* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Original Book Title: NIMITTA
  • Availability : Available
  • ISBN : 9788177662993
  • Edition : 9
  • Publishing Year : FEBRUARY 1989
  • Weight : 120.00 gms
  • Pages : 140
  • Language : MARATHI
  • Category : LITERATURE
  • Available in Combos :V. P. KALE COMBO SET-52 BOOKS.
Quantity
Buying Options:
  • Ebooks:
  • Print Books:
WE ALL HAVE A GIFT OF THINKING AND EXPRESSING, FEW OF US HAVE THE CAPACITY OF PUTTING THOUGHTS INTO WORDS, BUT THE CAPABILITY TO EXPRESS CORRECTLY AND EFFECTIVELY IS POSSESSED RARELY; VA PU IS ONE OF SUCH RARE PEOPLE. HE IS THE MOST FAMOUS, LOVED AND SOUGHTAFTER WRITER IN THE HISTORY OF MARATHI LITERATURE. A WRITER ALWAYS HAS A STORE OF EXPERIENCES WITHIN HIM, EAGER TO COME OUT; AWAITING A VENT. NOT ALL OF THEM ARE PUT INTO WORDS. YET, MANY OF THESE EXPERIENCES MEET US AS STORIES OR DRAMAS OR POETRY OR NOVEL; SOME OR THE OTHER FORM OF LITERATURE. SOMETIMES, SOME EXPERIENCES REFUSE TO APPEAR IN THE RECOGNIZED FORMS; BUT THE URGE TO APPEAR COMPELS THEM TO COME OUT IN SOME AESTHETIC FORM, INNOVATIVE IN PRESENTATION, UNIQUE IN STYLE, EXCLUSIVE IN NATURE. THE WORK INCLUDED UNDER THIS TITLE "NIMITTA` WHICH MEANS STIMULUS COMES UNDER THE ABOVE MENTIONED CRITERIA. THEY ALL BEAR THE SALIENT FEATURES OF VA PU`S WRITINGS. THEY HAVE CERTAINLY ADDED TO THE TREASURE OF MARATHI LITERATURE HIGHLIGHTING HIM AS A PROMINENT AUTHOR.
आजचे सर्वाधिक लोकप्रिय मराठी लेखक वपु. काळे यांच्या लेखनाचा हा एक आगळावेगळा संग्रह. लेखकाच्या मनोविश्वात अनंत अनुभव खदखदत असतात. स्वतःला शब्दरूप घेण्यासाठी आसुसलेले असतात. त्यांतील काही कथारूप घेतात, काहींच्या कादंबया होतात, काहींच्या कविता, तर काही नाट्यरूपानं सामोरे ठाकतात. काही अनुभव मात्र असे असतात, की त्यांना असलं काही रूप घेता येत नाही. मग काही ‘निमित्ता’नं त्यांना वाचा फुटते आणि ते स्वतःचाच एक स्वतंत्र; परंतु ललित आकार घेतात. अशा अनुभवांचा हा एक गुच्छ आहे : ‘निमित्त.’ रूढार्थानं असो, नसो; वपु. काळ्यांची स्वतःची ठसठशीत नाममुद्रा उमटलेले हे ललितबंधच आहेत.आजचे सर्वाधिक लोकप्रिय मराठी लेखक वपु. काळे यांच्या लेखनाचा हा एक आगळावेगळा संग्रह. लेखकाच्या मनोविश्वात अनंत अनुभव खदखदत असतात. स्वतःला शब्दरूप घेण्यासाठी आसुसलेले असतात. त्यांतील काही कथारूप घेतात, काहींच्या कादंबया होतात, काहींच्या कविता, तर काही नाट्यरूपानं सामोरे ठाकतात. काही अनुभव मात्र असे असतात, की त्यांना असलं काही रूप घेता येत नाही. मग काही ‘निमित्ता’नं त्यांना वाचा फुटते आणि ते स्वतःचाच एक स्वतंत्र; परंतु ललित आकार घेतात. अशा अनुभवांचा हा एक गुच्छ आहे : ‘निमित्त.’ रूढार्थानं असो, नसो; वपु. काळ्यांची स्वतःची ठसठशीत नाममुद्रा उमटलेले हे ललितबंधच आहेत.
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
25TH MARCH #SANVADINI #VAPU 85 #NAVRA MHANAVA AAPALA #MODEN PAN VAKNAR NAHI #ONE FOR THE ROAD #ZOPALA #MAYABAJAR #CHATURBHUJ #INTIMATE #GULMOHAR #VAPURVAI #HUNKAR #MI MANUS SHODHATOY #BAI BAYKO CALENDER #SWAR #BHULBHULAIYA #KA RE BHULALASI #VALAY #KARMACHARI #AIK SAKHE #GOSHTA HATATLI HOTI #TAPTAPADI #GHAR HARAVLELI MANASA #DOST #MAHOTSAV #KAHI KHAR KAHI KHOTA #SAKHI #RANG MANACHE #AAPAN SARE ARJUN #THIKARI #TU BHRAMAT AAHASI VAYA #HI VAT EKTICHI #PARTNER #DUNIYA TULA VISAREL #PREMAMAYEE #FANTASY EK PREYASI #PANPOI#NIMITTA #MAZA MAZYAPASHI? #PLEASURE BOX BHAG 1 #PLEASURE BOX BHAG 2 #KATHA KATHANACHI KATHA #VAPURZA #RANGPANCHAMI #SANGE VADILANCHI KIRTI #CHEERS #MANASA #JAPUN TAK PAUL #LALITKALECHYA SAHAWASAT #DAHAVYA RANGETUN #२५ मार्च #संवादिनी #वपु# ८५ # नवरा म्हणावा आपला #मोडेन पण वाकणार नाही #वन फॉर द रोड#झोपाळा #मायाबाजार #चतुर्भुज #इन्टिमेट #गुलमोहर #वपुर्वाई #हुंकार #मी माणूस शोधतोय #बाई, बायको, कॅलेंडर #स्वर #भुलभुलैय्या #का रे भुललासी #वलय #कर्मचारी #ऐक सखे #गोष्ट हातातली होती! #तप्तपदी #घर हरवलेली माणसं #दोस्त #काही खरं काही खोटं #सखी #महोत्सव #रंग मनाचे #आपण सारे अर्जुन #ठिकरी #तू भ्रमत आहासी वाया #"ही वाट एकटीची #(राज्य पुरस्कार १९७०-७१)" #पार्टनर #दुनिया तुला विसरेल #प्रेममयी #फॅण्टसी एक प्रेयसी #पाणपोई #निमित्त #माझं माझ्यापाशी? #प्लेझर बॉक्स भाग-१ #प्लेझर बॉक्स भाग-२ #कथाकथनाची कथा #वपुर्झा #रंगपंचमी #सांगे वडिलांची कीर्ती #चिअर्स #माणसं #जपून टाक पाऊल! # ललितकलेच्या सहवासातून #दहाव्या रांगेतून
Customer Reviews
  • Rating StarMAHARASHTRA TIMES 25-06-1991

    लघुकथेचे स्वरूप आलेले लेख… ‘‘साहित्याकडे मी सहलीसारखंच पाह्यलं... तरी सहल हेच जसं आपलं जीवन होऊ शकत नाही, तसंच साहित्याचं आणि माझं झालं आहे,’’ असे व. पु. काळे यांनी लिहिले आहे. त्यावरून या लेखकाचा जीवनाकडे पाहण्याचा दृष्टिकोनही स्पष्ट होतो. अशा तऱ्हने जीवनाला हसतमुखाने सामोरे जाऊन जमेल तसे लेखन केल्याने त्याच्या लेखनात निर्मल प्रसन्नता, निरागस वृत्ती आणि निकोप आशावाद यांचा प्रत्यय येतो. वरील अवतरण प्रस्तुत लेखकाच्या ‘साहित्याचे माझ्या जीवनातील स्थान’ या ‘निमित्त’ या लेखसंग्रहातील लेखातून उद्धृत केले आहे. ‘निमित्त’ या संग्रहात आत्मकथनात्मक लेख, ललितलेख आणि समकालीन समाजातील समस्यांचे हलके- फुलके विवरण करणारे लेख मिळून एकूण पंचवीस लेख समाविष्ट करण्यात आले आहेत. मार्मिक आणि भावमधुर लेखकाचा पिंड मूलत: कथाकाराचा असल्यामुळे सर्व लेखांना लघुकथेचे स्वरूप प्राप्त होते. ते लघुकथेसारख्या आकृतिबंधापासून साकार होतात. नर्म विनोदयुक्त लेखनशैली हा या लेखांचा विशेष होय. ही लेखनशैली अंशत: मार्मिक आणि मोठ्या प्रमाणात भावमधुर झाली आहे. जीवन हे दोष शोधून काढण्यासाठी, निराशेने कुढत राहण्यासाठी नसून प्राप्त परिस्थितीतील दु:खातून आनंदाचे क्षण वेचून, निराग्रही वृत्ती जोपासून जास्तीत जास्त सुखा-समाधानाने जगण्यासाठी आहे, असा सुस्पष्ट ठसा या पुस्तकाच्या वाचनाने मनावर उमटतो. नर्म विनोद सोडून लेखकाचे तंत्र कोटीबाज, दिलखुलास विनोदाकडे झुकले की त्याच्याकडून ‘मी आणि सौ. च्या मैत्रिणी’सारखा लेख लिहिला जातो. हा लेख एक लघुकथाच आहे असे म्हटल्यास फारसे वावगे होणार नाही. ‘तो धुंद क्षण’, ‘रंग पुसू नका’, ‘वाईकर’, ‘इंद्रधनुष्य सूर्याचे, रंग चतुरंगचे’, ‘शादी किसीकी भी हो’ हे या संग्रहातील आणखी काही लघुकथा म्हणून वाचल्यास अधिक वेधक वाटतील असे लेख. आत्मकथनात्मक लेखातील ‘तो काळ सुखाचा’ आणि ‘माझे वाचक, माझे टीकाकार’ या लेखांचा प्राधान्याने निर्देश करावा लागेल. लेखक आपल्या शैशवावस्थेतील मुंबई-पुण्याच्या शालेय जीवनातील अनेकविध स्मृती असीम मन:पूर्वकतेने सांगतो, त्यामुळे तो लेख हृद्य झाला आहे. ‘माझे वाचक, माझे टिकाकार’ हासुद्धा या संग्रहातील एक महत्त्वपूर्ण लेख आहे. या लेखाला अधिक मूल्यवान मानण्याचे कारण असे की, येथे लेखक आपल्या लेखनाच्या प्रारंभकालापासून आपले वाचक आणि टीकाकार कोण होते ते बऱ्याच विस्ताराने निवेदन करतो. अनेक नामवंत साहित्यिकांनी त्याला कसे प्रात्याहित केले ते सांगून लेखकाने त्याचे वडील त्याच्या पहिल्यावहिल्या कथा वाचून एखादा शब्द बदलायला सांगत ती घटना कथन केली आहे. त्यांची ही चिकित्सक दृष्टी पुढे लेखकालाही प्राप्त झाली. तसेच, जाणकार समिक्षकांकडून त्याच्या कथालेखनावर केली गेलेली टिका लेखकाने निरभ्र मनाने आणि खिलाडू वृत्तीने स्वीकारली. चुकीची टीका करणाऱ्या समिक्षकांचाही त्याला कधी संताप आला नाही. उलट विलक्षण चातुर्याने त्यांची टीका कशी गैरलागू होती ते त्यांच्या निदर्शनास आणून दिले. ‘मोहनराव गेले’ या लेखातील कारुण्य हृदय हलविणारे आहे. मानवाशी चाललेला नियतीचा जीवघेणा खेळ लेखक सांप्रतच्या सामाजिक चौकटीच्या अनुबंधात निवेदन करतो. या लेखातील उपरोधाची धार विशेष लक्षणीय आहे. याउलट ‘पाकसिद्धी’ हा लेख एका वेगळ्या विनोदाचा मसाला सादर करतो. हा विनोद फार वरच्या दर्जाचा आहे असे मात्र नव्हे. टीकात्मक लेखन वर म्हटल्याप्रमाणे प्रचलित समाजरचनेतील समस्यांवर लेखकाने हलकी-फुलकी टीका केली आहे. ‘वृद्धाश्रम... सोय की संकट?’ हा लेख पाहा. परदेशातील ‘अ‍ॅथॉरिटी’ना देखील वृद्धाश्रम हे संकट वाटते हे सत्य लेखक येथे सिद्ध करुन दाखवतो. वृद्ध माणसे कौटुंबिक स्वास्थ्यासाठी घरातच हवीहवीशी वाटावयास हवीत. खरोखर, वृद्ध स्त्री-पुरुष हवेहवेसे वाटतील का? ‘जिचकार हे सांगते तर?’ या लेखात लेखक लोकल गाड्यांत स्त्रियांची मंगळसूत्रे खेचून नेणाऱ्या समाजवंâटकांवर अनिवार्य, सात्त्विक संतापानं लिहितो. ‘कुंकू ते हळदीकुंकू’मध्ये लेखक जुन्या जमान्यातील उत्कृष्ट मराठी चित्रपटांची थोरवी आपल्या खास विनोदी पद्धतीने कथन करतो, तर ‘म्युझिकसाठी’मध्ये संगीता जोशींच्या कवितांवर ‘मजेदार’ समिक्षा लिहितो. या लेखकाचे काही लेख स्पष्टपणे निरसतेकडेही झुकलेले आढळतात. ‘प्रिय सादिक - कोहळे’, ‘टुडे.... व्हाय?’ आणि ‘हा देश कुणाचा?’ या लेखात लेखक समाजावर टीकास्त्र उगारतो. समाजातील खोटेनाटेपणा, खोडसाळपणा यांवर त्याने टीका केली आहे. ती बव्हंशी सरळसोपटपणे व्यक्त झाल्याने कलात्मक वाटत नाही. तथापि, हे थोडेसे लेख सोडल्यास प्रस्तुत लेखकाचे बहुसंख्य लेख लघुकथेच्या तंत्रातून साकार झाल्यामुळे प्राय: रोचक बनले आहेत. ...Read more

Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

RADHIKASANTVANAM
RADHIKASANTVANAM by MUDDUPALANI Rating Star
केदार मारुलकर

एक डॉक्टर काय काय करू शकतो याचे उत्तम उदाहरण म्हणजे आजच्या पुस्तक परिचयासाठी निवडलेल्या पुस्तकाचे लेखक (खरे तर अनुवादक) *डॉ. शंतनू अभ्यंकर.* पुण्याच्या बीजे मेडिकल मधून एमबीबीएस. त्यानंतर पदव्युत्तर शिक्षण. आयएमए तसेच इतर संघटनेत विविध पदांवर काम. अनक परिषदांमध्ये शास्त्रीय विषयावर शुद्ध मराठीत व्याख्याने. २५ वर्षाहून अधिक काळ ग्रामीण भागात वैद्यकीय सेवा. लोकविज्ञान संघटना, अंधश्रद्धा निर्मूलन समिती अशा संघटनांमध्ये काम. विज्ञान लेखक, भाषांतरकार, ब्लॉगर आणि त्यापेक्षाही महत्त्वाचे म्हणजे समाजात सर्वसाधारणपणे *न बोलल्या जाणाऱ्या विषयांवर लेखन* आणि प्रसंगी *प्रचलित समजाला तडा देणारे परखड भाष्य* करण्याची धमक. *पुस्तक परिचय* मुद्दूपलनी ही अठराव्या शतकातील राजे प्रतापसिंह यांची भोगपत्नी. अनुपम सौंदर्य, बुद्धिमत्ता, चातुर्य, शृंगारनिपुणता बहुभाषाकोविद अशी देवदासी स्त्री. राधिकासांत्वनमु हे तेलगू भाषेतील काव्य तिने रचले. परंतु नंतरच्या काळात अश्लील ठरवून त्यावर बंदी घालण्यात आली. देश स्वतंत्र झाल्यानंतर पुन्हा एकदा या काव्याला प्रकाशित होण्याचे भाग्य लाभले. गेल्याच वर्षी हे काव्य मराठीत अनुवादित करून डॉ. शंतनू अभ्यंकर यांनी मराठी रसिकांना हा सांस्कृतिक ठेवा उपलब्ध करून दिला आहे. तंजावरच्या तत्कालीन मराठी राजवटीचं एक वेगळंच वैशिष्ट्य होतं. मराठी राजे आणि तमिळ प्रजा. या राज्याची प्रसिद्धी इतर कलांइतकीच कलावंतिणींसाठीही होती. देवदासी, देवरंडीयल, कलावती, गुडिसानी, भोगदासी, नगरशोभिनी, राजगणिका अशी, काही आज आपल्याला खळबळजनक वाटतील अशी, नावं होती. एक समृद्ध परंपरा होती. तिथे गणिकांनाही प्रतिष्ठा होती. अशीच एक गणिका-मुद्दूपलनी. तिची एक रचना म्हणजेच राधिकासांत्वनमु. तेलुगूमध्ये सांत्वन म्हणजे रुसवा काढणे. अतिशय शृंगारिक, भावनाप्रधान, बिनधास्त आणि प्रसंगी अश्लील म्हणावं असं हे काव्य. अर्थात श्लिलाश्लिलतेच्या कल्पना कालसापेक्ष असतात. राधा-कृष्ण आणि इलाची गोष्ट सांगतासांगता ती राजे राजवाड्यांच्या राज्याचीच नाही, तर स्त्रियांच्या अंत:करणाचीही दारे सताड उघडून दाखवते. मराठीमध्ये इतकं शृंगारीक काव्य लिहिलं गेलं नाही.त्यात शृंगारीक लेखन म्हणजे लिहिलंच तर पुरुषांनी लिहावं, असा अलिखित नियम. शृंगार आणि अश्लीलता याच्या सीमारेषेवर असलेलं हे काव्य एका स्त्रीने लिहावं हे म्हणूनच आगळंवेगळं ठरतं. राधा-कृष्णाच्या कथेने भल्याभल्यांना मोहात पाडले आहे. पण राधाकृष्णाची बहुतेक प्रेमकाव्ये कितीही सुंदर आणि शृंगारिक वर्णनांनी भरलेली असली तरी अखेरीस राधाकृष्णाचे मिलन म्हणजे; पुरुष आणि प्रकृतीचे मिलन, असा शोध लावून त्याला एकदम अध्यात्मिक रूप दिलं जातं. राधिका सांत्वनम् मध्ये कृष्ण आणि राधा, कृष्ण आणि या काव्यातील प्रेमत्रिकोणाचा तिसरा कोन- इला, यांचे नाते अगदी सर्वसाधारण स्त्रीपुरुषांसारखे रेखाटले आहे. आपली पार्श्वभूमी सांगून ही गणिका राधिकासांत्वनमची मुख्य कथा सुरू करते. राधा-कृष्णाच्या प्रणयलीला तर सगळ्यानाच माहीत आहेत. या काव्यातील प्रौढ राधा, तरुण कृष्णाचे आणि नुकत्याच यौवनात आलेल्या इलाचे लग्न लावून देते. कृष्ण इलेवर असा काही भाळतो की राधा रहाते बाजूला. आता राधेला पश्चात्ताप होतो. विरहाने पोळलेली राधा, कृष्णाला विनवून परत बोलवते. तो येतो. पण दुखावली गेलेली राधा त्याला फार महत्व देत नाही. त्याला राधेची आर्जवं करायला लागतात. तरीही राधा त्याला बधत नाही. मग कृष्ण आपले हुकूमी अस्त्र काढतो. आपल्या कामलीलांनी तिला घायाळ करतो, राधा पुन्हा आकृष्ट होते, दोघांचे मिलन होतं. इथे राधिकासांत्वन सुफळ संपूर्ण होतं, अशी ही काव्यरुप कथा. यातील दोन्ही नायिका अगदी मुद्दूपलनी सारख्याच आहेत. रुपगर्विता, हुशार तितक्याच हट्टी. इला नवथर तरुणी; तर राधा प्रौढ, प्रेमस्वरूप कृष्णसखी आणि दोघींचा नायक कृष्णसखा. पण सारा भर आहे तो ह्या दोन नायिकांच्या मनतरंगांवर. यातल्या दोन्ही नायिका कृष्णावर वर्चस्व गाजवणाऱ्या आहेत. प्रेमासाठी आसुसलेल्या आहेत. अनुभूती मोकळेपणानी व्यक्त करणाऱ्या आहेत. वयात येणे, विरह,असूया, प्रेम-द्वेष अशी भावनांची लपाछपी, असं बरंच काही हे काव्य उलगडून दाखवते आणि तेही एक स्त्रीच्या नजरेतून. हा नजारा थक्क करणारा आहे. हे शृंगारीक असलं तरी उत्कट आणि रसाळ काव्य आहे. या काव्याचा इंग्रजीतही अनुवाद झाला आहे. डॉ. शंतनू यांनी छंदोबद्ध भाषांतर करण्याचा निर्णय घेतला. छंदोबद्ध असल्याशिवाय भाषांतर त्या काळातील वाटणारच नाही. मूळ छंद/वृत्त काय आहे याचा अंदाज अर्थातच इंग्लिश ओळी वाचून येत नाही. मग काही ओळी वाचायच्या, एखादी ओळ सुचेल तशी लिहायची आणि मग कारागिरी करत करत इतर ओळी जुळवायच्या; असा प्रकार करत भाषांतर केल्याचे मनोगतात लिहिले आहे. मराठीत हे सगळे काव्य लिहिताना पुणेरी भाषा वापरली असली,तरी त्यात दुर्बोधता नाही. अभंग, मंदाक्रांता, मालिनी, दिंडी, हरिभगिनी आणि लावणीसदृश ठेक्यात बसणाऱ्या काही चाली यात वापरल्या आहेत. काही ठिकाणी पद्यमय संवाद लिहिले आहेत. पुस्तक परिचय लिहिताना यातील काही ओळी उद्धृत करण्याचा मोह आवरत नाही. काव्याची सुरवातच राधेच्या बहारदार वर्णनाने होते. _थोरांनी नावाजली, गौरांगी सर्वांहुनी, शकुंतला, शुकभाषिणी, नंदाक्का राधा ही. आणि तिचे ते डोळे, नसते जर कृष्णकळे; का हरी कटाक्ष पुरे, चमकाया नयनदले?_ यानंतर षोडशा इलेचं वर्णन या शब्दांत _कृशांगा, नाजुकांगा, वेणीसंभार सोसवेना; मुखमोती दिव्य ज्योती, देवी इला, यौवना ही_ कृष्णावर भाळलेल्या इलाचे मनतरंग रेखाटताना म्हटले आहे- _लपंडावी डोळे झाकाया, फक्त मुरारी हवा इलेला. शिवशिवीचा खेळ रंगता,हिचे इशारे पळता पळता. नदीकिनारी साधून मौका, इला झोंबते हरीच्या अंगा. सदैव हरी-सह, हरीच सहचर, खेळ मिषे सुखस्पर्श अनावर. सख्यांस कौतुक सखिचे नवथर उधळून यौवन, धीट, खोडकर इला भाळली श्री कृष्णावर!_ कृष्ण आणि राधेचा प्रणय तिच्या नजरेतून सुटत नाही... _ओठ आरक्तही देता राधा, इला तुळीतसे ओष्ठ सौष्ठवा; दंतपंक्ती त्या सहज चमकता, फिके जाणी स्मित आपुले इला, शेजघरी ने कृष्णा, राधा; म्हणे ‘आले मी’, इला बाला!! मजेत हसती श्रीकृष्ण-राधा!_ राधेलाही इला मोठी होण्याची आतुरता, उत्सुकता आहेच... _कधी म्हणे विनोदे राधा, ‘ही मला सवत होई का?’ पण पाहताच इलेला, उरी उधाण ये मायेला, कुस्करी मग वारंवार, चुंबीते गोबरे गाल._ पण लग्नानंतर राधाने इलेला दिलेला संदेश आणि कृष्णाला दिलेला `दम` बहारदार आहे. इलेला संदेश _दे विश्वास अन् दे प्रोत्साहन. जाण असे तो प्रीत पुरुषोत्तम काम निपुण तो प्रेमिक उत्तम ...दे, कोमल तन, कोमल दे मन, प्रीत मनस्वी, तुझाच प्रीतम.’_ कृष्णाला `दम` _‘कठोर कांचन माझी काया, लता जणू ती, तनू कोमला, धिटाई हळू, बुजेल इला, सांभाळा तुम्ही गोपाळा!’_ काही ओळी मात्र आजही सर्वसामान्य पुरुषांनाही लागू पडतील की काय, इतक्या चपखल झाल्या आहेत. _नाही कशी मुळी लाज ;हवी मजा, वरती माज ; पुरूषांचे नीत्य काज ; बाईच्या मनीची आस कोणी ना पुसे त्यास_ चार भाग आणि ५८४ पदं असलेलं हे काव्य शृंगारीक असेलही, नव्हे आहेच. पण स्त्रीसन्मानाचा, प्रतिष्ठेचा आणि संवेदनशील मनाचा ठाव घेणारा तो एक ठेवा आहे. _इतिश्री शंतनूविरचितम् राधिका सांत्वनम् भावानुवादस्य केदारकृतपरिचयम् संपूर्णम् ...Read more

ANUWADATUN ANUSARJANAKADE
ANUWADATUN ANUSARJANAKADE by LEENA SOHONI Rating Star
अक्षरनामा

https://www.aksharnama.com/client/article_detail/7120?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTAAAR06UVpU4k8DLSaBDkgmglzUuRMuX2XQ3OKxRAdL-tQo1-DZwHV7_Q3uLE4_aem_ATgHVeQrpR7vbtSsdHKWSXs5EHm0mPjS_5lEI-n3B5uorlbUPMjKGOX9doFKfROrOtk