* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Original Book Title: LITTLE DAUGHTER
  • Availability : Available
  • Translators : SHRADDHA BHOWAD
  • ISBN : 9789387789029
  • Edition : 1
  • Publishing Year : APRIL 2018
  • Weight : 0.00 gms
  • Pages : 328
  • Language : Translated From ENGLISH to MARATHI
  • Category : BIOGRAPHY & TRUE STORIES
Quantity
Buying Options:
  • Ebooks:
  • Print Books:
ZOYA PHAN WAS BORN IN THE REMOTE JUNGLES OF BURMA, TO THE KAREN ETHNIC GROUP. FOR DECADES THE KAREN HAVE BEEN UNDER ATTACK FROM BURMA`S MILITARY JUNTA; ZOYA`S MOTHER WAS A GUERRILLA SOLDIER, HER FATHER A FREEDOM ACTIVIST. SHE LIVED IN A BAMBOO HUT ON STILTS BY THE MOEI RIVER; SHE HUNTED FOR EDIBLE FUNGI WITH HER MUCH-LOVED ADOPTED BROTHER, SAY SAY. MANY KAREN ARE CHRISTIAN OR BUDDHIST, BUT ZOYA`S PARENTS WERE ANIMIST, VENERATING THE SPIRITS OF FOREST, RIVER AND MOON. HER EARLY YEARS WERE BLISSFULLY REMOVED FROM THE WAR. AT THE AGE OF FOURTEEN, HOWEVER, ZOYA`S CHILDHOOD WAS SHATTERED AS THE BURMESE ARMY ATTACKED. WITH THEIR HOUSE IN FLAMES, ZOYA AND HER FAMILY FLED. SO BEGAN TWO TERRIBLE YEARS OF RUNNING FROM GUNS, AS ZOYA JOINED THOUSANDS OF REFUGEES HIDING IN THE JUNGLE. HER FAMILY SCATTERED, ZOYA SOUGHT SANCTUARY ACROSS THE BORDER IN A THAI REFUGEE CAMP. CONDITIONS IN THE CAMP WERE DIFFICULT, AND ZOYA NOW HAD TO CARE FOR HER AILING MOTHER. ZOYA, A GIFTED PUPIL, WAS EVENTUALLY ABLE TO ESCAPE, FIRST TO BANGKOK AND THEN, WITH HER ENEMIES STILL PURSUING HER, IN 2004 SHE FLED TO THE UK AND CLAIMED ASYLUM. THE FOLLOWING YEAR, AT A `FREE BURMA` MARCH, SHE WAS PLUCKED FROM THE CROWD TO APPEAR ON THE BBC, THE FIRST OF COUNTLESS INTERVIEWS WITH THE WORLD`S MEDIA. SHE BECAME THE FACE OF A NATION ENSLAVED, RUBBING SHOULDERS WITH PRESIDENTS AND FILM STARS. BY TURNS UPLIFTING, TRAGIC AND ENTIRELY GRIPPING, THIS IS THE EXTRAORDINARY TRUE STORY OF THE GIRL FROM THE JUNGLE WHO BECAME AN ICON OF A SUFFERING LAND.
"झोया फन हे निसर्गाचे लेकरू. पूर्व बर्मातल्या जंगलांमध्ये वसलेल्या करेन गावांमध्ये तिचे बालपण व्यतीत झाले. तिच्या आईला सैनिकी पार्श्वभूमी लाभलेली तर बाबा करेन प्रतिकार चळवळीतील नेते. पण झोया आणि तिच्या भावा-बहिणींना बर्मी जुंत्याने त्यांच्यापुढे काय वाढून ठेवले आहे याची जराही कल्पना नाही. मे यु क्लो नदीच्या काठावर वसलेल्या पेर हे लू गावात त्यांचे निरागस, अवखळ बालपण पुÂलांच्या बागेत खेळण्यात, पुÂलपाखरांमागे धावण्यात, आंब्याच्या झाडांवर चढण्यात, आंबे फस्त करण्यात झरझर सरते आहे. पण एके दिवशी त्यांच्या या सुंदर स्वप्नांना कोणाची तरी दृष्ट लागावी तसे होते. वयाच्या चौदाव्या वर्षी झोयाचे बालपण अचानकच संपून जाते. तिच्या गावावर बर्मी सैनिक हल्ला करतात आणि जीव वाचवण्यासाठी झोयाला आणि तिच्या कुटुंबीयांना पळ काढावा लागतो. आगीच्या ज्वाळांनी वेढलेले आपले घर डोळ्यांत साठवून त्याकडे पाठ फिरवल्यानंतर त्यांच्या भाळी लिहिलेली असते ती जंगलांमधून अर्धपोटी केलेली वणवण आणि सदैव पाठलागावर असणाNया बर्मी सैन्याची भीती. घरादाराला पारखे झालेल्या हजारो करेन लोकांसारखेच हे कुटुंबदेखील जंगलाचा आसरा घेत लपतछपत थायलंडमधील एका सैनिकी छावणीत आसरा घेते. जन्मजात हुशार झोया शिष्यवृत्ती मिळवून थायलंडमध्ये आणि त्यानंतर इंग्लंडमध्ये शिक्षणाकरिता प्रवास करते आणि तिथे आश्रयासाठी अर्ज करते. पुढच्याच वर्षी प्रÂी बर्मा मोर्चाच्या गर्दीतून तिलाच निवडून बोलण्याकरिता उभे केले जाते, त्यानिमित्ताने ती तिच्या आयुष्यातील पहिलीवहिली मुलाखत थेट बीबीसीवर देते आणि बघताबघता ती बर्माच्या स्वातंत्र्यलढ्याचा आंतरराष्ट्रीय आवाज बनते. त्यानिमित्ताने झोया अनेक मुरब्बी राजकारण्यांच्या भेटीगाठी घेते, अभिनेत्यांना सोबतीला घेऊन, व्यासपीठावरून मदतीचे आवाहन करते. पण तिच्या प्रत्येक हालचालीवर बर्मी जुंत्याचे लक्ष आहे. तिच्या प्रयत्नांनी तिला प्रसिद्ध तर केले आहेच पण तिच्या जिवाला आता कायम धोका असणार आहे. झोयाला तिच्या मायदेशी परतायला मिळाले का? मिळेल का? "

No Records Found
No Records Found
Keywords
#ZOYA PHAN# DAUGHTER# BURMA# SAY SAY# SLONE# BWA BWA# TOUCHING THE PIG BAMBOO# NAMING# REFUGE# CITY GIRLS# MOE# PAH# KAREN# FOUR CUTS POLICY# MANERPLAW# CHRISTIANITY# VICTORY# FIELD# BURMESE ARMY# LONDON# TEAK MOUNTAIN# NIGHTINGALE# THAILAND# SUNDAY SCHOOL#बर्मा#मृत्यू #करेन भाषा #करेन चळवळ #पा #मो #फोर कट्स पॉलिसी #चेतनावादी #झोया फन #वराहस्पर्श#बांबू #हत्ती #मानेरप्लॉ #विजयस्थळ #क्यॅत #नदीतील आत्मे #युद्ध #बोट #गलोल #बर्मी सैनिक# करेन सैनिक# नामकरण# लोकशाही# द स्टोरी ऑफ झोया अँड शूरा# ताकेर मेत्सु# शिष्यवृत्ती# श्वान# पर्वत# धर्मगुरू# निर्वासित# एनजीओ# लंडन# पत्रकार#MARATHIBOOKS#ONLINEMARATHIBOOKS#TRANSLATEDMARATHIBOOKS#TBC#TRANSLATEDBOOKS@50%
Customer Reviews
  • Rating StarKIRAN BORKAR

    झोया पूर्व ब्रह्मातील करेन वंशाची निर्वासित तरुणी . जंगलात तिचे बालपण गेले . तिची आई आणि वडील दोघेही स्वातंत्र्यसैनिक. नदी जंगल दऱ्याखोऱ्यात वावरणाऱ्या झोयाचे वयाच्या चौदाव्या वर्षीच बालपण संपून गेले . तिच्या गावावर बर्मी सैनिकांनी हल्ला केला . जीव वचविण्यासाठी त्यांना घरदार सोडून पळावे लागले.तिच्याबरोबर हजारो निर्वासित थायलंडमध्ये आले.निर्वासित छावणीत असताना तिने शिष्यवृत्ती मिळवून इंग्लंडमध्ये प्रवेश केला .इंग्लंडमधील फ्री बर्माच्या मोर्च्यात नेमके तिलाच बोलण्यासाठी निवडले गेले . त्या संधीचा फायदा घेऊन तीने त्यांच्यावर होणाऱ्या अत्याचारांची कहाणी सगळ्यांसमोर मांडली आणि त्यानंतर ती बीबीसीवर मुलाखत दिली. हळू हळू ती बर्मातील स्वातंत्र्याचा आवाज बनली . पण त्याचबरोबर ती बर्मा सरकारची प्रमुख शत्रूही बनली.बर्माच्या स्वातंत्र्यासाठी ती अनेक राजकारण्यांना भेटली . प्रसिद्ध अभिनेत्यांना हाताशी धरून ती जगाला मदतीचे आवाहन करते . बर्मा सरकारचे तिच्या हालचालींवर कडक लक्ष आहे. तिच्या जीवाचा धोका वाढलाय . झोया सध्या लंडनमध्ये रहाते आणि मानवी अधिकार संघटना असलेल्या बर्मा कॅम्पेन यूकेसाठी काम करते . ...Read more

  • Rating StarDAINIK SAKAL 26-08-2018

    झोया फन यांनी डेमियन लुईस यांच्यासह लिहिलेल्या ‘लिट्ल डॉक्टर’ हा कादंबरीचा अनुवाद. श्रद्धा भोवड यांनी तो केला आहे. झोया या ब्रह्मदेशातल्या एका नायिकेचा प्रवास ही कादंबरी मांडते. वयाच्या चौदाव्या वर्षी झोयाच्या गावावर बर्मी सैनिकांनी हल्ला केल्यानंतर,भीतीच्या छायेत तिनं कुटुंबासह केलेली वणवण आणि तिचा पुढचा प्रवास या कादंबरीत आहे. पुढं ती बोलायला लागते, स्वातंत्र्यलढ्याचा आवाज बनते आणि काय काय होतं हे या कादंबरीत वाचायला मिळतं. ...Read more

Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

MI GALIB BOLTOY
MI GALIB BOLTOY by SHABBIR ROMANI Rating Star
लोकमत २५.९.२०२३

शब्बीर रोमानी हे व्यवसायाने वकील. मातृभाषा अर्थात उर्दू आणि शिक्षण मराठी माध्यमातून झालेले. २०१८ मध्ये प्रसिद्ध झालेल्या त्यांच्या उर्दू पुस्तकाला, महाराष्ट्र, उत्तर प्रदेश आणि पश्चिम बंगालच्या साहित्य अकादमी केंद्राचे पुरस्कार लाभले आहेत. आता मिर्झागालिबवरचे नवे पुस्तक, `मी गालिब बोलतोय...!` लक्ष वेधून घेत आहे. गालिबच्या एका शेरची पहिली ओळ घेऊन सांगायचे झाल्यास, जिक्र गालिबचा आणि खूबसूरत बयान लेखकाचे असे या पुरस्काराबद्दल म्हणता येईल. मिर्जा असदुल्ला खां,`गालिब` या श्रेष्ठ शायरची शायरी, त्याचे पत्रलेखन, चरित्र यावर आजवर शेकडो पुस्तक प्रसिद्ध आहेत. लेखकाने प्रस्तावनेत नमूद केल्यानुसार गालिबवर अनेक लेखकांनी लिहिले आहे. मराठी, हिंदी-उर्दू लेखकांची ते तपशील पाहून आचंबा वाटतो. शिवाय शब्बीर रोमानी यांनी इथे आपल्या लेखनाचे प्रयोजन सांगताना म्हटले आहे, कि गालिबबद्दल अनेक उलट-सुलट प्रकारच्या कहाण्या, विनोद, (कसलेही शेर गालिबच्या नावाने सांगत राहणे) प्रचलित आहेत; त्यामुळे गालिबची कथा, त्याच्या पत्रांमधल्या मनोरंजक गप्पा-गोष्टी आणि त्याच्याशी निगडित आठवणी हे सगळं साध्या सोप्या भाषेत लिहिण्याचा प्रयत्न म्हणजे हे पुस्तक. सर्वसामान्य माणसाच्या जगण्यातल्या सर्व भावछटा गालिबच्या काव्यातून दिसत असतात. पुस्तक वाचताना गालिबची प्रकृती, त्याची विनोद बुद्धी, संवेदनशील वृत्ती हे आपल्याला जाणवत राहते, आणि लेखकाची तळमळसुद्धा. या पुस्तकाचे वैशिष्टय म्हणजे, मोठी प्रकरण टाळून किस्से सांगावेत अशी रचना. शिवाय लेखकाची साधी-सरळ भाषा, यामुळे शायरीची आणि गालिबबद्दलची सर्वसाधारण माहिती आणि कुतुहूल असणाऱ्या वाचकांना हे पुस्तक रंजक वाटेल. सहसा गालिबचे गाजलेले शेर, किस्से हे आपल्या वाचनात असतात. या पुस्तकात गालिबचे अनेक दुर्मिळ शेर, शिवाय फारसी रचनाही या पुस्तकात समाविष्ट असल्याने त्याला एक संदर्भ ग्रंथाचेही स्वरूप आलेले आहे. गालिबला आंबे फार आवडायचे, `मिर्झा गालिब` या गाजलेल्या चित्रपटातला तो प्रसंग आजही लक्षात आहे. आंबे खाताना एक मित्र गालिबला तुच्छतेने म्हणतो, `आम तो गधेभी नही खाते!` त्यावर गालिबने त्वरित उत्तर देतो. `सिर्फ गधेही नाही खाते!` शब्बीर रोमानी यांनी हा प्रसंग व विनोद म्हणून सांगितला नाही, तर त्याचे तपशिलाने वर्णन तर केलेच शिवाय आंब्यावरची गालिबची मोठी गजल त्यांनी दिलेली असल्याने त्या किश्श्याला एक गांभीर्य आलेले आहे. असाच एक किस्सा, ते कलकत्त्याला असताना साध्या चिकणी-सुपारीवर गालिबला कुणी छेडले होते, यावर तुमची शायरी होऊन जाऊ द्या! असे आवाहन केले. या सुपारीच्या दिसण्या-असण्यावरच्या अफलातून शायरीची भली मोठी झलकच गालिबने पेश केली! गालिबच्या एक महत्वाचा शेर आहे. जिक्र ऊस परी-वंश का और फार बयां अपना बन गया रिकीब आखिर, था जो राजदां अपना त्या परिच्या सौंदर्याचे वर्णन आणि तेही माझ्या भाषेतून, माझ्याकडून ऐकले आणि माझा जवळचा असा मित्र आता या प्रेमाच्या नात्यात माझा प्रतिस्पर्धी झाला (आता तो तिच्यावर प्रेम करायला लागला) कलकत्त्याला गालिब दीडेएक वर्ष राहिला होता. तिथल्या धनिकांनी मुशायरे, मुजरे आयोजित केलेले असायचे, गालिबचा तिथे सन्मानही व्हायचा. गालिबने या बद्दल फार जिव्हाळ्याने लिहिले आहे. या मुशायऱ्यामध्ये गालिबचे फारसीचे काव्यवाचन ऐकून फारसी भाषेचे तज्ञ त्याच्यावर नाराज झाल्याची आठवण आहे! गालिबच्या तोंडून फारसीचे कौतुक ऐकून लोकांनी आक्षेप घेतला! गालिब हा आपल्या दुःख, विवंचनेवर हसणारा अद्भुत असा कलावंत होता. हा शेर वाचल्यावर आपल्याला मुन्शी प्रेमचंद यांच्या `पूस कि रात` मधला हलकू आठवतो! मिर्झा गालिबच्या कुतुहूल असणाऱ्या वाचकांना हा संग्रह आवडण्यासारखाच आहे. लेखनातल्या भाषिक काही त्रुटी वगळल्यास, गालिबचे किस्से, त्याची शायरी हे सगळे रोचक आहे. ...Read more

MRUTYUNJAYEE
MRUTYUNJAYEE by RATNAKAR MATKARI Rating Star
पुस्तकप्रेमी

मीना कश्यप शाह *मृत्युंजयी* भयकथा हा रत्नाकर मतकरींच्या लेखनाचा हातखंडा. मी दहावीच्या सुट्टीत असताना भयकथा वाचायला सुरुवात केली आणि त्यांनी मला पुरात झपाटून टाकलं होतं. ही पुस्तकं असायचीही सुटसुटीत जाडीची. त्यामुळे जळी, स्थळी, काष्ठी, पाषाणी पुस्तक लगणाऱ्या मला सगळीकडे ती घेऊन जात येत असत. क्लास मध्ये लवकर पोहोचले - वाच पुस्तक, बससाठी उभी आहे, वाच पुस्तक; झोप येत नाही, वाच (हे बहुदा चक्राकार रित्या सुरु राहायचं, झोप नाही म्हणून वाचायचं आणि वाचत असायचे म्हणून झोप नाही... त्या वयात असं सगळं चालायचं - लहानपण देगा देवा...) मृत्युंजयी सुरु केली तेव्हा आधीच खेकडा, रंगांधळा वाचून झालं होतं. अजूनही एक संपवलं होतं, पण नाव नाही आठवत (बहुतेक कबंध). त्या पार्श्वभूमीवर मृत्युंजयी फार आवडलं नाही, आणि खरं तर त्यामुळे रत्नाकर मतकरींच्या भयकथा वाचणं थांबलं. अलीकडेच हे इ-बुक मिळालं किंडल वर, पुन्हा वाचलं - आतासुद्धा शेवटच्या परिच्छेदात काय वळण मिळतं त्याची उत्सुकता होती, पण एकूणच माझा patience खूपच कमी झालाय त्यामुळे skip reading, quick reading करत पुस्तक पटकन वाचून संपलं. मृत्यू, अखेर, शेवट ही भावना प्रत्येकासाठी भीतीदायकच. त्या भीतीवर बेतलेल्या कथा ह्या संग्रहात आहेत. अतिमानवीय, फँटसी, भुताटकी अशा धक्कातंत्राचा उपयोग अनेक लेखक करतात. पण मतकरीचं वैशिष्ठय असं, की ते जळमटं सारखी कथा लिहून जातात. मृत्युंजयी मधील कथांमध्ये मृत्यूची अनेक रूपं दिसतात, कथा जिवंत माणसांच्या - पण मृत्यूची चाहूल, त्याची भीती, कधी त्याचं हवेहवेपण, कधी त्याच्याकडे आपणहून जाणे, अशा अनेक रंगढंगांनी मतकरी गूढता कायम ठेवतात. ह्या पुस्तकातील, मृत्यू अवतीभवती असलेल्या प्रत्येक कथेत, आपणा सर्वांना नक्कीच सुप्त आकर्षण वाटत असलेल्या अनेक गूढ गोष्टी येतातच... मृत्यूवर विजय मिळवण्यासाठी करण्याची अतिमानवीय साधना... स्त्री-पुरुषातील शारीरिक आणि मानसिक ओढ... पूर्वी केलेल्या चुका आणि त्याबद्दलचा सल... जुलमाचा प्रतिशोध... अतिमानवीय शक्तींनी झपाटणे... भूतबाधा, भूतांशी गाठभेट... मृत्यूच्या अनेकविध तऱ्हा... मानसिक संतुलन ढळणे... आणि तत्सम. ह्या कथाप्रकारात महत्वाचं असतं, ते शेवटच्या काही वाक्यांमधे कथेला दिलेलं वळण आणि त्यामुळे वाचकाला बसलेला धक्का. रत्नाकर मतकरींच्या गूढकथा म्हणूनच खूप प्रभावी ठरतात. आता मात्र हे धक्का तंत्र बऱ्याच जागी पाहायला मिळतं - OTT वरच्या अनेक चित्रपट किंवा नाट्यमालांमधे हे तंत्र कथाकार वापरतात, आणि लोकांना हे पहायला खरंच खूप आवडतं, म्हणूनच त्या प्रसिद्ध होतात. अलीकडचं उदाहरण "वाळवी" चित्रपट! मृत्युंजयी मधे देखील काही कथा असा आनंद देऊन जातात. पण असं आहे ना "अति सर्वत्र वर्जयेत" - त्यामुळे बऱ्याच कथांच्या शेवटचा अंदाज लागतो आणि त्यांचा प्रभाव कमी होतो. सुरुवातीला जी गूढकथांची पुस्तकं मी वाचली, तेव्हा हे धक्कातंत्र मला नवीन होतं, त्यामुळे त्यात हा अंदाज लागत नव्हता. कदाचित मृत्युंजयी तेव्हा वाचलं आणि आताही वाचलं ते ह्या तंत्राचा अति वापर झाल्यावर वाचलं गेलं म्हणून असेल, पण कमी प्रभावी वाटलं हे खरं. अर्थात प्रत्येक गोष्टीत (सध्या इतर कथांमधे फारसे न सापडणारे) एक समान सूत्र आहे - ते म्हणजे, *वाईटाचं कधीच भलं होत नाही*. छोट्या छोट्या गोष्टी आहेत, कधीही उचलून वाचायला सुरुवात करून काही मिनिटात एक गोष्ट संपते. सध्याच्या व्यग्र काळात हे पुस्तक पुन्हा वाचायला सोपे गेले, नक्कीच. आणि मी पुन्हा एकदा ह्या कथाप्रकाराकडे आकर्षितही झाले आहे... पुन्हा सगळी गूढकथांची पुस्तकं वाचायला हवीत. ...Read more