WHAT THE MIRROR REFLECTS : CATHLEEN HAS A FAVORITE PASS TIME. SHE LOVES TO LOOK AT HERSELF FROM DIFFERENT ANGLES. THE FUNNY THING IS, EVERY TIME SHE CHECKS HERSELF IN THE MIRROR, SHE SEES A DIFFERENT ASPECT OF HERSELF. ..... WHILE SHE WATCHES EVERY DIFFERENT REFLECTION OF HERS SHE LOSES HERSELF IN THE PAST. ..... SHE SEARCHES WHAT SHE DID ACCOMPLISH... FROM ALL THOSE HOPES SHE HAD SINCE HER CHILDHOOD, ALL THOSE ANCIENT DREAMS, WHAT AMONG THOSE DID I FULFIL? WHAT GOT LEFT OUT? SHE SEARCHES THAT IN THE MIRRORS. THOSE MIRRORS HAVE NOW BECOME HER MATES, AND SHE HAS LEARNT TO PLAY WITH THEM IN MANY WAYS TO AMUSE HERSELF. ..... SHE HAS NOW LEARNT THAT THE MIRROR IS FOREVER CLEAN, UNTARNISHED, AND THAT WE CAN SEE IN IT WHATEVER WE WANT TO SEE!
कॅथलीनचा तो एक छंदच आहे. स्वत:ला सगळीकडून न्याहाळण्याचा. गंमत म्हणजे प्रत्येक वेळी त्या आरशात तिला आपलं रूप वेगळंच दिसतं.... स्वत:चं असं वेगवेगळं रूप बघताबघता ती अनेकदा भूतकाळात हरवून जाते. लहानपणच्या आशा-आकांक्षा, आपली जुनी स्वप्नं, यातलं काय आपण पुरं केलं, काय राहून गेलं, याचा शोध घेत राहते.... अलीकडे आरसे तिचे मित्र बनलेत आणि आपल्या मनोरंजनासाठी आरशाचे हवे तसे खेळ करायलादेखील ती शिकली आहे. आरसा निर्लेप असतो, आपणच त्यात आपल्याला हवं तसं प्रतिबिंब पाहू शकतो, हे आतां तिला उमजलेलं आहे.