A SHEEP RAN ACROSS THE JEEP AT MULSHI DAM. IN AN INSTANT I DROPPED THE BAR. MY GARDENER FRIEND NIMBALKAR GOT DOWN FROM THE JEEP AND BROUGHT THE SHEEP AND SAID, “ARARA! BHAUSAB RAGHIBHANI HAYE HO!" WHEN WE WERE PEELING SHEEP IN KOTHRUDLA NIMBALKAR`S GARDEN, THE OLD WOMAN OF THE NIMBALKARS SAID BITTERLY WHEN SHE SAW THE FULL-GROWN BABY BEING TAKEN OUT OF HER STOMACH.``ARAM LEKERANU, KA SARAP LIYA RE HA!`` BUT IT CANNOT BE SAID THAT I PUT DOWN THE GUN AND TOOK UP THE BINOCULARS BECAUSE OF SUCH INCIDENTS. EXCEPT FOR SUCH AN AGE, WHAT GOOD MAN WOULD WANT TO KILL A WILD ANIMAL THAT HAS A RIGHT TO LIVE?
मुळशी धरणावर एक भेकर जीपपुढून आडवे पळत गेले. क्षणार्धात मी बार टाकला. माझे बागाईतदार मित्र निंबाळकर जीपखाली उतरून ते भेकर घेऊन आले आणि म्हणाले, ‘‘अरारा! भाऊसाब र्गिभणी हाये हो!`` कोथरूडला निंबाळकरांच्या बागेत आम्ही भेकर सोलत असताना पुरी वाढ झालेले पोर तिच्या पोटातून बाहेर काढलेले पाहून निंबाळकरांची म्हातारी कळवळून म्हणाली,‘‘अरं लेकरानू, का सराप घेतला रे हा!`` पण अशा प्रसंगांमुळे बंदूक टाकून मी दुर्बीण हाती घेतली, असे म्हणता येणार नाही. अवखळ असे वय सोडले, तर कोणता चांगला माणूस जिवंत राहण्याचा अधिकार असलेल्या कोणा वन्य प्राण्याचा खून करण्याची इच्छा धरील?