THE STORY OF THE THIRD-CENTURY HIJADE WITH NEGLECTED ELEMENTS IN SOCIETY. THEY ALSO HAVE DIFFERENT TYPES. ANY PERSON BORN FROM A WOMAN OR A MAN IS A THIRD PARTY OR A HIJRA INSTEAD. AFTER THE KNOWLEDGE / UNDERSTANDING OF THE BODY, A WOMAN BECOMES A MAN, SO THAT ANY MAN WOULD BE WILLING TO GO TO NATURE AS A WOMAN TO FEEL ASHAMED OF PAIN AND SUFFERING. A WOMAN IS ATTRACTED TO A WOMAN AND A MAN IS ATTRACTED TO MEN; THESE ARE CALLED LESBIAN. THEY HAVE TO BEG FOR BEGGING FOR THEIR DAILY LIFE, GREETING THEM ON AUSPICIOUS OCCASIONS, OR CONDUCTING SEXUALLY TRANSMITTED PATHS. BEING SEPARATED FROM A DIFFERENT LIFE, AND BECAUSE OF THE NEGLECT OF THE COMMUNITY, THEY ARE ALL LIVING UNDER ONE ROOF. HE IS ALSO A GURU. EVERYONE NEEDS TO SUBMIT THEIR EARNINGS TO THE GURU; IN RETURN, THE GURU SPENDS HIS MEAL-MINE, CLOTHES, SICKNESS. OF COURSE, THE GURU WILL SAY THAT EAST DIRECTION! CHELA CONTINUES TO BE A TEACHER FROM THIS CHAKORI. THEY ALSO HAVE FAMILY AND ARE THE HEROES OF EVERY HOUSEHOLD. THERE IS NO END TO THE STRUGGLE, COMPROMISE AND PAIN THAT HE NEEDS TO LIVE WHILE HE IS YOUNG. IT IS A GREAT CHALLENGE FOR THEM TO GET THE MENTAL STRENGTH TO FACE ILLNESS AND OLD AGE AND YET THIS THIRD CULT IS RIGID. THE TOTAL IS HIS LIFE, WHICH HE DID NOT ASK FOR AS `WANT LIFE` AND YET LUCKILY. THEY ALSO WANT A GOOD LIFE AND FOR THIS GOOD LIFE THEY HAVE ONLY ONE THING - `LIVE US AS A MAN ...`
समाजातील उपेक्षित घटक असणारे तृतीय पंथीय अर्थात हिजडे यांची ही कहाणी. त्यांचेही निरनिराळे प्रकार असतात. कोणी जन्मत:च स्त्री किंवा पुरुषाऐवजी तृतीय पंथी किंवा हिजडा असतो. देहाची जाण/समज आल्यावर कोणी स्त्री आपण पुरुष व्हावे म्हणून तर कोणी पुरुष आपण स्त्री व्हावे म्हणून निसर्गाविरुद्ध जाऊन वाटेल तो त्रास, वेदना सोसायला तयार होतात. एखाद्या स्त्रीला स्त्रीदेहाचे तर एखाद्या पुरुषाला पुरुषदेहाचेच आकर्षण वाटते; अशांना लेस्बियन म्हणतात. दैनंदिन जीवनासाठी त्यांना भीक मागणे, शुभ प्रसंगी बधाईला जाणे किंवा शरीरविक्रय असे मार्ग पत्करावे लागतात. वेगळे जीवन वाट्याला आल्याने आणि समाजाकडून बहुधा तुच्छता तसेच हेटाळणीची वागणूक मिळाल्यामुळे हे सगळे एका छताखाली म्हणजेच एक वस्ती करून राहतात. यांनाही गुरू असतो/असते. सर्वांना आपली कमाई गुरुकडे जमा करावी लागते; त्या बदल्यात गुरू त्यांचे जेवण-खाण, कपडालत्ता, आजारपण यासाठी खर्च करतो/करते. अर्थात गुरू म्हणेल ती पूर्व दिशा! याच चाकोरीतून चेला पुढे गुरू होतो. यांचीही घराणी असतात आणि प्रत्येक घराण्याचा नायक असतो. हिजडा तरुण असताना जगण्यासाठी त्याला करावी लागणारी धडपड, तडजोड, वेदना यांना अंत नाही. आजार आणि म्हातारपण यांचा सामना करण्यासाठी मानसिक बळ मिळवणं हे मोठं आव्हान त्यांच्यासमोर आहे आणि तरीही हा तृतीय पंथ ताठ आहे. एकूण हे त्यांचं आयुष्य आहे, जे त्यांनी ‘असं आयुष्य हवं’ म्हणून न मागितलेलं आणि तरीही नशिबी आलेलं. त्यांनाही चांगलं आयुष्य हवं आहे आणि या चांगल्या आयुष्यासाठी त्यांचं एकच मागणं आहे – ‘आम्हाला माणूस म्हणून जगू द्या...’