IT IS POSSIBLE THAT YOU KNOW SOME OF THE STORIES AND EVENTS MENTIONED HEREIN. AND AT THE SAME TIME, IT IS BUT NATURAL THAT YOU ARE NOT AWARE OF THE EXPERIENCES I HAVE GONE THROUGH ON A PERSONAL LEVEL. I ALSO AGREE THAT IT IS NOT POSSIBLE TO PUT ALL MY EXPERIENCES IN WORDS. BUT STILL I WOULD LIKE TO SHARE SOME OF THE PERSONAL EXPERIENCES WHICH HAVE THE POTENTIAL OF SOME SOCIAL CAUSE OR THE OTHER. I FIND IT MY DUTY TO PRESENT THESE EXPERIENCES BEFORE YOU. ACTUALLY, EVERY HUMAN BEING WHO LIVES HIS OR HER LIFE WITH OPEN EYES AND MIND POSSESSES SUCH EXPERIENCES, BUT NOT EVERYBODY TAKES THE INITIATIVE TO MAKE THEM PUBLIC. TO BE FRANK, YOU DO NOT HAVE TO BE BORN AS AN AUTHOR TO BE ABLE TO SHARE YOUR EXPERIENCES. SOME OF THE EXPERIENCES THEMSELVES HAVE THE IMMENSE STRENGTH OF TOUCHING THE MINDS, CAPTURING THE SOCIETY; THEY DO NOT NEED ANY SO CALLED AUTHOR TO PUT THEM INTO WORDS. YOU DO NOT HAVE TO TAKE ANY TROUBLE TO BE A WRITER, SUCH EXPERIENCE ITSELF STARTS FLOWING DOWN IN THE FORM OF WRITING. AT THE END, I WOULD JUST SUGGEST ONE THING; DO NOT GET TANGLED IN THE FEELINGS, JUST KEEP IN YOUR MIND THAT YOU WANT TO BE HAPPY, THE WORDS WILL AUTOMATICALLY FOLLOW. VA PU.
‘पाणपोई’तील काही काही हकिकती अगोदरच तुम्हाला माहीत असतील ही शक्यता डोळ्यांसमोर आहेच. त्याबरोबरच वैयक्तिक पातळीवरचे अनुभव तुम्हाला माहीत नसणं स्वाभाविक आहे. सगळेच वैयक्तिक अनुभव शब्दबद्ध करता येणार नाहीत. पण ज्या वैयक्तिक अनुभवांना सामाजिक आशयाचं कोंदण लाभू शकतं असे अनुभव तुमच्यापर्यंत पोचवायलाच पाहिजेत. किंबहुना हे एक प्रकारचं सामाजिक कार्यच आहे. जाणिवेने जगणाया प्रत्येक माणसाजवळ असे सांगण्यासारखे किस्से भरपूर असतील. ‘मी लेखक असतो तर हे सगळं लिहून काढलं असतं’ अशी विधानं करणारी अनेक माणसं वेगवेगळ्या लेखकांना भेटली असतील. अनुभवच जर विलक्षण असेल, सामाजिक पातळीला स्पर्श करायची ताकद त्यात असेल, तर ते अनुभव व्यक्त करण्याकरता लेखक व्हावंच लागतं असं नाही. तो अनुभवच लेखणीच्या टोकाशी उपस्थित असतो. म्हणून अनेकांना सांगावंसं वाटतं की, आनंद वाटायचा एवढाच संकल्प सोडा, शब्द आपोआप मागोमाग येतील. वपु‘पाणपोई’तील काही काही हकिकती अगोदरच तुम्हाला माहीत असतील ही शक्यता डोळ्यांसमोर आहेच. त्याबरोबरच वैयक्तिक पातळीवरचे अनुभव तुम्हाला माहीत नसणं स्वाभाविक आहे. सगळेच वैयक्तिक अनुभव शब्दबद्ध करता येणार नाहीत. पण ज्या वैयक्तिक अनुभवांना सामाजिक आशयाचं कोंदण लाभू शकतं असे अनुभव तुमच्यापर्यंत पोचवायलाच पाहिजेत. किंबहुना हे एक प्रकारचं सामाजिक कार्यच आहे. जाणिवेने जगणाया प्रत्येक माणसाजवळ असे सांगण्यासारखे किस्से भरपूर असतील. ‘मी लेखक असतो तर हे सगळं लिहून काढलं असतं’ अशी विधानं करणारी अनेक माणसं वेगवेगळ्या लेखकांना भेटली असतील. अनुभवच जर विलक्षण असेल, सामाजिक पातळीला स्पर्श करायची ताकद त्यात असेल, तर ते अनुभव व्यक्त करण्याकरता लेखक व्हावंच लागतं असं नाही. तो अनुभवच लेखणीच्या टोकाशी उपस्थित असतो. म्हणून अनेकांना सांगावंसं वाटतं की, आनंद वाटायचा एवढाच संकल्प सोडा, शब्द आपोआप मागोमाग येतील. वपु