* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
Quantity
Buying Options:
  • Print Books:
LANCE ARMSTRONG WAS THE FIRST AMERICAN TO WIN THE FAMOUS "TOUR DE FRANCE` CYCLE RACE IN 1999 AND THEN HE WON IT SEVEN TIMES IN A ROW. THIS BECOMES EVEN MORE EXTRAORDINARY BECAUSE HE ACHIEVED THIS AFTER GETTING CURED OF A LAST STAGE CANCER. HIS ENTIRE LIFE HAS BEEN EXTRAORDINARY IN MANY OTHER WAYS TOO. THIS BOOK IS HIS AUTOBIOGRAPHY WRITTEN IN AN ASTONISHINGLY CANDID MANNER. THE GIST OF THE BOOK - ARMSTRONG`S MOTHER WAS ONLY SEVENTEEN WHEN HE WAS BORN. DESERTED BY HER HUSBAND SOON AFTERWARDS, SHE BROUGHT UP LANCE SINGLE-HANDED. SHE DIDN`T EARN MUCH, BUT DID NOT DENY HIM ANY CHILDHOOK PLEASURES, TEACHING HIM TO BE TOUGH AND BRAVE, SUPPORTED HIM IN HIS AMBITION OF BECOMING A CYCLING CHAMPION, AND STOOD BY HIM IN ALL THE DIFFICULTIES THAT HE FACED. "TURN EVERY NEGATIVE INTO POSITIVE` WAS WHAT SHE BELIEVED IN AND THAT IS WHAT SHE TAUGHT HIM. HE WAS EMERGING INTO A FAMOUS CYCLING CHAMPION BY THE TIME HE WAS TWENTYSIX, WHEN ALL OF A SUDDEN HE BECAME ILL AND WAS DIAGNOSED AS HAVING CANCER OF THE TESTICLES, WHICH WAS SPREAD TO THE LUNGS AND ALSO TO THE BRAIN. HIS MOTHER, GIRL-FRIEND AND ALL FRIENDS RALLY ROUND HIM TO GIVE ALL POSSIBLE HELP AND TO GIVE MORAL SUPPORT. BUT OF COURSE HE HAS TO FIGHT THE SHOCK AND THE DISEASE HIMSELF. HE HAS TO FIRST PRESERVE HIS SEMEN IN A SEMEN-BANK SO THAT MAY BE HE CAN HAVE CHILDREN LATER IF AND WHEN HE GETS WELL, HE HAS TO GO AND INQUIRE ALL OVER THE COUNTRY TO FIND THE BEST POSSIBLE HOSPITAL AND DOCTORS FOR SURGERY, CONTACT HIS SPONSORS TO SEE WHO WILL CONTINUE TO SUPPORT HIM AND GIVE HIM MEDICAL INSURANCE. SOME STAND BY HIM, SOME DESERT HIM. HE UNDERGOES SURGERY TO REMOVE THE TESTICLES THEN LUNG SURGERY AND FINALLY THE BRAIN SURGERY. LUCKILY HE IS STRONG ENOUGH TO STAND ALL THE OPERATIONS AND THEN UNDERGO MAXIMUM POSSIBLE CHEMOTHERAPIES. HE IS FINALLY CURED, WHICH IS A WONDER. AS HE GOES THROUGH A LOT OF MENTAL TURMOIL AND SELF-DOUBT, HIS GIRL-FRIEND AND FRIENDS PATIENTLY HELP HIM TO BOOST HIS MORAL TILL HE IS FINALLY MENTALLY STRONG ENOUGH TO START PRACTISING CYCLING AGAIN AND STARTS TAKING PART IN SMALLER RACES; WINNING THOSE GIVES HIM CONFIDENCE. HE MARRIES HIS GIRL-FRIEND WHO UNDERGOES A VERY TIRING ORDEAL TO GET A BABY WITH THE PRESERVED SEMEN. BEFORE THEIR SON IS BORN, ARMSTRONG WINS HIS FIRST "TOUR DE FRANCE` AND GOES ON TO WIN THAT RACE SEVEN TIMES IN A ROW. HE HAS STARTED A CANCER-FOUNDATION TO HELP NEEDY PATIENTS AND TO HELP CANCER-RESEARCH. THE BOOK ENDS WHEN HE RETIRES, BUT RECENTLY, AT THE AGE OF 37, HE HAS MADE A COME-BACK AND IS TAKING PART IN "TOUR DE FRANCE` IN 2009. WHETHER HE WINS OR NOT, THE COME-BACK AGAIN HIGHLIGHTS HIS GRIT, CONFIDENCE AND CAPACITY.
कॅन्सरशी दिलेल्या दीर्घ लढ्याबद्दल, मूल न होण्याच्या शक्यतेनं बसणा-या शारीरिक आणि मानसिक धक्क्याबद्दल, पित्याचं छत्र न मिळता गेलेल्या बालपणाबद्दल पुस्तकं लिहिली जातात. जगातील सर्वांत अवघड आणि महत्त्वाची सायकलस्पर्धा जिंकण्यासाठी किती दृढनिश्चयी असावं लागतं, याबद्दल लिहिलं जातं. – आर्मस्ट्राँगनी हे सगळं अनुभवलं आहे आणि त्या अनुभवांमधून उतरलं आहे एक अप्रतिम पुस्तक. आर्मस्ट्राँग यांचं हे आत्मकथन स्फुर्तिदायक आहे आणि मनोरंजकही! ते रडगाणं गात बसत नाहीत, सांगायला अवघड गोष्टी वेष्टणं घालून सोप्या करून सांगत नाहीत, आणि ज्या खूप चांगल्या लोकांनी त्यांना त्यांच्या ह्या प्रवासात मोलाची मदत केली, त्यांचे आभार मानायला विसरत नाहीत. २००१ मध्ये अमेरिकेतील स्कुल लायब्ररी जर्नलने हायस्कुल विद्याथ्र्यांमधील मोठ्या मुलांसाठी उत्तम म्हणून निवडलेले पुस्तक.
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
"#MARATHIBOOKS#ONLINEMARATHIBOOKS#TRANSLATEDMARATHIBOOKS#TBC#TRANSLATEDBOOKS@50% #ITSNOTABOUTTHEBIKE #ITSNOTABOUTTHEBIKE #इट्सनॉटअबाउटदबाइक #BIOGRAPHY #TRANSLATEDFROMENGLISHTOMARATHIANJANINARAVANE #अंजनीनरवणे #LANCEARMSTRONGSALLYJENKINS "
Customer Reviews
  • Rating Starजस्मिन जोगळेकर

    इथे गावात माझी एक पुस्तक भिशी आहे. भिशीमधल्या बऱ्याच जणी ७०-७५ वयाच्या पण उत्साही. यात दर महिन्याला एकजण पुस्तकं घालते, मग त्याचं वाचन, चर्चा असं सगळं पार पडतं. तर या भिशीत सलग काही महिने आजारांमधून मात करून बाहेर आलेल्या मंडळींच्या आत्मकथनाचे एक तरीपुस्तक जाणूनबुजून नव्हे पण घातले जात होते. अशी पुस्तकं वाचनात आल्यावर सगळ्या काकूंना जरा नको वाटायला लागलं होतं तेव्हा. त्यांच्या वयाचाही कदाचित परिणाम असेल. पण आजारावर नेटाने, जिद्दीने मात करून आयुष्य वाढवलेल्या या लोकांबद्दल निश्चितच मनातून आदर, कौतुक वाटायला लागतं. मुख्य म्हणजे आजाराला हरवून ही लोकं नुसती जगली असं नाही तर पुढच्या आयुष्यात काही ना काही उल्लेखनीय कर्तृत्व गाजवून ते आयुष्य सत्कारणी लावले हे जास्त महत्त्वाचे. तेव्हाच वाचनात आलेले आणि जवळ असावे असे वाटलेले पुस्तक म्हणजे लान्स आर्मस्ट्राँग याचे `इट्स नॉट अबाउट द बाइक`. लान्स आर्मस्ट्राँगला तर सगळं जग ओळखतं. जगातल्या सर्वात महत्त्वाच्या आणि सुप्रसिद्ध सायकल स्पर्धेचा `तूर द फ्रान्स`चा सलग सात वेळेचा विजेता म्हणून त्याचे नाव प्रसिद्ध आहे. या स्पर्धेत ३५०० किमीपेक्षा जास्त अंतर २३ दिवसात कापायचे असते. याचे वेगवेगळे टप्पे केलेले असतात. प्रत्येक टप्पा पहिल्यापेक्षा कठीण होत जाणारा. मग डोंगराळ भाग, रस्तेच काय पण धड वाटही नसणारे भाग, वेगाने जात टेकड्याचे चढ-उतार असणारे भाग अशा खडतर टप्प्यातून पार पडत आणि फ्रान्स आणि युरोपच्या काही भागांमधल्या हवामानाला, तुफान पाऊस, बर्फवृष्टी, बेभान वारा यांना तोंड देत ही स्पर्धा जिंकणे खरंच सोपे काम नाही. त्यातून जर कॅन्सर सारख्या `आता काही खरं नाही याचं` अशा स्टेज ला पोहोचलेल्या माणसाने त्यातून पूर्ण बरे होऊन ही स्पर्धा जिंकणे म्हणजे तर कसं व्यक्त व्हावं प्रश्न पडेल असं काम. सायकल स्पर्धांमध्ये नाव होत असतानाच लान्स आर्मस्ट्राँगला त्याच्या वयाच्या २५-२६ व्या वर्षीच कॅन्सर झाल्याचे निदान झाले. जेव्हा कळलं तेव्हाच आजार प्रोस्टेट ग्लॅड्स, फुप्फुसे आणि मेंदूत पसरला होता आणि त्यातून लान्स आर्मस्ट्राँग वाचण्याची शक्यता खूपच कमी होती. पण इलाज सुरू झाले. मेंदूवरच्या अनेक गाठी काढायला झालेलं आव्हानात्मक ऑपरेशन आणि नंतर केमोथेरपीच्या ५-६ सायकल्स यातून त्याला जावं लागलं. अक्षरशः याला अग्निदिव्यच म्हणावे लागेल. मुळात लान्स आर्मस्ट्राँगची प्रकृती दणकट होती, स्वभावही कणखर होता. पण याचबरोबर त्याची प्रचंड इच्छाशक्ती, तेवढीच मेहनत आणि तेवढाच निश्चय या गोष्टींमुळे तो यातून सुखरूप बाहेर पडला हे कौतुकास्पद आहे. कॅन्सर झालाय हे कळल्यावर सामान्य माणूस नक्कीच मुळापासून हादरून जातो. पण आता झालाच आहे कॅन्सर तर लान्स आर्मस्ट्राँगने त्याच्याशी संवाद साधायला सुरूवात केली होती. आधीच त्याने कॅन्सरला सांगून टाकले की, `तुला रहायला जागा शोधण्याच्या प्रयत्नात तू एखादं शरीर शोधत होतास, तेव्हा माझं शरीर निवडून तू मोठी चूक केली आहेस.` किती आत्मविश्वासपूर्ण बोलणं हे! जरी कॅन्सर भारी पडेल हे माहीत होतं तरी असं बोलणं, असा विचार सुचावा यातच पुढची विजयाची बीजं रोवली जात असतील न! अशा जीवघेण्या आजारातून सहीसलामत बाहेर पडल्यावर माणसाचे आयुष्य पूर्णपणे बदलून जात असणार. आयुष्याकडे बघण्याच्या दृष्टीत बराच फरक पडत असणार. लान्स आर्मस्ट्राँगच्या बाबतीतही अर्थातच असेच घडले. कॅन्सर मधून बरे झाल्यावर त्याने कॅन्सर फाउंडेशनची स्थापना केली. त्या फाउंडेशन तर्फे सायकल स्पर्धा आयोजित केल्या जातात आणि त्यातून गोळा होणारे पैसे कॅन्सर रिसर्च आणि कॅन्सर झालेल्या लोकांच्या मदतीसाठी वापरले जातात. लान्स आर्मस्ट्राँग याचा हा सगळा प्रवास वाचण्यासारखा आहे. नुसता वाचण्यासारखाच नाही तर प्रेरणा घेण्यासारखा आहे म्हणणे जास्त योग्य होईल. फक्त कॅन्सर झालेल्या लोकांनीच नव्हे तर सरसकट सगळ्यांनीच. लान्स आर्मस्ट्राँग आणि त्याच्यासारख्याच दुर्धर आजारातून बाहेर पडून मोठे काम केलेल्या सगळ्यांनाच शतशः प्रणाम! खरंतर शतशः हा आकडाही कमी पडेल. बरोबर न? ...Read more

  • Rating StarNeelima Kulkarni

    मी पण वाचलं आहे.तो संघर्ष जीवघेणा आहे

  • Rating StarShreenivas Ranjnikar

    लान्स आर्मस्ट्राँग यांचं अनुवादित आत्मचरित्र अतिशय सकारात्मक ,प्रत्येक मुलाने वाचावे असे...

  • Rating StarMAHESH HANDE

    भिती वाटणे हे अत्यंत मूल्यवान शिक्षण आहे,एकदा तुम्ही तितकी भीती अनुभवली म्हणजे तुमच्या क्षणभंगुर ते बद्दल इतर चार लोकांपेक्षा तुम्हाला चांगली समज येते आणि ती समज मनुष्याला बदलून टाकते` असाच एक बदललेला बाजीगर लान्स आर्मस्ट्रॉंग याची गोष्ट त्याच्या शब्ात त्याने मांडली आहे. सायकलिंग म्हणजे नियमां शिवाय भटकण्याचा स्वातंत्र्य. संयम म्हणजे कमकुवतपणा नाही हे तत्त्व शिकवणारा खेळ अशा या खेळाचं, स्पर्धेच नीतिशास्त्र आणि राजकारण आपल्या मनाच मनोरंजन तर करतेच त्याशिवाय कुतूहल मिटवून ज्ञानात भरही टाकते. अशा या खेळातील सर्वात अवघड स्पर्धा टूर डी फ्रान्स वाचताना आपण तल्लीनतेत लीन नाही झालात तर आश्चर्यच म्हणायचं. असाच सायकलिंगचा थरार अनुभवता अनुभवता त्याचा कैन्सरशी असलेला नियतीचा करार आपल्याला हादरवून सोडतो. ...Read more

Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

KHULBHAR DUDHACHI KAHANI
KHULBHAR DUDHACHI KAHANI by SUNANDA AMRAPURKAR Rating Star
श्रीपाद ब्रह्मे

नुकतंच असंच वेगानं वाचून संपवलेलं दुसरं पुस्तक म्हणजे सुनंदा अमरापूरकर यांचं ‘खुलभर दुधाची कहाणी’. दिवंगत ज्येष्ठ अभिनेते सदाशिव अमरापूरकर यांच्या त्या पत्नी. अर्थात ही काही त्यांची एकमेव ओळख नव्हे. एक चांगल्या अभिनेत्री, उत्तम अनुवादक म्हणूनही त्या ्रसिद्ध आहेत. त्यांनी ‘खुलभर दुधाची कहाणी’ या आत्मचरित्रवजा लेखनातून त्यांच्या जगण्याचा व्यापक पट अतिशय प्रांजळपणे उलगडला आहे. मला हे पुस्तक विशेष भावण्याचं कारण म्हणजे त्यात आलेलं नगरचं वर्णन. मी स्वत: नगरला फार प्रदीर्घ काळ राहिलो नसलो, तरी ते शेवटी माझ्या जिल्ह्याचं गाव. आणि वयाच्या १३ ते २२ अशा महत्त्वाच्या कुमार व तरुण वयातला माझा तिथला रहिवास असल्यानं नगरच्या आठवणी विसरणं शक्य नाही. सुनंदाताई माझ्या आईच्या वयाच्या. त्यामुळं त्यांच्या लहानपणच्या आठवणी जवळपास माझ्या जन्माच्या २०-२५ वर्षं आधीच्या. असं असलं तरी मी त्या वर्णनाशी, त्या काळातल्या नगरशीही रिलेट होऊ शकलो, याचं कारण मुळात गेल्या शतकात बदलांचा वेग अतिशय संथ होता. नगरसारख्या निम्नशहरी भागात तर तो आणखी संथ होता. त्यामुळं एकूण समाजजीवनात १९६० ते १९९० या तीस वर्षांत तपशिलातले फरक सोडले, तर फार मोठा बदल झाला नव्हता. सुनंदाताई माहेरच्या करमरकर. त्यांचं आजोळ‌ सातारा असलं, तरी त्या जन्मापासून नगरमध्येच लहानाच्या मोठ्या झालेल्या. अगदी पक्क्या ‘नगरी’ म्हणाव्यात अशा. ( आजही त्या स्वत:ला अभिमानानं ‘नगरकर’च म्हणवून घेतात.) सुनंदाताईंचे वडील त्या दहा वर्षांच्या असतानाच गेले. त्यांना मामांचा आधार होता, पण आईनंच लहानाचं मोठं केलं. तेव्हाचं त्यांचं निम्न मध्यमवर्गीय जगणं, नगरमधले वाडे, तिथलं समाजजीवन, तिथल्या शाळा, शिक्षक, नगरमधील दुकानं, दवाखाने, तिथल्या गल्ल्या, बाजार हे सगळं सगळं सुनंदाताई अतिशय तपशीलवार उभं करतात. नगरसारख्या मध्यम शहरात वाढलेल्या महाराष्ट्रातील कुठल्याही शहरातील त्या काळातील व्यक्तीला अतिशय सहज रिलेट होईल, असं त्यांचं हे जगणं होतं. त्यात सुनंदाताईंचं लेखन अतिशय सहज, सोपं आणि प्रांजळ असल्यामुळं ते आपल्याला अगदी भिडतं. एका प्रख्यात अभिनेत्याची पत्नी असल्यानं त्यांचं जीवन इतर सर्वसामान्य स्त्रियांपेक्षा वेगळं झालं असेल, अशी आपली अपेक्षा असते. सुनंदाताईंच्या लेखनातून या ‘वेगळ्या जीवना’ची काही तरी झलक मिळेल, अशीही आपली एक भूमिका तयार झालेली असते. सदाशिव अमरापूरकरांसारख्या मनस्वी अभिनेत्याशी लग्न झाल्यानंतर सुनंदाताईंचं जगणं बदललंही; मात्र ते वेगळ्या पद्धतीनं. सदाशिव अमरापूरकर ऊर्फ नगरकरांचा लाडका बंडू त्यांना नगरमध्ये शाळेपासून कसा भेटला, नंतर कॉलेजमध्ये दोघांनी एकाच ग्रुपमधील नाटकं कशी सादर केली, त्यात अगदी नकळतपणे त्यांचं प्रेम कसं जमलं आणि नंतर नगर सोडून त्या पतीच्या कारकिर्दीसाठी मुंबईत कशा आल्या हा सर्व नाट्यमय प्रवास सुनंदाताई अतिशय तन्मयतेनं मांडतात. अमरापूरकर मंडळींच्या घराविषयीचे तपशील त्यात येतात. अमरापूरकरांचे वडील दत्तोपंत हे नगरमधलं मोठं प्रस्थ. श्रीमंत घराणं. मोठा वाडा, नोकरचाकर वगैरे. त्या तुलनेत सुनंदाताईंची माहेरची परिस्थिती जेमतेम म्हणावी अशी. अशा परिस्थितीत हे लग्न झालं आणि त्या अमरापूरकरांची सून झाल्या, इथपर्यंत पुस्तकाचा निम्मा प्रवास (मध्यंतरच) होतो. पुढल्या दोनशे पानांत आपल्याला खऱ्या अर्थानं सदाशिव अमरापूरकर हे काय व्यक्तिमत्त्व होतं, हे उलगडत जातं. अमरापूरकरांनी शेवटपर्यंत त्यांची मध्यमवर्गीय राहणी व मध्यमवर्गीय मूल्यं सोडली नाहीत. ‘अर्धसत्य’सारख्या सिनेमामुळं एका रात्रीतून ते भारतभरात प्रसिद्ध झाले. या एका ओळखीमुळं अमरापूरकरांचं जीवन पूर्ण बदलून गेलं. तोपर्यंत असलेली आर्थिक ओढगस्तीही संपली. हिंदी चित्रपटसृष्टीत अगदी स्वप्नवत अशा रीतीनं ते मोठे स्टार झाले. एकापाठोपाठ एक खलनायकी भूमिका त्यांच्याकडं येऊ लागल्या. पैसा येऊ लागला. अशा परिस्थितीत एक मध्यमवर्गीय कुटुंब या सगळ्या धबधब्याला कसं तोंड देतं आणि आपली मूल्यं कायम जपत राहतं, हे सुनंदाताईंनी फार हृद्यपणे लिहिलं आहे. सुनंदाताईंनी अनेक वर्षं एलआयसीत नोकरी केली. पतीचं अस्थिर क्षेत्र असल्यानं त्यांनी सुरुवातीला नोकरी केलीच; पण नवरा हिंदी चित्रपटसृष्टीत सुपरस्टार व्हिलन झाल्यावरही त्यांनी ही नोकरी सोडली नाही. त्यांच्या तिन्ही मुलींवर त्यांनी उत्तम संस्कार केले. एका सिनेमाच्या प्रीमियरनंतर हे सगळे कुटुंबीय कसे घरी जाऊन पिठलं-भाकरीचं जेवण तयार करून जेवले हे त्यांनी एका प्रसंगात अतिशय खेळकरपणे सांगितलं आहे. अमरापूरकरांचं नाटकवेड, भौतिक सुखांविषयीची काहीशी विरक्त वृत्ती, त्यांचा मित्रांचा गोतावळा, अनेक माणसांचा घरात राबता असा एकूण ‘देशस्थी’ कारभार यावर सुनंदाताई कधी गमतीत, तर कधी काहीसं वैतागून टिप्पणी करतात. अर्थात त्यांचं सदाशिव अमरापूरकरांवर अतिशय प्रेम होतं आणि त्यांनी हे शेवटपर्यंत उत्तम निभावलं. अशा आत्मचरित्रांत अनेकदा ‘आहे मनोहर तरी... गमते उदास’ असा सूर लागण्याचा धोका असतो. सुनंदाताईंच्या लेखनाचं वैशिष्ट्य म्हणजे, एखादा अपवाद वगळता, त्यांच्या या संपूर्ण पुस्तकात असा रडवा सूर कधीही लागलेला नाही. आपल्याला जे काही मिळालं, ते आपणच निवडलं आहे आणि त्यामुळं त्याविषयी तक्रार करण्याचा आपल्याला काही अधिकार नाही, अशी एक भूमिका त्यांनी घेतलेली दिसते. त्यांच्या या पुस्तकातून विसाव्या शतकातील मध्यमवर्गीय ब्राह्मण घरातील एका तरुणीच्या आशा-आकांक्षांचा, आयुष्यानं दिलेल्या आश्चर्याच्या धक्क्यांचा आणि त्याला सामोरं जाण्यातील धीट दिलदारपणाचा लोभस प्रवास दिसतो. आपली मध्यमवर्गीय मूल्यं जपत, प्रामाणिकपणे व उमेदीनं आयुष्य जगणाऱ्या अनेक महिलांना या पुस्तकात आपल्या जगण्याचं प्रतिबिंब सापडेल. तेच या ‘खुलभर दुधाच्या कहाणी’चं यश आहे. ...Read more

HITLER AANI BHARAT
HITLER AANI BHARAT by VAIBHAV PURANDARE Rating Star
प्रभाकर गावंडे, अमरावती

मी विकत घेऊन वाचले आहे हे पुस्तकं, चांगले आहे, नवीन माहिती वाचायला मिळाली.