‘I SHOULD INTRODUCE MYSELF NOW. MY NAME IS ABIR GANGULY. I WORK FOR A TABLOID IN BOMBAY CALLED THE AFTERNOON MAIL. I AM 23. I MASTURBATE 11 TIMES A DAY. I EXAGGERATE FREQUENTLY, AS IN THE LAST SENTENCE.’ WHEN CRIME REPORTER ABIR GANGULY IS CALLED OUT BY THE POLICE TO COVER A ROUTINE ARREST ONE NIGHT, THE LAST THING HE EXPECTS IS A SHOOTOUT. BUT BULLETS ARE FIRED, AND A MAN IS DEAD. DID THE COPS SCREW UP? ABIR’S BOSS, NOT KNOWING THAT HE WAS AT THE SCENE OF THE CRIME, WANTS HIM TO FILE A STORY ABOUT THE VICTIM. FOR THIS, HE MUST MEET MUNEEZA, AKA SANCHO, THE DEAD MAN`S TEENAGE DAUGHTER. OVER THE DAYS, AN UNLIKELY FRIENDSHIP FORMS BETWEEN THE GLIB, WISECRACKING ‘ARMCHAIR CYNIC’ AND THE SIMPLE GIRL WHO ‘TRAVELS ON BUSES’. CAN THEIR FRAGILE RELATIONSHIP SURVIVE THE CIRCUMSTANCES THAT BROUGHT THEM TOGETHER? MORE IMPORTANTLY, CAN IT SURVIVE THE MACHINATIONS OF THE JEALOUS LIZARD THAT SHARES ABIR’S FLAT?
‘मला आता स्वतःची ओळख करून द्यायला हवी. मी अबीर गांगुली. मुंबईतल्या ‘द आफ्टरनून मेल’ या टॅब्लॉईडसाठी काम करतो. वय २३. कुठलीही गोष्ट आहे त्यापेक्षा फुगवून सांगायची मला सवय आहे.’
एका रात्री क्राईम रिपोर्टर अबीर गांगुलीला पोलीस अटकेची बातमी कव्हर करण्यासाठी बोलावतात. गोळी झाडली जाते आणि एक माणूस त्यात मरतो. पोलीस दबाव आणतात का?
अबीरच्या बॉसला त्या गुन्ह्याच्या वेळी तो तिथेच असल्याचे माहीत नसते. तो त्याला बळी पडलेल्या माणसावर स्टोरी करायला सांगतो. त्यासाठी त्याला मुनीझा ऊर्फ सान्चोला भेटायलाच लागणार असते, कारण ती त्या बळी गेलेल्या माणसाची एकुलती एक मुलगी असते.
काही दिवसांनंतर त्या बडबड्या रिपोर्टरची आणि बसमधून प्रवास करणाऱ्या त्या साध्यासुध्या मुलीची ओढूनताणून मैत्री होते.
ज्या गोष्टींमुळे त्यांची मैत्री झालेली असते, त्यांचे पुढे काय होते?
अबीरच्या फ्लॅटमधल्या मत्सरी पालीची मन:स्थिती बदलते का?