* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
  • Original Book Title: EK DIWAS
  • Availability : Available
  • ISBN : 9788184981834
  • Edition : 2
  • Publishing Year : JANUARY 2011
  • Weight : 0.00 gms
  • Pages : 156
  • Language : MARATHI
  • Category : ESSAYS
Quantity
Buying Options:
  • Ebooks:
  • Print Books:
MANY INDIAN GENERATIONS HAVE SUCCESSFULLY ESTABLISHED THEMSELVES IN AMERICA. EVERY INDIAN HAS A CURIOSITY TO PEEP INTO THE DAY-TO-DAY LIFE OF AN AMERICAN. WE ALL ARE ATTRACTED TO THIS RICHEST AND STRONGEST COUNTRY. SHOBHA CHITRE COMES UP WITH MANY SHORT STORIES, ALL ABOUT AMERICANS, THEIR CULTURE AND THE LIFESTYLE OF INDIANS WHO HAVE SETTLED DOWN IN AMERICA. EACH STORY HAS A STRONG AND TRUE BASE. EACH TELLS US MORE AND MORE ABOUT THE CULTURE THERE, THE WAY PEOPLE THINK AND PLAN THEIR FUTURE, THE WAY THEY EMBRACE LIFE AND FIND OUT SOLUTIONS FOR EACH PROBLEM. THESE STORIES HELP US TO LEARN MANY GOOD THINGS ABOUT AMERICA AND AT THE SAME TIME ASSIST US TO PROBE INTO OUR MINDS TO SHED AWAY THE WRONGFUL NOTIONS WE HAVE DEVELOPED OVER THE YEARS. SHOBHA’S LANGUAGE IS SIMPLE AND HENCE TOUCHES THE CORE OF OUR HEART. SINCE LAST 40 YEARS SHE HAS LIVED IN US YET, SHE HAS NOT LEFT HER BASIC CULTURE ANYWHERE OUT IN THE OPEN. SHE HAS MANAGED TO BALANCE BETWEEN HER INDIAN UPBRINGING AND AMERICAN THINKING. THIS HARMONIOUS BLEND HAS HELPED HER TO ADAPT HERSELF TO HER ENVIRONMENT. WHILE DOING SO, HER SENSITIVE MIND HAS ALWAYS BEEN FASCINATED BY THE REALISTIC NATURE OF AMERICANS. SHE PRESENTS THIS NATURE IN A SUPERBLY COOL MANNER AND A NEUTRAL WAY YET CAPTIVATES OUR MINDS WITH HER AESTHETIC SENSE.
‘एक दिवस’ ते ‘असाही एक दिवस’ या अकरा ललित लेखांचा संग्रह म्हणजे शोभा चित्रे यांच्या सातत्याने चाललेल्या संवेदनशील धडपडीचा आलेख आहे. अमेरिकेत ४० वर्षांहून अधिक काळ राहूनसुद्धा आपल्या मातीवरील, माणसांवरील, भाषेवरील प्रेम विरळ न होऊ देता ‘तिथल्या’ आणि ‘इथल्या’ संस्कृतींना अनुभवाच्या माध्यमात जोडून मराठी साहित्य समृद्ध करण्याचा त्यांचा अनाहूत प्रयत्न, साध्या, सोप्या, सरळ भाषेतून वाचकांशी संवाद साधत त्यांच्या हृदयाचा नकळत ठाव घेण्याची त्यांची वृत्ती, आणि संयत व शांत स्वभावाच्या लेखनातून त्यांनी शमविलेली वादळे अथवा निर्माण केलेली खळबळ – या सगळ्याचा एक विलोभनीय चित्रपट या संग्रहात पाहायला मिळतो. मराठी साहित्यात त्यांच्या लेखनातून उतरणारे हे वेगळे अनुभवविश्व यापुढेही वाचकाला खुणावीत राहील; भुरळ घालील.
Video not available
No Records Found
No Records Found
Keywords
"#EK DIVAS #GULMOHAR #PRIYAPARMESHWARA #YAJANMAVAR #PHUGHYATILMANASA #KHARICHAWATA #KHOLAMBALELA #PRAVAAS #TARUNAASTA #MHATARPAN #AATPATNAGARHOTA #HOW DARE YOU # AASAHI EK DIWAS #मराठीपुस्तके#मराठीप्रकाशक #MARATHIBOOKS#ONLINEMARATHIBOOKS#TRANSLATEDMARATHIBOOKS#TBC#TRANSLATEDBOOKS@50% # #SHOBHACHITRE #शोभाचित्रे #PANGALEECHYAAATHAVANEE #AUTOBIOGRAPHY #EKDIVAS "
Customer Reviews
  • Rating StarSAMNA 8-5-2011

    कसं जेवावं हे प्रत्येकाला लहानपणापासूनच शिकवलं जातं. कोणत्या पदार्थाबरोबर काय तोंडी लावणं घ्यावं. घास कसा घ्यावा. तो चावून कसा गिळावा. हे सगळं प्रत्येक व्यक्तीच्या अंगवळणी पडून गेलेलं असतं. पण समजा एखाद्याला हे विसरायला झालं तर? तुम्ही म्हणाल, ‘हे कस शक्य आहे?’ पण होय! अल्झायमर या रोगामुळे हेच घडतं. अल्झायमर माणसाच्या मेंदूतल्या आठवणीच्या, स्मरणाच्या केंद्रालाच हळूहळू निकामी बनवत जातो. त्या माणसाला कोणतीही, कसलीही आठवणच राहत नाही. या भीषण रोगाचा प्रादुर्भाव जगभर वाढतो आहे. अमेरिकेचे माजी राष्ट्राध्यक्ष रोनाल्ड रीगन अल्झायमरलाच बळी पडले. प्रस्तुत आत्मकथन ‘पानगळीच्या आठवणी’च्या लेखिका शोभा चित्रे यांचे सासरे विष्णू केशव चित्रे हेही अल्झायमरचे बळी ठरले. वास्तविक भाई चित्रे म्हणजे कुणी प्रसिद्ध व्यक्ती नव्हते. त्यांची सारी हयात बडोद्यात गेली. लेखिका शोभा चित्रे या मूळच्या मुंबईकर लग्न होऊन बडोद्याला गेल्या. तिथून प्रथम लंडन, मग अमेरिकेत न्यू जर्सी आणि आता वॉशिंग्टनला स्थिरावल्या आहेत. सासू-सासरे त्यांच्याकडे वॉशिंग्टनला गेलेले असताना प्रसंगाप्रसंगाने लेखिकेला जाणीव होते की, आपल्या सासऱ्यांना अल्झायमर झाला आहे. पण लेखिकेने आत्मकथनाची सुरुवात इथपासून केलेली नाही. तिच्या लग्नापूर्वी तिच्या माहेर-सासरचे संबंध कसे होते इथपासून सुरुवात करून दोन मध्यमवर्गीय मराठी कुटुंबांच्या नातेसंबंधाचं अतिशय हृद्य असं चित्र तिथे उभे केलं आहे. त्यामुळे ते आत्मनिवेदन न राहता एका प्रातिनिधिक मराठी कुटुंबाचं चित्रण बनून जातं आणि वाचकाच्या मनात सहसंवेदना निर्माण करतं, मग अल्झायमरचे बळी ठरलेले भाई चित्रे हे फक्त लेखिकेचे सासरे न उरता, सगळ्याच वाचकांचे कुणी आप्त बनून जातात. लेखिकेच्या मांडणीतला अस्सलपणा पानगळीच्या आठवणीला वाचनीय बनवून जातो. तर दुसरीकडे ‘एक दिवस’ या कथासंग्रहातल्या कथा ठराविक साचेबंद वळण घेताना दिसतात. म्हणजे असं की, कथांचा एकूण बाज मराठी मासिकामधल्या नेहमीच्या कथांसारखाच, फक्त पार्श्वभूमी महाराष्ट्राऐवजी अमेरिकेची म्हणजे निसर्गवर्णनांमध्ये उन्हाळ्या-पावसाळ्याऐवजी अमेरिकेतला हाडं फोडणारा हिमवर्षाव. सुट्टीत शिमला, कुलू, मनाली, दार्जिंलिंगच्या वर्णनाऐवजी अलास्का किंवा नायगाराची वर्णनं, नोकरदार स्त्री-पुरुष लोककला लटकून कामावर जाण्याऐवजी स्वत:च्या गाडीतून जातात इत्यादी. वास्तविक अमेरिका हा एक अफाट विस्ताराचा. सतत अनंत उलाढाली चालू असणारा देश आहे. खुद्द अमेरिकेतल्या लेखक-लेखिकांच्या विषय निवडीचा पल्ला अक्षरश: थक्क करून सोडणारा आहे. जीवनाच्या हर एक क्षेत्राला ते अतिशय ताकदीने शब्दबद्ध करून वाचकांपुढे मांडताना दिसतात. मग गेली किमान ३५-३६ वर्षे अमेरिकेत वास्तव्य करून आलेल्या लेखिका शोभा चित्रे यांच्या कथालेखनात तेच ते, संकुचित मराठी मानसिकता दाखवणारे अनुभव का येतात, असा प्रश्न जाणत्या वाचकाला पडतो. अमेरिकेत स्थायिक झालेल्या मराठी माणसांमध्येही वेगवेगळ्या बुवा, महाराज, माताजी, माई यांचं प्रस्थ वाढताना पाहून लेखिका सचित होते. तिची कथानायिका अशा अंधश्रद्धा नवऱ्याला घटस्फोट देते. गेल्या कित्येक वर्षांपासून म्हणजे अगदी स्वामी विवेकानंदांच्या काळापासून अनेक हिंदू आध्यात्मिक संस्था अमेरिकेत उत्तम कार्य करीत आहेत याची दखल लेखिका का बरं घेत नाही? आणि खुद्द अमेरिकन माणसंही अंधश्रद्ध नाहीत असं कुठे आहे? सामान्य माणसांनी चर्चच्या मिशनऱयांनी त्याचा गैरफायदा घेत लहान मुलांवर केलेले अत्याचार यांच्या कहाण्या रोज तिथे बाहेर येत आहेत. लेखिका याचीही दखल घेताना दिसत नाही. एकंदरीत ‘पानगळीच्या आठवणी’ आवर्जून वाचनीय, तर ‘एक दिवस’ सामान्य दोन्ही पुस्तकांची मांडणी, मुद्रण, मुखपृष्ठ आदी तांत्रिक अंगे सुबक. ...Read more

Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

RADHIKASANTVANAM
RADHIKASANTVANAM by MUDDUPALANI Rating Star
केदार मारुलकर

एक डॉक्टर काय काय करू शकतो याचे उत्तम उदाहरण म्हणजे आजच्या पुस्तक परिचयासाठी निवडलेल्या पुस्तकाचे लेखक (खरे तर अनुवादक) *डॉ. शंतनू अभ्यंकर.* पुण्याच्या बीजे मेडिकल मधून एमबीबीएस. त्यानंतर पदव्युत्तर शिक्षण. आयएमए तसेच इतर संघटनेत विविध पदांवर काम. अनक परिषदांमध्ये शास्त्रीय विषयावर शुद्ध मराठीत व्याख्याने. २५ वर्षाहून अधिक काळ ग्रामीण भागात वैद्यकीय सेवा. लोकविज्ञान संघटना, अंधश्रद्धा निर्मूलन समिती अशा संघटनांमध्ये काम. विज्ञान लेखक, भाषांतरकार, ब्लॉगर आणि त्यापेक्षाही महत्त्वाचे म्हणजे समाजात सर्वसाधारणपणे *न बोलल्या जाणाऱ्या विषयांवर लेखन* आणि प्रसंगी *प्रचलित समजाला तडा देणारे परखड भाष्य* करण्याची धमक. *पुस्तक परिचय* मुद्दूपलनी ही अठराव्या शतकातील राजे प्रतापसिंह यांची भोगपत्नी. अनुपम सौंदर्य, बुद्धिमत्ता, चातुर्य, शृंगारनिपुणता बहुभाषाकोविद अशी देवदासी स्त्री. राधिकासांत्वनमु हे तेलगू भाषेतील काव्य तिने रचले. परंतु नंतरच्या काळात अश्लील ठरवून त्यावर बंदी घालण्यात आली. देश स्वतंत्र झाल्यानंतर पुन्हा एकदा या काव्याला प्रकाशित होण्याचे भाग्य लाभले. गेल्याच वर्षी हे काव्य मराठीत अनुवादित करून डॉ. शंतनू अभ्यंकर यांनी मराठी रसिकांना हा सांस्कृतिक ठेवा उपलब्ध करून दिला आहे. तंजावरच्या तत्कालीन मराठी राजवटीचं एक वेगळंच वैशिष्ट्य होतं. मराठी राजे आणि तमिळ प्रजा. या राज्याची प्रसिद्धी इतर कलांइतकीच कलावंतिणींसाठीही होती. देवदासी, देवरंडीयल, कलावती, गुडिसानी, भोगदासी, नगरशोभिनी, राजगणिका अशी, काही आज आपल्याला खळबळजनक वाटतील अशी, नावं होती. एक समृद्ध परंपरा होती. तिथे गणिकांनाही प्रतिष्ठा होती. अशीच एक गणिका-मुद्दूपलनी. तिची एक रचना म्हणजेच राधिकासांत्वनमु. तेलुगूमध्ये सांत्वन म्हणजे रुसवा काढणे. अतिशय शृंगारिक, भावनाप्रधान, बिनधास्त आणि प्रसंगी अश्लील म्हणावं असं हे काव्य. अर्थात श्लिलाश्लिलतेच्या कल्पना कालसापेक्ष असतात. राधा-कृष्ण आणि इलाची गोष्ट सांगतासांगता ती राजे राजवाड्यांच्या राज्याचीच नाही, तर स्त्रियांच्या अंत:करणाचीही दारे सताड उघडून दाखवते. मराठीमध्ये इतकं शृंगारीक काव्य लिहिलं गेलं नाही.त्यात शृंगारीक लेखन म्हणजे लिहिलंच तर पुरुषांनी लिहावं, असा अलिखित नियम. शृंगार आणि अश्लीलता याच्या सीमारेषेवर असलेलं हे काव्य एका स्त्रीने लिहावं हे म्हणूनच आगळंवेगळं ठरतं. राधा-कृष्णाच्या कथेने भल्याभल्यांना मोहात पाडले आहे. पण राधाकृष्णाची बहुतेक प्रेमकाव्ये कितीही सुंदर आणि शृंगारिक वर्णनांनी भरलेली असली तरी अखेरीस राधाकृष्णाचे मिलन म्हणजे; पुरुष आणि प्रकृतीचे मिलन, असा शोध लावून त्याला एकदम अध्यात्मिक रूप दिलं जातं. राधिका सांत्वनम् मध्ये कृष्ण आणि राधा, कृष्ण आणि या काव्यातील प्रेमत्रिकोणाचा तिसरा कोन- इला, यांचे नाते अगदी सर्वसाधारण स्त्रीपुरुषांसारखे रेखाटले आहे. आपली पार्श्वभूमी सांगून ही गणिका राधिकासांत्वनमची मुख्य कथा सुरू करते. राधा-कृष्णाच्या प्रणयलीला तर सगळ्यानाच माहीत आहेत. या काव्यातील प्रौढ राधा, तरुण कृष्णाचे आणि नुकत्याच यौवनात आलेल्या इलाचे लग्न लावून देते. कृष्ण इलेवर असा काही भाळतो की राधा रहाते बाजूला. आता राधेला पश्चात्ताप होतो. विरहाने पोळलेली राधा, कृष्णाला विनवून परत बोलवते. तो येतो. पण दुखावली गेलेली राधा त्याला फार महत्व देत नाही. त्याला राधेची आर्जवं करायला लागतात. तरीही राधा त्याला बधत नाही. मग कृष्ण आपले हुकूमी अस्त्र काढतो. आपल्या कामलीलांनी तिला घायाळ करतो, राधा पुन्हा आकृष्ट होते, दोघांचे मिलन होतं. इथे राधिकासांत्वन सुफळ संपूर्ण होतं, अशी ही काव्यरुप कथा. यातील दोन्ही नायिका अगदी मुद्दूपलनी सारख्याच आहेत. रुपगर्विता, हुशार तितक्याच हट्टी. इला नवथर तरुणी; तर राधा प्रौढ, प्रेमस्वरूप कृष्णसखी आणि दोघींचा नायक कृष्णसखा. पण सारा भर आहे तो ह्या दोन नायिकांच्या मनतरंगांवर. यातल्या दोन्ही नायिका कृष्णावर वर्चस्व गाजवणाऱ्या आहेत. प्रेमासाठी आसुसलेल्या आहेत. अनुभूती मोकळेपणानी व्यक्त करणाऱ्या आहेत. वयात येणे, विरह,असूया, प्रेम-द्वेष अशी भावनांची लपाछपी, असं बरंच काही हे काव्य उलगडून दाखवते आणि तेही एक स्त्रीच्या नजरेतून. हा नजारा थक्क करणारा आहे. हे शृंगारीक असलं तरी उत्कट आणि रसाळ काव्य आहे. या काव्याचा इंग्रजीतही अनुवाद झाला आहे. डॉ. शंतनू यांनी छंदोबद्ध भाषांतर करण्याचा निर्णय घेतला. छंदोबद्ध असल्याशिवाय भाषांतर त्या काळातील वाटणारच नाही. मूळ छंद/वृत्त काय आहे याचा अंदाज अर्थातच इंग्लिश ओळी वाचून येत नाही. मग काही ओळी वाचायच्या, एखादी ओळ सुचेल तशी लिहायची आणि मग कारागिरी करत करत इतर ओळी जुळवायच्या; असा प्रकार करत भाषांतर केल्याचे मनोगतात लिहिले आहे. मराठीत हे सगळे काव्य लिहिताना पुणेरी भाषा वापरली असली,तरी त्यात दुर्बोधता नाही. अभंग, मंदाक्रांता, मालिनी, दिंडी, हरिभगिनी आणि लावणीसदृश ठेक्यात बसणाऱ्या काही चाली यात वापरल्या आहेत. काही ठिकाणी पद्यमय संवाद लिहिले आहेत. पुस्तक परिचय लिहिताना यातील काही ओळी उद्धृत करण्याचा मोह आवरत नाही. काव्याची सुरवातच राधेच्या बहारदार वर्णनाने होते. _थोरांनी नावाजली, गौरांगी सर्वांहुनी, शकुंतला, शुकभाषिणी, नंदाक्का राधा ही. आणि तिचे ते डोळे, नसते जर कृष्णकळे; का हरी कटाक्ष पुरे, चमकाया नयनदले?_ यानंतर षोडशा इलेचं वर्णन या शब्दांत _कृशांगा, नाजुकांगा, वेणीसंभार सोसवेना; मुखमोती दिव्य ज्योती, देवी इला, यौवना ही_ कृष्णावर भाळलेल्या इलाचे मनतरंग रेखाटताना म्हटले आहे- _लपंडावी डोळे झाकाया, फक्त मुरारी हवा इलेला. शिवशिवीचा खेळ रंगता,हिचे इशारे पळता पळता. नदीकिनारी साधून मौका, इला झोंबते हरीच्या अंगा. सदैव हरी-सह, हरीच सहचर, खेळ मिषे सुखस्पर्श अनावर. सख्यांस कौतुक सखिचे नवथर उधळून यौवन, धीट, खोडकर इला भाळली श्री कृष्णावर!_ कृष्ण आणि राधेचा प्रणय तिच्या नजरेतून सुटत नाही... _ओठ आरक्तही देता राधा, इला तुळीतसे ओष्ठ सौष्ठवा; दंतपंक्ती त्या सहज चमकता, फिके जाणी स्मित आपुले इला, शेजघरी ने कृष्णा, राधा; म्हणे ‘आले मी’, इला बाला!! मजेत हसती श्रीकृष्ण-राधा!_ राधेलाही इला मोठी होण्याची आतुरता, उत्सुकता आहेच... _कधी म्हणे विनोदे राधा, ‘ही मला सवत होई का?’ पण पाहताच इलेला, उरी उधाण ये मायेला, कुस्करी मग वारंवार, चुंबीते गोबरे गाल._ पण लग्नानंतर राधाने इलेला दिलेला संदेश आणि कृष्णाला दिलेला `दम` बहारदार आहे. इलेला संदेश _दे विश्वास अन् दे प्रोत्साहन. जाण असे तो प्रीत पुरुषोत्तम काम निपुण तो प्रेमिक उत्तम ...दे, कोमल तन, कोमल दे मन, प्रीत मनस्वी, तुझाच प्रीतम.’_ कृष्णाला `दम` _‘कठोर कांचन माझी काया, लता जणू ती, तनू कोमला, धिटाई हळू, बुजेल इला, सांभाळा तुम्ही गोपाळा!’_ काही ओळी मात्र आजही सर्वसामान्य पुरुषांनाही लागू पडतील की काय, इतक्या चपखल झाल्या आहेत. _नाही कशी मुळी लाज ;हवी मजा, वरती माज ; पुरूषांचे नीत्य काज ; बाईच्या मनीची आस कोणी ना पुसे त्यास_ चार भाग आणि ५८४ पदं असलेलं हे काव्य शृंगारीक असेलही, नव्हे आहेच. पण स्त्रीसन्मानाचा, प्रतिष्ठेचा आणि संवेदनशील मनाचा ठाव घेणारा तो एक ठेवा आहे. _इतिश्री शंतनूविरचितम् राधिका सांत्वनम् भावानुवादस्य केदारकृतपरिचयम् संपूर्णम् ...Read more

ANUWADATUN ANUSARJANAKADE
ANUWADATUN ANUSARJANAKADE by LEENA SOHONI Rating Star
अक्षरनामा

https://www.aksharnama.com/client/article_detail/7120?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTAAAR06UVpU4k8DLSaBDkgmglzUuRMuX2XQ3OKxRAdL-tQo1-DZwHV7_Q3uLE4_aem_ATgHVeQrpR7vbtSsdHKWSXs5EHm0mPjS_5lEI-n3B5uorlbUPMjKGOX9doFKfROrOtk