ही भाषांवर आपली किती चांगली पकड पाहिजे हे वाचकाच्या लक्षात येईल. त्याचबरोबर जे पुस्तक आपण वाचतोय त्याची पार्श्वभूमी, त्यातल्या प्रसंगाची सामाजिक पार्श्वभूमी, आणि लेखकाला काय ध्वनीत करायचे आहे हे सगळं समजणं सुद्धा किती महत्त्वाचं हे लक्षात येईल. म्हणजे अनुवाद प्रक्रिया दिसताना शब्दांची दिसली तरी “शब्दांच्या पलीकडले” अनुवादकाला पकडता आले तरच मूळ कृतीला न्याय मिळेल. हे या पुस्तकाच्या वाचनातून अधोरेखित होतं. पुस्तकाचा प्रकारानुसार अनुवादकासमोर असणारी आव्हाने सुद्धा बदलतात. कथा-कादंबरीचा अनुवाद वेगळा तर कवितेचा अनुवाद वेगळा. कारण कवितेमध्ये भावभावनांना महत्त्व आहे तितकेच महत्त्व शब्द, लय, शब्दचमत्कृती यांनाही आहे. म्हणूनच तर ते पद्य आहे गद्य नाही. लीनाजींनी ह्याचाही परामर्श घेतला आहे. नाटकाचा अनुवाद करताना येणारी आव्हाने अजून वेगळी. परिणामकारक संवाद, नेपथ्य, पात्रांची देहबोली, त्याचा प्रेक्षकांवर होणारा परिणाम या सगळ्याचा विचार करून अनुवाद करावा लागतो. म्हणूनच, अनुवाद म्हणजे प्रत्येक वेळी “शंभर टक्के पुस्तक जसेच्या तसे” असं नसतं. तर काही वेळा ते रूपांतर ठरतं. काही वेळा तो स्वैर अनुवाद ठरतो. तर काही वेळा मूळ कलाकृतीवर आधारित नवीन कलाकृती ठरते. हे सुद्धा कितीतरी उदाहरणे देऊन स्पष्ट केले आहे. हे सगळे मुद्दे एकमेकांशी निगडित आहेत त्यामुळे पुस्तकात बऱ्याच वेळा मुद्द्यांची पुनरावृत्ती झाली आहे असं मला वाटलं. ती पुनरुक्ती टाळून कदाचित थोडी पानं कमी करता आली असती. पण मुद्दा वाचकाच्या मनावर ठसावा, कुठलंही विशिष्ट प्रकरण वाचायला घेतले तरी ते त्या मुद्द्यापुरतं पूर्ण असावं हा त्यामागचा हेतू असेल. पुस्तकात पुढे अनुवादकांना नोकरी, व्यवसायाच्या काय संधी आहेत; कुठल्या संस्था याबद्दलचं शिक्षण देतात; कुठले कोर्सेस उपलब्ध आहेत याबद्दलचा तपशील आहे. अनुवाद करायला सुरुवात करायची असेल तर मजकूरनिवड, प्रकाशकांशी संपर्क, परवानगी ह्याचे मार्गदर्शन आहे. त्यांनतर शाळेत आपण जे प्राथमिक व्याकरण शिकतो; म्हणजे कर्ता, कर्म, क्रियापद, ॲक्टिव-पॅसिव्ह व्हॉइस, वेगवेगळे काळ इत्यादींच्या व्याख्या देऊन सगळ्याची उजळणी केली आहे. ज्याला अनुवाद क्षेत्रात उतरायचे आहे त्याला व्याकरणाचा अजून बराच अभ्यास करावा लागणारच आहे. आणि पुस्तकाचा उद्देश व्याकरण शिकवणं नाही तर अनुवादकासाठी व्याकरण अत्यावश्यक आहे हे ठसवणं आहे. त्यामुळे व्याकरणाचा भाग पुस्तकात नसता तरी चालला असता असं मला वाटलं. पुस्तकातील काही पाने वर दिलेल्या लिंकवर शेअर केली आहेत. म्हणजे तुम्हाला पुस्तकाची, लेखनशैलीची अजून चांगली कल्पना येईल. त्यात पुढील मुद्द्यांबद्दलची पाने आहेत १) अनुवादिका म्हणून येणारे कटुगोड अनुभव. २) प्रसिद्ध लेखक जेफ्री आर्चर ह्यांच्या पुस्तकांचा मराठी अनुवाद लीनाजींनी केला आहे. त्यातून जेफ्री आर्चर ह्यांच्याशी भेटीगाठी झाल्या त्यातला एक प्रसंग. ३) अनुवादाचे वर्गीकरण/प्रकार सांगणाऱ्या प्रकरणातली दोन पाने. अनुवाद प्रक्रियेची किती बारकाईने तांत्रिक चिकित्सा केली आहे हे लक्षात येईल. ४) नाटकाचा अनुवाद करताना येणारी आव्हाने ह्याबद्दलच्या प्रकरणातली दोन पाने. लीना सोहोनींचे आत्मकथन असणारा पुस्तकाचा पहिला भाग सर्व वाचकांना वाचायला आवडेलच. पुस्तकाचा दुसरा भाग तांत्रिक आहे. तो सर्वसामान्य वाचकाला वाचायला आवडेलच असं नाही. पण तो वाचल्यावर अनुवादक म्हणून काम करताना किती कटकटी असतात, काय व्यवधानं सांभाळावी लागतात हे वाचकाच्या लक्षात येईल. त्यातून अनुवादकांकडे व त्यांच्या कामाकडे बघण्याचा दृष्टिकोन अजून कौतुकाचा आणि कृतज्ञतेचा होईल हे निश्चित. ज्यांना अनुवाद करायचा आहे, या क्षेत्रात शिरायचं आहे किंवा तशी उमेदवारी सुरू झाली आहे त्यांना हा भाग मार्गदर्शक ठरेल. जाण वाढवेल हे नक्की. त्यामुळे या पुस्तकाच्या वाचनातून अनुवादाचा किडा काही वाचकांच्या डोक्यात गेला आणि त्यातून नवे अनुवादक मराठीत निर्माण झाले तर ते सोन्याहून पिवळे ! मराठीत कथा,कादंबऱ्या, चरित्र, सामाजिक विषयांची चर्चा ह्या पद्धतीचे लेखन भरपूर होत असतं. पण ह्या पुस्तकाप्रमाणे शास्त्रीय/तांत्रिक चिकित्सा करणारी, गंभीरपणे शिकवणारी पुस्तकं कमी दिसतात. ती प्रकाशित झाली तरी ती क्रमिक पाठ्यपुस्तक किंवा “अभ्यासाचे पुस्तक” या प्रकारात ढकलली जातात आणि दुर्लक्षित होतात. पण या पुस्तकाच्या लेखिका आणि प्रकाशक यांनी हे पुस्तक मुख्यधारेतल्या पुस्तकाप्रमाणे सादर केलं आहे. त्यातून हे पुस्तक जास्त वाचलं जाईल; जास्त लोकांना विचार प्रवृत्त करेल असं मला वाटतं. अशा प्रकारची पुस्तकं मराठीत प्रकाशित होणे हे मराठी भाषेला ज्ञानभाषा करण्यासाठी मोठे योगदान आहे. त्याबद्दल प्रकाशक आणि लेखिका दोघांचेही एक मराठी भाषा प्रेमी म्हणून मी मनापासून आभार मानतो. —————————— मी दिलेली पुस्तक श्रेणी —————————— अनुवाद करणारे असाल किंवा करायची इच्छा असेल तर आवा ( आवर्जून वाचा ) इतरांनी जवा ( जमल्यास वाचा ) ——————————— आवा ( आवर्जून वाचा ) जवा ( जमल्यास वाचा ) वाठीनावाठी ( वाचलं तर ठीक नाही वाचलं तरी ठीक ) नावाठी ( नाही वाचलं तरी ठीक ) ...Read more

OMKARACHI REKH JANA
OMKARACHI REKH JANA by MANJUSHRI GOKHALE Rating Star
सौ. जस्मिन जोगळेकर

आमच्या पुस्तकप्रेमी समुहावरचा एकही दिवसाचा खंड न पडता सलग 1730 वा पुस्तक परिचय पुस्तक प्रेमी समूह,पुस्तक परिचय अभियान: एकही दिवस खंड पडू न देता पुस्तकांचा परिचय हे पुस्तकप्रेमी समूहाचे यश ! पुस्तक सत्र:- ३ सप्ताह क्रमांक:- २४८ पुस्तक क्रमांक: १७३० दिनांक: १०/०३/२०२५ पुस्तकाचे नांव:- ओंकाराची रेख जना लेखक:- मंजुश्री गोखले पहिली आवृत्ती: फेब्रुवारी २०१२ पृष्ठ संख्या : ३०८ मूल्य: रु. ३२० प्रकाशन: मेहता पब्लिशिंग हाऊस परिचयकर्ती: सौ. जस्मिन जोगळेकर एखाद्या गोष्टीसाठी वेळ यावी लागते म्हणतात, तसं काहीसं झालं माझं. खरंतर पुस्तक वाचनाच्या बाबतीत असं व्हायला नको होतं पण झालं. `हे खूप सुंदर पुस्तक आहे, तुम्ही वाचाच` म्हणून एक पुस्तक आमच्या हाती आलं. अर्थात ज्यांनी सांगितलं त्यांनी त्यांच्या संग्रहातलं पुस्तक दिलं होतं. तसं बरेच दिवस होतं आमच्याकडे. नवऱ्याने वाचून खूपच सुंदर आहे, वाच नक्की सांगितलं देखील मला. पण पुस्तक परत द्यायची वेळ आली तरी वाचलं गेलं नाही. तरी ते नाव डोक्यात फिट बसलं होतं. अखेर एक दिवस ते एकच पुस्तक नव्हे तर त्याच लेखिकेची चार पुस्तकं विकतच घेऊन आले आणि मग ती वेळ आली…. त्या पुस्तकाच्या, पुस्तकातील भाषेच्या आणि त्या लेखिकेच्या प्रेमात पडण्याची. पुस्तक होतं…मंजुश्री गोखले यांनी संत जनाबाईंवर लिहिलेलं `ओंकाराची रेख जना`. `विठू माझा लेकुरवाळा`, `धरिला पंढरीचा चोर` अशा अभंग रचनेतून जनाबाई आपल्या ओळखीच्या आहेत. किंवा विठूराया त्यांना हर कामात मदत करत असतो वगैरे माहीत आहे. पण त्यांचं संपूर्ण चरित्र सगळ्यांना माहीत असेलच असं नाही. ते माहीत करून देण्याचं सुरेख काम या कादंबरीने केलं आहे. जनाबाईंच्या जन्मापूर्वीची आणि नंतरचीही त्यांच्या कुटुंबाची परिस्थिती, छोट्या जनाला मागे ठेऊन दुखण्याने तिला सोडून गेलेली तिची आई, त्यानंतरची बिकट वेळ याचं वर्णन वाचताना डोळ्यातलं पाणी थांबत नाही. पुढेही काही प्रसंग असे आहेत…भागाबाईचं वागणं असेल किंवा सुळावर चढवायचा प्रसंग असेल… डोळ्यात पाणी येतच राहतं. पण एवढं होऊनही त्यांची पंढरीरायावरची भक्ती मात्र गाढ होती. जनाईसुध्दा त्याला पाहायला आतुर होती. सोसले चटके l पोटी नाही घास l विठ्ठलाची आस l जनाईला ll भेटीसाठी त्याच्या l गोळा तनमन l धाडे आवतान l विठूराया ll अखेर विठुरायाकडून आमंत्रण आल्यावर बापलेक पंढरीची वाट चालू लागतात. काळया देवाला पाहायला आसुसलेली जना आणि लेकीला कायमचं परक्या घरी सोडून यायचं या विचाराने जडावलेला दमा… नशिबाची रेख l भिवरेच्या काठी l विठूराया ओढी l जनाईची ll दोघांचा प्रवास विठ्ठलाच्या विश्वासावर सुरू होतो. पुढं जनाईला दामाशेटींच्या घरी सोडून देणं, त्या घराने जनाला आपलंच म्हणणं, नामदेवांसोबत तिचं मोठं होणं अशा कितीतरी प्रसंगांनी सुखावून जायला होतं. तेव्हाची सामाजिक परिस्थिती, जनाचं अतिशूद्र असणं आणि त्यातून स्त्री असणं…त्यासाठी तिला झेलावे लागणारे त्रास, संत म्हणून मोठेपण मिळाल्यावरही त्यांच्यावर आलेला चोरीचा आळ… त्रास होतो वाचताना. जनाची आणि विठ्ठलाची पहिली भेट आणि तिथून त्यांच्यात दृढ होत जाणारे नाते…वाचताना शहारून जायला होतं. जना ते संत जनाबाई हा प्रवास, त्यात जनाबाईंनी रचलेले अभंग, ज्ञानदेवादि भावंडांचा सहवास आणि मुख्य म्हणजे नामदेव आणि जनाबाई यांचे नाते… गुरू शिष्य ऐसी l जोडी कौतुकाची l जनी नामयाची l संतांमधे ll याबद्दल पुस्तकात आलेले उल्लेख मन लावून वाचण्यासारखे आहेत. विठ्ठलाच्या चरणी झालेला जनाबाईंच्या जीवनाचा शेवट म्हणजे तर 🙏 वृंदा कोमेजली l स्तब्ध वारा पाणी l ओघळले मणी l मंजिऱ्यांचे ll थरारली वीट l कंप राऊळाला l श्वास ओलावला l क्षणभर ll आज नाही घाई l विठोबाला काही l जनाईच येई l चरणाशी ll शांता शेळके यांनी अनुवाद केलेलं `चौघीजणी` जसं मनात कायमचं घर करुन बसलं आहे, त्या जोडीला आता `ओंकाराची रेख जना` हे ही अत्यंत आवडीचं झालं आहे. यापूर्वी संत साहित्य किंवा संतांवर लिहिलेलं साहित्य फारसं वाचलं नव्हतं. लताजी किंवा भीमसेनजींमुळे घराघरात पोहोचलेले अभंग तेवढे माहीत होते. त्यामुळं जनाबाईंवर लिहिलेल्या या पुस्तकाबाबत उत्सुकता होतीच. पहिल्या प्रकरणाच्या अगदी पहिल्या ओळीपासून या पुस्तकाशी जी बांधली गेले ते शेवटपर्यंत. पुस्तकातील सगळं वर्णन अगदी बारीक सारीक तपशील देऊन पुढं जात राहतं आणि त्यात आपल्याला गुंतवून ठेवतं. सुरुवातीची काही प्रकरणं तर डोळ्यात अश्रुंच्या धारा घेऊन, पुसट अक्षरं समोर ठेऊन वाचावी लागतात. प्रसंग सगळे l तपशिलासवे l डोळ्यात आसवे l वाचुनिया ll भाषा ही साजिरी l सत्य हेच वाटे l प्रसंग तो घडे l आसपास ll एकूणच पुस्तकातलं वर्णन इतकं जिवंत आहे की सगळे प्रसंग आपल्या आसपास घडताहेत असंच वाटत राहतं कायम. दमा - कुरुंडचं दुर्दैवी आयुष्य, पोटी मूल नसल्याचं त्यांचं दुःख, विठ्ठलाला त्यासाठी साकडं घालण्यासाठी त्यांनी केलेला पंढरपूरचा प्रवास असो किंवा जनाबाईंच्या खोलीत येऊन विठ्ठलाने त्यांच्याशी मारलेल्या गप्पा, त्यांना कामात केलेली मदत…. सगळे अगदी सगळे प्रसंग आपणच जगतोय असं वाटावेत इतके मनाला भिडून जातात. काही ठिकाणं तर अशी… `अरे विठ्ठला, गडबडीत भलतंच काय उचलतोस. तुझा रत्नहार आणि शेला तर घेऊन जा`...असं आपणच विठ्ठलाला हाक मारून सांगावं असं वाटायला लागतं वाचताना. भाषा, वर्णनशैली फार साजिरी आहे. पुस्तकातला `साजिरी` हा शब्द एकदम आवडून गेलाय. एखादा चेहरा पाहिल्यावर कसं आपल्याला कळून जातं ना की, ही व्यक्ती मायाळू आहे किंवा तुसडी आहे वगैरे…तसं पुस्तकाच्या सुरुवातीलाच यातल्या भाषेबद्दल आपुलकी, प्रेम वाटायला लागतं. भाषा साधी पण सुंदर, शब्दांचा वापर असा की यापेक्षा वेगळा शब्द इथं शोभला नसता असं वाटायला लागेल असा. अनवाणी पायाला चटके बसावेत इतकं हवामान अजून बदललं नव्हतं…यासाठी `अजून मातीने माया सोडली नव्हती`... किती सुरेख वाक्य आहे ना! अशी कितीतरी वाक्य आपल्याला त्यांच्या प्रेमात पाडायला लावणारी यात सापडतील. एकूणच सांगायचं झालं तर पुस्तक अप्रतिम आणि सगळ्यांनी आवर्जून वाचावं असंच आहे. एकाच लेखकाची पुस्तकं सलग एका मागोमाग एक अशी माझ्याकडून वाचली जात नाहीत. पण आता खुणावतंय ते… `जोहार मायबाप जोहार`. ...Read more