* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Original Book Title: HEROINE OF THE DESERT
  • Availability : Available
  • Translators : SHOBHANA SHIKNIS
  • ISBN : 9788184980578
  • Edition : 2
  • Publishing Year : AUGUST 2009
  • Weight : 0.00 gms
  • Pages : 174
  • Language : Translated From ENGLISH to MARATHI
  • Category : BIOGRAPHY & TRUE STORIES
Quantity
Buying Options:
  • Print Books:
DESCRIBED AS A `MODERN DAY SAINT`, DONYA - AL NAHI, ORIGINALLY A BRITISH WOMAN, LATER MARRIED TO A MUSLIM, SHE ALSO EMBRACED ISLAM AFTER MARRIAGE. SEPARATED FROM HER FIRST HUSBAND AFTER THE BIRTH OF HER FIRST SON, SHE LATER MARRIED TO AN IRAQI, MAHMOND AND HAD THREE CHILDREN FROM THAT MARRIAGE. SINCE THE BOOK, "HEROINE OF THE DESERT` IS A TRUE STORY, AN ACCOUNT OF DONYA`S MISSION TO CAPTURE CHILDREN SEPARATED FROM THEIR MOTHERS BY DECEIT, AND TAKEN AWAY TO THE MIDDLE EAST COUNTRIES BY THEIR FATHERS, IT IS EVEN MORE THRILLING THAN ANY FICTION. DONYA - AL NAHI GOT INVOLVED IN THE SERIES OF THESE CHALLENGING, RISKY AND DARE-DEVIL ESCAPADES TO UNITE THE CHILDREN WITH THEIR FORELORN MOTHERS, WHEN SHE FIRST MET A WOMEN AT QUEENSWAY IN LONDON. SHE SUCCEEDED IN MOST OF THE MISSIONS WITH EXCEPTION OF ONE OR TWO CASES; SHE HAD TO ALSO GO THROUGH SOME HAIR-RAISING EXPERIENCES OF IMPRISONMENT, HOT CAR-CHASES, AND EVEN THREATS TO HER LIFE. THOUGHT INTIALLY SHE KEPT HER TRUE IDENTIFY A SECRET, FINALLY SHE BECAME A KNOWN FIGURE DUE TO THE NEWSPAPER PUBLICITY AS WELL AS T. V. CHANNELS. SO SHE DECIDED TO DETACH FROM THESE MISSIONS DIRECTLY, TO PROTECT HER FAMILY FROM ANY THREATS OR HARM CAUSED BY THE FATHERS OF ABDUCTED CHILDREN. CHANNEL FOUR OF BRITISH TELEVISION MADE A DOCUMENTARY ON HER; DONYA DECIDED TO WRITE A BOOK ON HER HEROIC MISSIONS AND ASSISTED BY ANDREW CROFTS, AN ACCOMPLISHED GHOST WRITER, WROTE HER DEBUT BOOK, `HEROINE OF THE DESERT.` THE BOOK IS A TRUE AND SINCERE ACCOUNT OF HER TURBULENT LIFE, SOME OF THE MISTAKES THAT SHE UNABASHEDLY CONFESSES TO, AND A THRILLING NARRATION OF THE UNPREDICTABLE EVENTS, IT`S HEARTWARMING TO READ ABOUT HER LOVE FOR THE CHILDREN, INCLUDING HER OWN.
‘‘मेरीने लैलाला उचलून घेतलं आणि त्या दोघी एकमेकींच्या आलिंगनात जणू काही अनंतकाळपर्यंत विसावल्यासारख्या भासल्या....’’ मेरीला तातडीने कृती केली पाहिजे, याचं भान आलं.... लैलाचं मुटकुळं घट्ट धरून ती टॅक्सीकडे आली.... दरवाज्यापर्यंत पोहचताच मी आत उडी घेतली; ड्रायव्हरला ओरडून सांगत, ‘चल, निघ.’ ‘शेकडो ब्रिटिश स्त्रियांसाठी डोन्या-अल् नहि ही एक दयेची मूर्तिमंत देवदूतच आहे....’ ‘विश्वास बसणार नाही एवढ्या धैर्यवान अशा या डोन्याच्या आयुष्याचं इतिकर्तव्य म्हणजे मुलांच्या विरहाने दु:खी झालेल्या स्त्रियांचं त्यांच्या मुलांशी पुनर्मीलन घडवून आणणं... आणि तेही ठार मारण्याच्या धमक्यांना आणि तुरुंगात टाकलं जाण्याच्या संकटांना तोंड देत....’ ‘हृदयाचा ठोका चुकवणा-या धाडसी मोहिमा म्हणून डोन्याच्या गोष्टी जेवढ्या परिणामकारक आहेत, तेवढ्याच सांस्कृतिक भिन्नता असलेल्या लोकांनी विवाहबद्ध झाल्यावर काय चुकत जातं, त्याचंही त्या परिणामकारक चित्रण करतात....’
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
#MEHTAPUBLISHINGHOUSE #MARATHIBOOKS #TRANSLATEDBOOKS #ONLINEBOOKS #BIOGRAPHYA&TRUESTORIES #HEROINE OF THE DESERT #SHOBHANASHIKNIS #DONYAALNAHI
Customer Reviews
  • Rating StarAnil Udgirkar

    मुलं परदेशी पळवून न्यायची व त्यांची आई पासून ताटातून करायची हा उद्योग कांही पुरूषांचा आणि ती परत आणण्यासाठी मातांनी दिलेला लढा.वाचनीय!

  • Rating Starविजय परांजपे, पुणे

    `हिरॉईन ऑफ द डेझर्ट` हे डोन्या अल-नही ने लिहिलेले व शोभना शिकनीस यांनी अनुवाद केलेले पुस्तक वाचले आणि एक थरारक अनुभव आला. लेखिकेने सूक्ष्म बारकाव्यासह वर्णन केल्याने त्यातील प्रत्येक प्रसंग स्वत: अनुभवल्यासारखे वाटले. अंगावर शहारे आले. दुसऱ्या धर्माच आकर्षण सर्वांनाच असते. धर्मांतर केल्यावर त्याचे काही फायदे आहेत तसे काही तोटेही आहेत हे प्रत्यक्ष अनुभवायला मिळते तेव्हाच समजते. तोपर्यंत वेळ निघून गेलेली असते. शोभना शिकनीस यांनी मुळ पुस्तकाचे भाषांतर सुंदर केलेले आहे. शोभना शिकनीस यांचे कॉलेलजीवनावरील अनुभव कथन मी आपल्या दिवाळी अंकात वाचले होते तेव्हा त्या एक सशक्त लेखिका वाटल्या होत्या. त्याचा पुन्हा एकदा अनुभव आला. या लेखिकेचे अष्टपैलू व्यक्तिमत्त्व मनाला लुभावते. ...Read more

  • Rating StarDAINIK SAKAL 3-1-2010

    ‘हिरॉईन ऑफ अ डेझर्ट’ हे डोन्या-अल्-नहि या एका हिंमतबाज स्त्रीचे पुस्तक आहे. ही स्त्री मूळची इंग्लिश. तिचे तेथील नाव आहे डॉना टेपन. केंब्रिजशायर, लंडन येथे तिचा जन्म झाला. डोन्याची वाढ अस्थिर कुटुंबात झाली. तिला आईबद्दल फारशी आस्था नव्हती. वडिलांबद्दलमात्र जिव्हाळा होता. तारुण्याच्या सुरुवातीच्या काळात तिला मुस्लिम मित्र लाभले. पुढे विवाह आणि स्थिर कौटुंबिक जीवन वाट्याला येऊनही चौकटतील जीवन न जगता, तिने एका वेगळ्या धाडसी आयुष्यात प्रवेश केला. या जगावेगळया धाडसी आयुष्याची कहाणी म्हणजे, हे पुस्तक होय. आखाती देशांतून अनेक श्रीमंत अरब तरुण इंग्लंडमध्ये येतात. अतिशय पारंपारिक कुटुंबात वाढलेले हे तरुण इंग्लंडमधील स्त्रियांच्या आधुनिकतेने प्रभावित होतात. त्यातून विवाहही होतात. या संमिश्र विवाहात, कालांतराने, विशेषत: मुलांना जन्म दिल्यावर हे तरुण आपल्या देशात जाण्यासाठी उत्सुक असतात. पाश्चिमात्य देशातील आधुनिक जीवनशैलीत मुलांना वाढविण्याबाबत त्यांची उदासीनता पती-पत्नीत बेबनाव निर्माण करते. यातूनच हे पुरुष मुलांना आपल्या देशात पळवून नेतात. या पलायनाबाबत पूर्णपणे अनभिज्ञ असणाऱ्या अनेक स्त्रिया, मुलांशिवाय नैराश्यपूर्ण जीवन जगतात. डोन्याचा हा लढा अशाच स्त्रियांसाठी आहे. डोन्याने जॉर्डन, लीबिया, मोरोक्को, इराक अशा कितीतरी ठिकाणांहून मुलांना आणून त्यांच्या मातांकडे सोपविले. ही बाब अर्थातच सोपी नव्हे. प्रत्येक देशाचे कायदे, नियम वेगवेगळे, त्यातून मुलांचे पासपोर्ट पित्यांकडे... अशा वेळी मुलांना पुन्हा इंग्लंडला आणताना ज्या ज्या गोष्टी कराव्या लागतात, त्या बेकायदेशीर असूनही, मुलांना आईचे प्रेम मिळण्यासाठी डोन्या करते. या पुस्तकातील अनेक प्रसंग थरारक आहेत. तिने शेकडो आयांना त्यांची मुले पुन्हा मिळवून दिली आहेत. ‘मुलांना पळविणारी स्त्री’, अशी तिची प्रतिमा निर्माण झालेली असली, तरी ती मुलांच्या इच्छेविरुद्ध वागत नाही. मुलांना आई हवी असूनही जेव्हा पिता बळजबरीने ताबा सांगतो, तेव्हाच ती अशी कृती करते. त्यामुळे सतत मिळणाऱ्या धमक्यांनाही तोंड देते. आज तिच्या या कामाचे जगभरात कौतुक होत असले, तरी त्यातील धोका तिला माहीत आहे. डोन्याच्या या कामात तिचा पती महमूद याची विलक्षण साथ आहेच; पण आखाती देशांत आणि उत्तर आफ्रिकेत तिला मदत करणाऱयांचे एक जाळेच तयार झाले आहे. त्यात टॅक्सी ड्रायव्हरपासून ते अधिकारी, नेते, श्रीमंत अरबांचाही समावेश आहे. या पुस्तकातून ती या साऱ्या गोष्टी सांगता सांगता आपल्या पूर्वायुष्यात झालेल्या चुका, कौटुंबिक वातावरण यांचेही स्पष्टीकरण देते. पुस्तकाच्या अखेरीस ती आपल्या मानवतावादी कामाचे स्वरुप अधिक विस्तारताना दिसते. मशिदीत पावाचा तुकडा मिळेल या आशेने फिरणाऱ्या मुलांसाठी इराकमध्ये अनाथाश्रम उघडण्याचा, पळवून नेलेल्या मुलांची बाल्यावस्था जपण्याचा, आपल्या पळवून नेलेल्या मुलांना भेटायला जाणाऱ्या मातांसाठी निधी उभारण्याचा तिचा निश्चय आहे. तिच्या कामाचा हा परीघ पाहता, उच्च प्रतीच्या संवेदना बाळगणारी, दीनदुबळ्यांची सेवा करणारी सेवाव्रती, हे तिचे रुप मनात ठसते. हे पुस्तक डोन्याच्या जगावेगळ्या धाडसाची कहाणी तर सांगतेच; पण त्याचबरोबर पती-पत्नीमधील नात्यावर आणि भिन्न संस्कृतीतील परस्परसंबंधांवरही प्रकाश टाकते. सतत मिळणाऱ्या धमक्यांनाही तोंड देते. आज तिच्या या कामाचे जगभरात कौतुक होत असले, तरी त्यातील धोका तिला माहीत आहे. डोन्याच्या या कामात तिचा पती महमूद याची विलक्षण साथ आहेच; पण आखाती देशांत आणि उत्तर आफ्रिकेत तिला मदत करणाऱयांचे एक जाळेच तयार झाले आहे. त्यात टॅक्सी ड्रायव्हरपासून ते अधिकारी, नेते, श्रीमंत अरबांचाही समावेश आहे. या पुस्तकातून ती या साऱ्या गोष्टी सांगता सांगता आपल्या पूर्वायुष्यात झालेल्या चुका, कौटुंबिक वातावरण यांचेही स्पष्टीकरण देते. पुस्तकाच्या अखेरीस ती आपल्या मानवतावादी कामाचे स्वरुप अधिक विस्तारताना दिसते. मशिदीत पावाचा तुकडा मिळेल या आशेने फिरणाऱ्या मुलांसाठी इराकमध्ये अनाथाश्रम उघडण्याचा, पळवून नेलेल्या मुलांची बाल्यावस्था जपण्याचा, आपल्या पळवून नेलेल्या मुलांना भेटायला जाणाऱ्या मातांसाठी निधी उभारण्याचा तिचा निश्चय आहे. तिच्या कामाचा हा परीघ पाहता, उच्च प्रतीच्या संवेदना बाळगणारी, दीनदुबळ्यांची सेवा करणारी सेवाव्रती, हे तिचे रुप मनात ठसते. हे पुस्तक डोन्याच्या जगावेगळ्या धाडसाची कहाणी तर सांगतेच; पण त्याचबरोबर पती-पत्नीमधील नात्यावर आणि भिन्न संस्कृतीतील परस्परसंबंधांवरही प्रकाश टाकते. ...Read more

  • Rating StarDAINIK PUNYANAGARI 8-11-2009

    डोन्या अल्-नहि यांचं हिरॉईन ऑफ द डेझर्ट हे पुस्तक हृदयस्पर्शी आहे. शोभना शिकनीस यांनी या पुस्तकाचा मराठी अनुवाद केला आहे. अपहृत मुलांना मध्यपूर्वेच्या जॉर्डन, लिबिया यांसारख्या देशांतून सोडवून आणून त्यांच्या मातांच्या ताब्यात देण्याचं काम डोन्या अल्-हि यांनी हयातभर केलं हे करताना त्यांना अनेक धाडसांचा सामना करावा लागला. त्याच्या कहाण्या ‘हिरॉईन ऑफ डेझर्ट’ या पुस्तकात वाचायला मिळतात. ...Read more

  • Read more reviews
Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

ANUWADATUN ANUSARJANAKADE
ANUWADATUN ANUSARJANAKADE by LEENA SOHONI Rating Star
कौशिक लेले

पुस्तक – अनुवादातून अनुसर्जनाकडे (Anuwadatun Anusarjanakade) लेखिका – लीना सोहोनी (Leena Sohoni) भाषा – मराठी पाने – २३९ प्रकाशन – मेहता पब्लिशिंग हाऊस. फेब २०२४ छापील किंमत – रु. ३७०/- ISBN – 9789357205337 ह्या परिचयाची माझी वेबसाईट लिंक htps://learnmarathiwithkaushik.com/courses/anuwadatun-anusarjanakade/ मराठी पुस्तकांमध्ये सध्या इतर भाषांतून अनुवादित झालेली पुस्तके सुद्धा मोठ्या संख्येने दिसतात. एखादा सरस अनुवाद वाचताना आपल्या डोक्यात सुद्धा आपल्या आवडीच्या परभाषेतल्या पुस्तकांची यादी तयार होते. ही पुस्तकं सुद्धा मराठीत आली तर काय मजा येईल असं वाटतं. भाषा हा ज्यांचा जिव्हाळ्याचा विषय आहे त्यांची इच्छा एक पुढचं पाऊल टाकेल. आपणही स्वतः असा अनुवाद केला तर ? आपल्यालाही दोन्ही भाषा चांगल्या येत आहेत मग अनुवाद का करू नये ? हे पिल्लू डोक्यात शिरेलच. असा अनुवाद करायचा स्वतः काही प्रयत्न केला की लक्षात येईल की हे किती किचकट काम आहे. चांगला अनुवाद करायचा असेल तर सराव लागेल. अभ्यास लागेल. त्याची काही तंत्र मंत्र शिकून घ्यावी लागतील. एखाद्या चांगल्या जाणकार व्यक्तीचं, अनुभवी व्यक्तीचं मार्गदर्शनही मिळायला हवं. जर तुमच्याही मनात अशा भावना आल्या असतील तर लीना सोहोनी यांचं “अनुवादाकडून अनुसर्जनाकडे” हे पुस्तक तुम्हाला नक्की आवडेल. लीना सोहोनी हे नाव मराठीत अनुवादिका म्हणून प्रसिद्ध आहे. आत्तापर्यंत त्यांनी अनुवाद केलेली पन्नासच्यावर पुस्तके प्रकाशित झाली आहेत. त्यांचा अनुभव व अधिकार वेगळा सांगायला नको. त्यांचे हे पुस्तक "अनुवादातून अनुसर्जनाकडे" पुस्तकाचा पहिला भागात लीना सोनी यांनी आपल्या अनुवादाच्या प्रवासाचं सिंहावलोकन केलं आहे. त्यांनी अनुवादाची सुरुवात कशी केली, त्यात प्रगती कशी झाली हे लिहिलं आहे. अनुवादामुळे प्रसिद्ध लेखक जेफ्री आर्चर, सुधा मूर्ती, किरण बेदी यांच्याशी जुळलेले संबंध आणि त्यांच्या भेटीची वर्णनं आहेत. ह्या प्रवासात “मेहता पब्लिशिंग हाऊस” या प्रकाशन संस्थेचा भरभक्कम पाठिंबा त्यांना मिळाला. सुनील मेहता आणि अनिल मेहता यांच्याबरोबरच्या आठवणी सुद्धा पुस्तकात आहेत. पुढच्या भागात अनुवाद या विषयाची एखाद्या शास्त्रीय शोधनिबंधाप्रमाणे माहिती दिलेली आहे. यात अनुवाद प्रक्रियेकडे अतिशय बारकाईने बघितलं आहे. ढोबळमानाने बघितलं तर, अनुवाद म्हणजे तर एका भाषेतल्या शब्दांच्या ऐवजी दुसऱ्या भाषेतले शब्द वापरणे. पण प्रत्येक वेळी एका शब्दाच्या बदल्यात दुसरा भाषेतला एक शब्द असं होतंच असं नाही. त्यामुळे काही वेळा शब्दाची फोड करून दाखवावी लागते. तर काही वेळा मूळ मोठं वाक्य लहान होऊ शकतं. कदाचित तिथे पूर्णपणे वेगळीच शब्दयोजना वाक्यरचना होऊ शकते. या प्रत्येक प्रकाराला एक विशिष्ट शास्त्रीय नाव (पारिभाषिक संज्ञा) आहे हे आपल्याला पुस्तक वाचून कळतं. जे शब्दांच्या बाबतीत तेच वाक्यांच्या बाबतीत. मूळ भाषेतल्या शब्दांसाठी नवीन शब्द वापरून वाक्य तयार झालं तरी ते वाचकाला सहज वाटलं पाहिजे. नाहीतर आपण लगेच म्हणू, “अनुवाद खूप बोजड झाला आहे; ठोकळेबाज झाला आहे”. हे टाळायचं तर वाक्यरचना सुद्धा सुधारायला पाहिजे. याची उदाहरणे पुस्तकात दिली आहेत आणि त्या अनुषंगाने पारिभाषिक संज्ञा (terminology) काय आहे हे मराठी आणि इंग्रजी दोन्हीत दिलं आहे. शब्द, वाक्य ह्यांना लावलेल्या कसोटीचा विस्तार करून ती कसोटी “संकल्पनां”ना लावायला पाहिजे. एखाद्या भाषेत, एखाद्या समाजात असणाऱ्या संकल्पना, प्रथा-परंपरा मराठी भाषेत नसतील तर अनुवाद करताना ते जसंच्या तसं ठेवायचं का तिथे काही वेगळी संकल्पना वापरायची ? का तळ टीप देऊन स्पष्टीकरण द्यायचं? असे एकाच गोष्टीकडे बघण्याचे वेगवेगळे पर्याय उपलब्ध आहेत. हा मुद्दा आपण सोदाहरण स्पष्ट केला आहे. हा ऊहापोह वाचल्यासार अनुवादासाठी दोन्ही भाषांवर आपली किती चांगली पकड पाहिजे हे वाचकाच्या लक्षात येईल. त्याचबरोबर जे पुस्तक आपण वाचतोय त्याची पार्श्वभूमी, त्यातल्या प्रसंगाची सामाजिक पार्श्वभूमी, आणि लेखकाला काय ध्वनीत करायचे आहे हे सगळं समजणं सुद्धा किती महत्त्वाचं हे लक्षात येईल. म्हणजे अनुवाद प्रक्रिया दिसताना शब्दांची दिसली तरी “शब्दांच्या पलीकडले” अनुवादकाला पकडता आले तरच मूळ कृतीला न्याय मिळेल. हे या पुस्तकाच्या वाचनातून अधोरेखित होतं. पुस्तकाचा प्रकारानुसार अनुवादकासमोर असणारी आव्हाने सुद्धा बदलतात. कथा-कादंबरीचा अनुवाद वेगळा तर कवितेचा अनुवाद वेगळा. कारण कवितेमध्ये भावभावनांना महत्त्व आहे तितकेच महत्त्व शब्द, लय, शब्दचमत्कृती यांनाही आहे. म्हणूनच तर ते पद्य आहे गद्य नाही. लीनाजींनी ह्याचाही परामर्श घेतला आहे. नाटकाचा अनुवाद करताना येणारी आव्हाने अजून वेगळी. परिणामकारक संवाद, नेपथ्य, पात्रांची देहबोली, त्याचा प्रेक्षकांवर होणारा परिणाम या सगळ्याचा विचार करून अनुवाद करावा लागतो. म्हणूनच, अनुवाद म्हणजे प्रत्येक वेळी “शंभर टक्के पुस्तक जसेच्या तसे” असं नसतं. तर काही वेळा ते रूपांतर ठरतं. काही वेळा तो स्वैर अनुवाद ठरतो. तर काही वेळा मूळ कलाकृतीवर आधारित नवीन कलाकृती ठरते. हे सुद्धा कितीतरी उदाहरणे देऊन स्पष्ट केले आहे. हे सगळे मुद्दे एकमेकांशी निगडित आहेत त्यामुळे पुस्तकात बऱ्याच वेळा मुद्द्यांची पुनरावृत्ती झाली आहे असं मला वाटलं. ती पुनरुक्ती टाळून कदाचित थोडी पानं कमी करता आली असती. पण मुद्दा वाचकाच्या मनावर ठसावा, कुठलंही विशिष्ट प्रकरण वाचायला घेतले तरी ते त्या मुद्द्यापुरतं पूर्ण असावं हा त्यामागचा हेतू असेल. पुस्तकात पुढे अनुवादकांना नोकरी, व्यवसायाच्या काय संधी आहेत; कुठल्या संस्था याबद्दलचं शिक्षण देतात; कुठले कोर्सेस उपलब्ध आहेत याबद्दलचा तपशील आहे. अनुवाद करायला सुरुवात करायची असेल तर मजकूरनिवड, प्रकाशकांशी संपर्क, परवानगी ह्याचे मार्गदर्शन आहे. त्यांनतर शाळेत आपण जे प्राथमिक व्याकरण शिकतो; म्हणजे कर्ता, कर्म, क्रियापद, ॲक्टिव-पॅसिव्ह व्हॉइस, वेगवेगळे काळ इत्यादींच्या व्याख्या देऊन सगळ्याची उजळणी केली आहे. ज्याला अनुवाद क्षेत्रात उतरायचे आहे त्याला व्याकरणाचा अजून बराच अभ्यास करावा लागणारच आहे. आणि पुस्तकाचा उद्देश व्याकरण शिकवणं नाही तर अनुवादकासाठी व्याकरण अत्यावश्यक आहे हे ठसवणं आहे. त्यामुळे व्याकरणाचा भाग पुस्तकात नसता तरी चालला असता असं मला वाटलं. पुस्तकातील काही पाने वर दिलेल्या लिंकवर शेअर केली आहेत. म्हणजे तुम्हाला पुस्तकाची, लेखनशैलीची अजून चांगली कल्पना येईल. त्यात पुढील मुद्द्यांबद्दलची पाने आहेत १) अनुवादिका म्हणून येणारे कटुगोड अनुभव. २) प्रसिद्ध लेखक जेफ्री आर्चर ह्यांच्या पुस्तकांचा मराठी अनुवाद लीनाजींनी केला आहे. त्यातून जेफ्री आर्चर ह्यांच्याशी भेटीगाठी झाल्या त्यातला एक प्रसंग. ३) अनुवादाचे वर्गीकरण/प्रकार सांगणाऱ्या प्रकरणातली दोन पाने. अनुवाद प्रक्रियेची किती बारकाईने तांत्रिक चिकित्सा केली आहे हे लक्षात येईल. ४) नाटकाचा अनुवाद करताना येणारी आव्हाने ह्याबद्दलच्या प्रकरणातली दोन पाने. लीना सोहोनींचे आत्मकथन असणारा पुस्तकाचा पहिला भाग सर्व वाचकांना वाचायला आवडेलच. पुस्तकाचा दुसरा भाग तांत्रिक आहे. तो सर्वसामान्य वाचकाला वाचायला आवडेलच असं नाही. पण तो वाचल्यावर अनुवादक म्हणून काम करताना किती कटकटी असतात, काय व्यवधानं सांभाळावी लागतात हे वाचकाच्या लक्षात येईल. त्यातून अनुवादकांकडे व त्यांच्या कामाकडे बघण्याचा दृष्टिकोन अजून कौतुकाचा आणि कृतज्ञतेचा होईल हे निश्चित. ज्यांना अनुवाद करायचा आहे, या क्षेत्रात शिरायचं आहे किंवा तशी उमेदवारी सुरू झाली आहे त्यांना हा भाग मार्गदर्शक ठरेल. जाण वाढवेल हे नक्की. त्यामुळे या पुस्तकाच्या वाचनातून अनुवादाचा किडा काही वाचकांच्या डोक्यात गेला आणि त्यातून नवे अनुवादक मराठीत निर्माण झाले तर ते सोन्याहून पिवळे ! मराठीत कथा,कादंबऱ्या, चरित्र, सामाजिक विषयांची चर्चा ह्या पद्धतीचे लेखन भरपूर होत असतं. पण ह्या पुस्तकाप्रमाणे शास्त्रीय/तांत्रिक चिकित्सा करणारी, गंभीरपणे शिकवणारी पुस्तकं कमी दिसतात. ती प्रकाशित झाली तरी ती क्रमिक पाठ्यपुस्तक किंवा “अभ्यासाचे पुस्तक” या प्रकारात ढकलली जातात आणि दुर्लक्षित होतात. पण या पुस्तकाच्या लेखिका आणि प्रकाशक यांनी हे पुस्तक मुख्यधारेतल्या पुस्तकाप्रमाणे सादर केलं आहे. त्यातून हे पुस्तक जास्त वाचलं जाईल; जास्त लोकांना विचार प्रवृत्त करेल असं मला वाटतं. अशा प्रकारची पुस्तकं मराठीत प्रकाशित होणे हे मराठी भाषेला ज्ञानभाषा करण्यासाठी मोठे योगदान आहे. त्याबद्दल प्रकाशक आणि लेखिका दोघांचेही एक मराठी भाषा प्रेमी म्हणून मी मनापासून आभार मानतो. —————————— मी दिलेली पुस्तक श्रेणी —————————— अनुवाद करणारे असाल किंवा करायची इच्छा असेल तर आवा ( आवर्जून वाचा ) इतरांनी जवा ( जमल्यास वाचा ) ——————————— आवा ( आवर्जून वाचा ) जवा ( जमल्यास वाचा ) वाठीनावाठी ( वाचलं तर ठीक नाही वाचलं तरी ठीक ) नावाठी ( नाही वाचलं तरी ठीक ) ...Read more

OMKARACHI REKH JANA
OMKARACHI REKH JANA by MANJUSHRI GOKHALE Rating Star
सौ. जस्मिन जोगळेकर

आमच्या पुस्तकप्रेमी समुहावरचा एकही दिवसाचा खंड न पडता सलग 1730 वा पुस्तक परिचय पुस्तक प्रेमी समूह,पुस्तक परिचय अभियान: एकही दिवस खंड पडू न देता पुस्तकांचा परिचय हे पुस्तकप्रेमी समूहाचे यश ! पुस्तक सत्र:- ३ सप्ताह क्रमांक:- २४८ पुस्तक क्रमांक: १७३० दिनांक: १०/०३/२०२५ पुस्तकाचे नांव:- ओंकाराची रेख जना लेखक:- मंजुश्री गोखले पहिली आवृत्ती: फेब्रुवारी २०१२ पृष्ठ संख्या : ३०८ मूल्य: रु. ३२० प्रकाशन: मेहता पब्लिशिंग हाऊस परिचयकर्ती: सौ. जस्मिन जोगळेकर एखाद्या गोष्टीसाठी वेळ यावी लागते म्हणतात, तसं काहीसं झालं माझं. खरंतर पुस्तक वाचनाच्या बाबतीत असं व्हायला नको होतं पण झालं. `हे खूप सुंदर पुस्तक आहे, तुम्ही वाचाच` म्हणून एक पुस्तक आमच्या हाती आलं. अर्थात ज्यांनी सांगितलं त्यांनी त्यांच्या संग्रहातलं पुस्तक दिलं होतं. तसं बरेच दिवस होतं आमच्याकडे. नवऱ्याने वाचून खूपच सुंदर आहे, वाच नक्की सांगितलं देखील मला. पण पुस्तक परत द्यायची वेळ आली तरी वाचलं गेलं नाही. तरी ते नाव डोक्यात फिट बसलं होतं. अखेर एक दिवस ते एकच पुस्तक नव्हे तर त्याच लेखिकेची चार पुस्तकं विकतच घेऊन आले आणि मग ती वेळ आली…. त्या पुस्तकाच्या, पुस्तकातील भाषेच्या आणि त्या लेखिकेच्या प्रेमात पडण्याची. पुस्तक होतं…मंजुश्री गोखले यांनी संत जनाबाईंवर लिहिलेलं `ओंकाराची रेख जना`. `विठू माझा लेकुरवाळा`, `धरिला पंढरीचा चोर` अशा अभंग रचनेतून जनाबाई आपल्या ओळखीच्या आहेत. किंवा विठूराया त्यांना हर कामात मदत करत असतो वगैरे माहीत आहे. पण त्यांचं संपूर्ण चरित्र सगळ्यांना माहीत असेलच असं नाही. ते माहीत करून देण्याचं सुरेख काम या कादंबरीने केलं आहे. जनाबाईंच्या जन्मापूर्वीची आणि नंतरचीही त्यांच्या कुटुंबाची परिस्थिती, छोट्या जनाला मागे ठेऊन दुखण्याने तिला सोडून गेलेली तिची आई, त्यानंतरची बिकट वेळ याचं वर्णन वाचताना डोळ्यातलं पाणी थांबत नाही. पुढेही काही प्रसंग असे आहेत…भागाबाईचं वागणं असेल किंवा सुळावर चढवायचा प्रसंग असेल… डोळ्यात पाणी येतच राहतं. पण एवढं होऊनही त्यांची पंढरीरायावरची भक्ती मात्र गाढ होती. जनाईसुध्दा त्याला पाहायला आतुर होती. सोसले चटके l पोटी नाही घास l विठ्ठलाची आस l जनाईला ll भेटीसाठी त्याच्या l गोळा तनमन l धाडे आवतान l विठूराया ll अखेर विठुरायाकडून आमंत्रण आल्यावर बापलेक पंढरीची वाट चालू लागतात. काळया देवाला पाहायला आसुसलेली जना आणि लेकीला कायमचं परक्या घरी सोडून यायचं या विचाराने जडावलेला दमा… नशिबाची रेख l भिवरेच्या काठी l विठूराया ओढी l जनाईची ll दोघांचा प्रवास विठ्ठलाच्या विश्वासावर सुरू होतो. पुढं जनाईला दामाशेटींच्या घरी सोडून देणं, त्या घराने जनाला आपलंच म्हणणं, नामदेवांसोबत तिचं मोठं होणं अशा कितीतरी प्रसंगांनी सुखावून जायला होतं. तेव्हाची सामाजिक परिस्थिती, जनाचं अतिशूद्र असणं आणि त्यातून स्त्री असणं…त्यासाठी तिला झेलावे लागणारे त्रास, संत म्हणून मोठेपण मिळाल्यावरही त्यांच्यावर आलेला चोरीचा आळ… त्रास होतो वाचताना. जनाची आणि विठ्ठलाची पहिली भेट आणि तिथून त्यांच्यात दृढ होत जाणारे नाते…वाचताना शहारून जायला होतं. जना ते संत जनाबाई हा प्रवास, त्यात जनाबाईंनी रचलेले अभंग, ज्ञानदेवादि भावंडांचा सहवास आणि मुख्य म्हणजे नामदेव आणि जनाबाई यांचे नाते… गुरू शिष्य ऐसी l जोडी कौतुकाची l जनी नामयाची l संतांमधे ll याबद्दल पुस्तकात आलेले उल्लेख मन लावून वाचण्यासारखे आहेत. विठ्ठलाच्या चरणी झालेला जनाबाईंच्या जीवनाचा शेवट म्हणजे तर 🙏 वृंदा कोमेजली l स्तब्ध वारा पाणी l ओघळले मणी l मंजिऱ्यांचे ll थरारली वीट l कंप राऊळाला l श्वास ओलावला l क्षणभर ll आज नाही घाई l विठोबाला काही l जनाईच येई l चरणाशी ll शांता शेळके यांनी अनुवाद केलेलं `चौघीजणी` जसं मनात कायमचं घर करुन बसलं आहे, त्या जोडीला आता `ओंकाराची रेख जना` हे ही अत्यंत आवडीचं झालं आहे. यापूर्वी संत साहित्य किंवा संतांवर लिहिलेलं साहित्य फारसं वाचलं नव्हतं. लताजी किंवा भीमसेनजींमुळे घराघरात पोहोचलेले अभंग तेवढे माहीत होते. त्यामुळं जनाबाईंवर लिहिलेल्या या पुस्तकाबाबत उत्सुकता होतीच. पहिल्या प्रकरणाच्या अगदी पहिल्या ओळीपासून या पुस्तकाशी जी बांधली गेले ते शेवटपर्यंत. पुस्तकातील सगळं वर्णन अगदी बारीक सारीक तपशील देऊन पुढं जात राहतं आणि त्यात आपल्याला गुंतवून ठेवतं. सुरुवातीची काही प्रकरणं तर डोळ्यात अश्रुंच्या धारा घेऊन, पुसट अक्षरं समोर ठेऊन वाचावी लागतात. प्रसंग सगळे l तपशिलासवे l डोळ्यात आसवे l वाचुनिया ll भाषा ही साजिरी l सत्य हेच वाटे l प्रसंग तो घडे l आसपास ll एकूणच पुस्तकातलं वर्णन इतकं जिवंत आहे की सगळे प्रसंग आपल्या आसपास घडताहेत असंच वाटत राहतं कायम. दमा - कुरुंडचं दुर्दैवी आयुष्य, पोटी मूल नसल्याचं त्यांचं दुःख, विठ्ठलाला त्यासाठी साकडं घालण्यासाठी त्यांनी केलेला पंढरपूरचा प्रवास असो किंवा जनाबाईंच्या खोलीत येऊन विठ्ठलाने त्यांच्याशी मारलेल्या गप्पा, त्यांना कामात केलेली मदत…. सगळे अगदी सगळे प्रसंग आपणच जगतोय असं वाटावेत इतके मनाला भिडून जातात. काही ठिकाणं तर अशी… `अरे विठ्ठला, गडबडीत भलतंच काय उचलतोस. तुझा रत्नहार आणि शेला तर घेऊन जा`...असं आपणच विठ्ठलाला हाक मारून सांगावं असं वाटायला लागतं वाचताना. भाषा, वर्णनशैली फार साजिरी आहे. पुस्तकातला `साजिरी` हा शब्द एकदम आवडून गेलाय. एखादा चेहरा पाहिल्यावर कसं आपल्याला कळून जातं ना की, ही व्यक्ती मायाळू आहे किंवा तुसडी आहे वगैरे…तसं पुस्तकाच्या सुरुवातीलाच यातल्या भाषेबद्दल आपुलकी, प्रेम वाटायला लागतं. भाषा साधी पण सुंदर, शब्दांचा वापर असा की यापेक्षा वेगळा शब्द इथं शोभला नसता असं वाटायला लागेल असा. अनवाणी पायाला चटके बसावेत इतकं हवामान अजून बदललं नव्हतं…यासाठी `अजून मातीने माया सोडली नव्हती`... किती सुरेख वाक्य आहे ना! अशी कितीतरी वाक्य आपल्याला त्यांच्या प्रेमात पाडायला लावणारी यात सापडतील. एकूणच सांगायचं झालं तर पुस्तक अप्रतिम आणि सगळ्यांनी आवर्जून वाचावं असंच आहे. एकाच लेखकाची पुस्तकं सलग एका मागोमाग एक अशी माझ्याकडून वाचली जात नाहीत. पण आता खुणावतंय ते… `जोहार मायबाप जोहार`. ...Read more