A MUST-READ FOR OUR TIMES. A MUST FOR STRENGTHENING THE COUNTRY. ON WHAT ASSUMPTIONS WAS PANDIT NEHRU CONFIDENT THAT CHINA WOULD NOT INVADE INDIA IN 1962? WHY AND ON WHAT BASIS DID HE SCOTCH ALL WARNINGS IN TIBET AND OUR ENTIRE BORDER? WHAT DID HE DO WHEN THOSE ASSUMPTIONS PROVED WRONG? WHAT EVENTUALLY LED TO THE DEBACLE OF 1962? ARE THE SAME DELUSIONS AND MISTAKES NOT BEING REPEATED NOW? WHY WILL THE CONSEQUENCES BE ANY DIFFERENT? THIS IS A DEVASTATING ANALYSIS AND WARNING ON INDIA`S POLICY AND APPROACH REGARDING CHINA, BASED ON NEHRU`S NOTES TO HIS OFFICERS, HIS CORRESPONDENCE, INCLUDING LETTERS TO CHIEF MINISTERS AND HIS SPEECHES IN AND OUT OF PARLIAMENT.
‘सेल्फ डिसेप्शन’ (आत्मवंचना) या पुस्तकात पंडित जवाहरलाल नेहरू यांनी भारत-चीन संदर्भात केलेला पत्रव्यवहार आणि त्या संदर्भात केलेली भाषणे यांचा आढावा घेऊन त्यावर अरुण शौरींनी भाष्य केलं आहे. त्यातून भारत-चीन संदर्भात नेहरूंचं धोरण कसं होतं, त्या धोरणांचे परिणाम काय झाले, तत्कालीन राजदूतांची भारत-चीन संदर्भातील मते, या प्रश्नाच्या संदर्भात माध्यमं काय करतात इ. मुद्द्यांकडे लक्ष वेधण्याचा प्रयत्न त्यांनीR केला आहे. ‘साधी वस्तुाQस्थती ही आहे की सुरुवातीपासूनच चीनचा आपल्या प्रदेशावर डोळा होता; आक्रमण करण्यासाठी त्यांनी उघड उघड आपली स्थिती बळकट केली; पंडितजी आणि त्यांच्या निकटच्या अधिकाऱ्यां नी चीनच्या कारवायांविषयी डोळे घट्ट बंद केले आणि देश आता त्याची किंमत मोजत आहे...’ हा या पुस्तकाचा आशय आहे. पंडित नेहरूंनी भारत-चीन संदर्भात वेळोवेळी केलेला पत्रव्यवहार आणि भाषणे यातून हा आशय अधोरेखित होतो. भारत-चीन संबंधाबाबतची वस्तुस्थिती, त्याबाबतचं भारताचं धोरण, त्याचे परिणाम आणि बाळगायची सतर्कता याविषयी विस्तृतपणे जाणून घेण्यासाठी हे पुस्तक वाचलंच पाहिजे.