* Front & back cover images are for illustration purposes only and the price of book is sold separately.
Quantity
Buying Options:
  • Ebooks:
  • Print Books:
`LITTLE WOMEN` WAS PUBLISHED FIRST IN THE YEAR 1868, IT WAS WRITTEN BY THE FAMOUS AMERICAN AUTHOR LOUISA MAY ALCOTT. IT WAS A BEST SELLER. IT WAS TRANSLATED IN MANY LANGUAGES. HOLLYWOOD USED THE THEME FOR TWO OF ITS MOVIES. `LITTLE WOMEN` IS THE STORY OF THE MARCH FAMILY; ESPECIALLY OF THE FOUR SISTERS NAMELY MEG, JYO, BETH, AND AMY, IN AMERICA. THESE CHARACTERS ARE BASED ON THE ORIGINAL AUTHOR`S REAL SISTERS. THIS STORY IS VERY TOUCHY AND MAGNIFICENT. WE GET INVOLVED IN IT WITH THE OTHER CHARACTERS, THE OLD, HANDSOME NEIGHBOUR LAWRENCE AND HIS EQUALLY HANDSOME AND LOVING GRANDSON LORRY. THESE MARCH SISTERS ARE TOTALLY DIFFERENT FROM EACH OTHER. BUT THEY LOVE EACH OTHER TRULY. THEY ARE VERY MUCH FOND OF EACH OTHER. THIS NOVEL IS BECOME READABLE BECAUSE OF THE NATURAL ASPECTS OF A FAMILY; WHILE READING WE COME ACROSS WITH THE HOPES, AMBITIONS, HAPPINESS, SADNESS, THEIR PLANS FOR FUTURE, THE HUMOUR IN THEIR LIFE, THE TOUCHING AND MELTING MOMENTS IN THEIR LIFE; EVERYTHING MAKES THE STORY VERY COMMON, AS IF IT IS HAPPENING IN OUR LIVES, AS IF SOMEONE IS REVEALING OUR FAMILY LIFE. THIS CLOSENESS INVOLVES US MORE AND MORE IN THE LIVES OF MARCH SISTERS AND THIS SIMPLICITY IS THE SECRET OF THE SUCCESS OF THIS NOVEL.
मुग्ध शैशवातली कोवळी सुखदु:खे ..... लुइसा मे अलकॉट या ख्यातनाम अमेरिकन लेखिकेची ‘लिटल् वुइमेन’ ही कादंबरी अठराशे अडुसष्ट साली प्रथम प्रकाशित झाली. प्रसिद्धीबरोबरच तिला अभूतपूर्व लोकप्रियता लाभली. अनेक भाषांमधून ती अनुवादित झाली आहे. हॉलिवुडने तिच्यावर दोन वेळा चित्रपटही काढले आहेत. ‘लिटल् वुइमेन’ ही अमेरिकेतल्या ‘मार्च’ कुटुंबाची – विशेषत: त्यातल्या मेग, ज्यो, बेथ आणि अ‍ॅमी या चार बहिणींची – कहाणी आहे. या व्यक्तिरेखा लेखिकेने आपण व आपल्या बहिणी यांच्यावरूनच बहुतांशी रंगवल्या आहेत. शेजारचे वृद्ध लॉरेन्स आजोबा आणि त्यांचा देखणा प्रेमळ नातू लॉरी यांनी या कथेत आणखी अनोखे रंग भरले आहेत. हे एक अतिशय हृद्य आणि विलोभनीय असे कुटुंबचित्र आहे. एकमेकींपासून स्वभावाने अगदी वेगळ्या असलेल्या मार्च बहिणींचे परस्परांवरील उत्कट प्रेम, त्यांच्या आशाआकांक्षा, कोवळी सुखदु:खे, भविष्याची स्वप्ने याचे हे कधी विनोदी, तर कधी हृदयस्पर्शी असे चित्रण आपल्या साध्या सच्चेपणामुळे वाचकाला थेट अखेरपर्यंत गुंतवून ठेवते...
CHAUGHIJANI
No Records Found
No Records Found
Keywords
#LOUISA M. ALCOTT#LITTLE WOMAN # SHANTA SHELKE #आंधळी#कॅथरिन ओवेन्स पिअर#कादंबरी# शान्ता ज.शेळके#मराठीपुस्तके#मराठीप्रकाशक #MARATHIBOOKS#ONLINEMARATHIBOOKS#TRANSLATEDMARATHIBOOKS#TBC#TRANSLATEDBOOKS@50%#THE HELENKELLERSTORY #CATHERINEOWENSPEARE #SHANTAJ.SHELKE #ANDHALI #ANDHALYACHE DOL #ANOLAKH #ANUBANDH #CHAUGHIJANI #GAVATI SAMUDRA #GONDAN #KAVITA SMARANATALYA #KINARE MANACHE #LEKHAK ANI LEKHANE #MEGHDUT #NIMITTA NIMITTANE #PAVSAAADHICHAPAUS #PURVASANDHYA #RANGRESHA #RESHIMREGHA #SANGAVESEVATALEMHANUN #SANSMARNE #SUVARNAMUDRA #VARSHA
Customer Reviews
  • Rating StarArchana Paike

    चौघीजणी ! मेग, ज्यो, बेथ आणि अॅमी या चौघी बहिनी त्यांची कुटूंबवत्सल आई मिसेस मार्च आणि वडिल मिस्टर मार्च ! शेजारी वृद्ध मिस्टर लाॅरेन्स आणि त्यांचा नातु लाॅरी . ही ह्या पुस्तकामधिल महत्वाची पाञ . लेखिका शांता ज. शेळके यांनी अतिशय सुंद अनुवाद करून मराठी वाचकांसाठी एक अत्यंत सहज , सुंदर पुस्तक मिळवुन दिलं आहे. पुस्तक वाचतांना मनाची इतकी उत्कंठता वाढत जाते की आपणास पुस्तक सोडवत नाही. विचारांची दिशा सहजपणे चांगल्या ,सत्य गोष्टी अंगिकारण्याकडे नेण्याचे सामर्थ्य या पुस्तकातील प्रत्येक व्यक्तिमत्वामध्ये आहे. भाषाशैली सहज , सुंदर असते पण भाषेतुन ओघवता परिचय करवुन मनुष्यस्वभाव आणि घडणारी परिवर्तने आपणास इथे पाहवयास मिळतात. वेगवगेवळ्या स्वभावाच्या, व्यक्तिमत्वाच्या , वयाच्या चार मुलींना योग्य- अयोग्याची नुसती जाण च नव्हे तर स्वतःतील वाईटवृत्तीला दुर करून चांगली वृत्ती अंगिकरण्याचे वळण एक आई च कशी सहजपणे त्यांना लावते, हे वाचतांना पदोपदी प्रत्येक आईने हे पुस्तक वाचलेच पाहिजे असे मनात सतत येऊन गेले. मुळ लेखिका लुइसा मे अल्काॅट ह्या वयाच्या छप्पन्नाव्या वर्षी अठराशे अठ्याऐंशी साली निधन पावल्या. ` लिटेल वुइमेन ` हे पुस्तक तिचे खरे वाड्ंमयीन स्मारक होय. गेली शंभर वर्षे देशोदेशीच्या तरूण मुला मुलींना आपल्या मुग्ध शैशवाचे रमणिय चिञ या सुंदर पुस्तकात सतत पाहावयास मिळाले आहे आणि एका निर्मळ पण उदास आनंदाचा त्यांना त्यातून प्रत्यय आला आहे....शांता शेळके. एकमेकींच्या स्वभावाच्या एकदम वेगळ्या मार्च बहिनी वाचतांना आपण सहजपणे त्या कुटूंबात दाखल होतोत. वय जसे जसे वाढते तस तसे आपण मुलांना हव्या त्या सवलती देतो, त्यांना सर्व सुखसोयी देऊन नकळत कुठेतरी काही गोष्टी चुकत जातो. बारा वर्षाच्या अॅमी पासुन सोळा वर्षाच्या मेग पर्यंत ...आई ही वयाने वाढणार्‍या लेकींना वयासोबत गुणांनी वाढवत आणि दोषांना कमी करत जे संस्कार देते..नतमस्तक त्या मिसेस मार्च च्या विचारसरणीला आणि आईत्वाला ..! सण आला की आपण खरेदी करतो मुलांसाठी..पण हा विचार येतो का ?... की ह्या सणाला मुलांना त्यांचे स्वभाव दोष स्वतःच कमी करण्यास शिकवुन दुसर्‍यासाठी त्याग करण्यास शिकवावे? सुंदर केस कापुन ज्यो वडिलांसीठी पंचवीस डाॅलर पाठवते..तेंव्हा ती म्हणते की पैस्यासोबत मी हा पण विचार केला की मला माझ्या केसांचा खुप गर्व होता...त्यांना कापुन मी जे वडिलांसाठी केले त्याने माझे गर्वाहरण मीच स्वतः केले! अॅमी छोटी पोर..जीचे सर्वजण लाड पुरवत आणि जेंव्हा ती आंट कडे राहण्यास जाते तेंव्हा आंटच्या कुञ्याचे केस साफ करणे, पोपटाचा पिंजरा साफ करणे, आंटला पुस्तक वाचुन दाखवणे, दोन तास अभ्यास करणे,छोटी- छोटी कामे करणे ह्यात अगदी ञासुन जाते आणि विचार करते आपली कोणास कदर नाही. माञ नंतर कुठलीच अभिलाषा न करता सर्व गोष्टी मनापासुन करते तेंव्हा लक्षात येते की प्रत्येकजण वेगळा असतो फक्त तो स्विकारला की आयुष्य सोप्पे जाते. मिसेस मार्चला भय असते की श्रीमंत कुटुंबात गेल्यास मेगला श्रींमंतीच, पार्ट्यांच आकर्षण वाटुन स्वतःच्या गरिब घराबद्दल वाईट वाटेल का? परंतु मेगचं त्यांच्यात राहुन येऊन आपल्या उबदार प्रेमळ छञछायेला नावाजलेल पाहुन आपली पोर मोठी झाली हा साक्षात्कार होऊन समाधान वाटते. मुलीला प्रेम कस असावे, मैञी कशी असावी, होणारा जोडीदार कसा निवडावा..आकर्षण आणि प्रेम ह्या मधिल नाजुक संबंध कसा हाताळावा याच इतक सुंदर सहज वर्णन या पुस्तकात आहे की प्रत्येक मुलीच्या आईने या पुस्तकास आवर्जुन वाचाव. मुलींना स्वयंपाक का यावा याच सहज सोप्प उत्तर मिसेस मार्च नी या पुस्तकात सांगितलय. आपल्या मुला मुली मधिल कलागुणांना कसा वाव मिळावा? त्यांची अंगभुत कौशल्य बाहेर पडावीत, त्यांच्या वेगवेगळ्या स्वभावांना एकञ आणुन एकजुटी निर्माण करत कौटुंबिक ऐक्य कस टिकवाव हे खुप छान मिसेस मार्चला वाचतांना कळत . वृध्द लाॅरेन्स आणि त्यांचा प्रेमळ नातु ...वाचतांना कित्येकवेळेस मन भरून येत. जाॅन, मेग यांचा संसार वाचतांना छोट्याश्या भांडणास मिटवणारी ही पती पत्नी आपल्यातीलच वाटतात..आणि स्वभावतत्व आणि संस्काराची सांगड कळते ! भरपुर प्रेम, आदर, दयाळु वृत्ती, प्रामाणिकपणा, सद् सदविवेकबुद्धी, त्याग आणि सत्य ...ह्या सर्व गोष्टींचे संस्कार आपल्या मुलांना आपणच देऊ शकतो दुसरे कोणीच नाही..हे मला प्रकर्षाने हे पुस्तक वाचतांना वाटले. मोठेपणाच्या खोट्या गोष्टी, लालच, कठोरता, द्वेष ,घमेंड ही सर्व दुर्गुण आपणच मुलांपासुन दुर ठेऊ शकतो! पौंगडअवस्था ते तारूण्य हा काळ आईचा परिक्षेचा काळ नव्हे तर खुप सार्‍या प्रेमाचा अतिउच्च काळ असे मला वाटुन राहिले..पदोपदी माझी आई आणि मी आणि भाऊ, माझी मुले आणि मी, पति , असे नजरेसमोर राहत होते. खुप शिकवुन गेल्या ह्या चारचौघी मला !!!!!Specially..ज्यो.. माझ्या अंतकरणाचा ठाव घेतला या व्यक्तिरेखेने !!!! आवर्जुन वाचाव..` चारचौघी` लेखिका आणि अनुवादिका दोघी पण आज या जगात नाहित ...नमन त्या दोघींना एका आईचे !! धन्यवाद माझ्या बालमैञिन डाॅ. शितल काळेचे जीने एवढे अप्रतिम पुस्तक मला दिले ! सौ. अर्चना सिध्देश्वर पैके. दि. 17/जुन/2021 ...Read more

  • Rating StarMonika Pawar - Jagtap

    #माझ्या_खजिन्यातून हि गोष्ट आहे त्या चौघिंची.... वेगवगळ्या व्यक्तिमत्वाच्या पण एकाच संस्काराच्या छत्राखाली वाढलेल्या मनस्वी बहिणींची.... यात भव्यदिव्य.... उद्दात्त.... रहस्य.... आदी आदी काहीही नाही.... यात आहे सध्या भोळ्या मनांची एकमेकांमध्ये सलेली गुंतावळ..... मेग म्हणजे... आत्मसमाधानाचा आविष्कार.... ज्यो म्हणजे... वेंधळी महत्त्वाकांक्षा... बेथ म्हणजे... सर्वांना हवीहवीशी... तरीही हुरहूर चुटपुट... ॲमी म्हणजे.... स्वप्नरंजनात न रमता सारासार विचार.... आणि मार्मी म्हणजे सगळ्यांना गुंफून ठेवणारा एकसंध धागा..... शांता शेळके यांच्या लेखणीतून अनुवादित झालेले एक भन्नाट पुस्तक... चौघीजणी चार बहिणींच्या लहानपणापासून सुरू झालेला प्रवास त्यांचा तारुण्यात प्रवेश आणि शेवटी ध्येयप्राप्ती...... प्रत्येक पानामध्ये वाचकाला गुंतवून ठेवणारं... कायम स्मृतीत घर करणारं... कधी आनंद कधी आसू कधी हुरहूर कधी डोळ्यात अंजन कधी विस्मय अश्या खूप खूप भाव आविष्काराने नटलेले एक नितांत सुंदर कधीही संपूच नये असे हवेहवेसे वाटणारे , खूपसे relate होणारे पुस्तक..... #चौघीजणी ...Read more

  • Rating StarAshwini Jagtap

    "लुईसा मे अल्कॉट" या अमेरिकन लेखिकेचे "लिटल वुईमन" या पुस्तकाचा "शांता शेळके "यांनी केलेला अनुवाद म्हणजे "चौघीजणी". मार्च कुटुंबातील मेग , ज्यो, बेथ आणि अँमी यांच्या आयुष्य भोवती गुंफलेली ही कथा .चौघी बहिणींचे आत्यंतिक स्नेह ,माया याने ओप्रोत असे यांचे नाते, तरीही प्रत्येकीचे स्वप्न आशा- आकांक्षा वेगवेगळ्या आणि ते साध्य करण्यासाठी असलेली चौघींची धडपड त्यांची सुखे त्यांची दुःखे यांचे कधी विनोदी तर कधी हृदयस्पर्शी वाटणारे असे वर्णन. यात असलेला साधेपणा, सच्चेपणा आपल्या मनाला मोहवतो.चौघींचे आपल्या मातापित्यांशी असलेले नाते इतके सच्चे आहे की आपण त्याने प्रभावित होतो . पैसा हा सुखासीन आयुष्यासाठी जरी आवश्यक असला तरी परस्परातील प्रेम ,जिव्हाळा यावरच नात्याचे खरे सौंदर्य अवलंबून असते, हा मौलिक विचार सहज मनावर बिंबवला जातो ,ज्याची खरतर आज खूप गरज आहे. ज्यो ,मेग ,बेथ ,अँमी त्यांच्या शेजारी राहणारा त्यांचा बालमित्र लाँरी यांच्यातील प्रेमळ नाते ,त्यांच्या मुग्ध शैशवाचे रमणीय चित्र आपणाला या पुस्तकात पहावयास मिळते. त्याचबरोबर उत्तम ,श्रेष्ठ अशा नीती मूल्यांचे संस्कार अतिशय अलगद- हळुवारपणे वाचकांवर होतात, कोठेही बटबटीतपणा अथवा कंटाळवाणेपणा जाणवत नाही . अतिशय हृद्य आणि विलोभनीय असे कुटुंब -चित्र लेखिकेने आपल्यासमोर प्रस्तुत केले आहे. आणि शांता शेळके यांच्या लेखणीने यावर "चार चाँद "लावले आहेत .त्यांनी केलेला हा अनुवाद कोठेही रटाळ होत नाही तर, शब्दाशब्दातून तो अधिक खुलत जातो आणि अखेरपर्यंत आपल्याला गुंतवून ठेवतो. अश्विनी जगताप संभाजी नगर ...Read more

  • Rating StarSunil Shirvadkar

    "चौघीजणी" लॉकडाऊन काळात वाचलेले सर्वोत्कृष्ट पुस्तक.`चौघीजणी`..लेखिका शांता शेळके. मुळ लेखिका लुइसा मे अल्कॉट. लुइसा अल्कॉट या अमेरिकेन लेखिका.१८६८ साली त्यांनी ही कादंबरी लिहीली.तिला अफाट लोकप्रियता लाभली. जगातील बहुतांश भाषांमध्ये ती अनुवादितझाली. हॉलिवूडमध्ये तिच्यावर दोन चित्रपटही निघाले. खरंतर अनुवादित पुस्तके.. त्यातही इंग्लिश पुस्तकांचे अनुवाद मी वाचलेच नाही कधी. त्या वातावरणाशी आपण एकरुप होऊ शकु की नाही ही एक शंका असायची मनात. जॉन म्हणाला.. मेरी म्हणाली.. अश्या वाक्यांमधुन पुढे पुढे जाणारे लिखाण वाचायला नको वाटायचे. `चौघीजणी` बद्दल खुप ऐकलं होतं.वाचायला तर घेतली. एवढी जाडजूड सहाशे पानांची कादंबरी आपण वाचु शकु का..मुख्य म्हणजे त्याच्याशी एकरुप होऊ शकु का ही शंका होती. सुरुवातीला दहा वीस पानं जरा अडखळलो..पात्रांची नावे..त्यांचे एकमेकांशी असलेले नाते..अमेरिकन वातावरण हे जसंजसं परीचीत होत गेलं..तसं तसं त्यात गुंतत गेलो. दिडशे वर्षापूर्वीचे कथानक. मार्च कुटुंब.. आई,वडील, आणि चौघी बहिणी. मेग..बेथ..ज्यो..आणि एमी.चौघीजणी वेगवेगळ्या स्वभावाच्या.. तसं म्हटलं तर हे एक गरीब कुटुंब.पुस्तक वाचत जातो..तसं आपण त्यांच्या घरामधले एक होऊन जातो.त्यांचे स्वभाव.. आशाआकांक्षा.. त्यांची स्वप्नं..आणि समस्याही ह्या आपल्या होऊन जातात. उत्तम व्यक्ती चित्रण..वेधक संवाद.. आणि सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे कौटुंबिक भावबंध.. त्यातली उत्कटता कमालीच्या सुंदरपणे रेखाटली आहे. बहिणी बहिण मधील प्रेम..शेजारच्या लॉरीशी जमलेला स्नेह..मेगचं लग्न.. तिचे..वैवाहिक जीवन.. संसार असे कितीतरी ह्र्दय स्पर्शी प्रसंग जागोजागी रेखाटले आहेत. खरंतर कळत नकळत आदर्श नीतीमुल्यांचे संस्कार. वाचकांवर घडवले जातात. हे पुस्तक कुठेही कंटाळवाणे होत नाही. तत्कालीन अमेरिकन जीवन.. तेथील रुढी, परंपरा, जीवनशैली आपल्याला समजत जाते. कादंबरीच्या उत्तरार्धात एमी युरोपला जाते. मग आपल्या समोर अजुन एक नवीन जग उलगडत जातं.फ्रान्स..इटली, जर्मनी.. स्वित्झर्लंड येथील त्या काळातील वातावरणाशी आपण समरस होऊन जातो.तेथील शहरी जीवन..आणि सुंदर, स्वच्छ निसर्ग आपण अनुभवतो.एमी आणि लॉरी यांच्यातले भावबंध.. त्यांचं एकत्र येणं..अमीर,उमराव घराण्यातील पार्ट्या.. त्यांची वेशभुषा.. चालीरिती सगळं सगळं आपल्या डोळ्यासमोर उभं रहातं. `लिटल् वुईमेन` ही लुउसा अल्कॉट यांची मुळ कादंबरी.१८४३ साली जन्म झालेल्या लेखिकेने खरंतर यातील व्यक्ती रेखा आपल्या स्वतःच्या कुटुंबावरुनच रेखाटल्या आहेत. यातील `ज्यो` हे लेखिकेचेच प्रतिरूप आहे. असं म्हणतात की मुळ पुस्तकापेक्षा त्याचा अनुवाद जास्त सुंदर आहे. आणि अर्थातच त्याचे शांता शेळके यांचे. शांता शेळके यांनी या पुस्तकात काय आहे हे एका ओळीत सांगितले आहे. `मुग्ध शैशवातील कोवळी सुखदुःखे` खरंच.. चौघी बहीणींचे हे कोवळ्या शैशवातील जीवन साध्या सच्चेपणामुळे आपल्याला अखेरपर्यंत गुंतवून ठेवते. सुनील शिरवाडकर. ...Read more

  • Read more reviews
Write Your Own Review
  • Default typing language is Marathi. To type in English press Ctrl+G key combination
Submit Review
PLEASE SEND YOUR AUDIO REVIEW ON editorial@mehtapublishinghouse.com

Related Books

People Who Bought This Item Also Bought

Latest Reviews

RADHEYA
RADHEYA by RANJEET DESAI Rating Star
विश्वजीत श्रीपती शिंत्रे.

राधेय.... लेखक रणजित देसाई... मित्र कसा असावा...कर्णासारखा दातृत्व कसं असावं...कर्णासारखं असा हा कर्ण... त्याला अंगराज म्हणावं, दान देणारा दाता म्हणावं, राधेय म्हणावं कि कौतेय... काहीही म्हणा पण कर्णासारखा दाता कर्णानंतर कधी झाला नाही आणि कधी होणरही नाही... रणजित देसाई लिखीत कर्णचरीत्र राधेय आज हातावेगळं झालं ते अश्रुभरल्या नयनांनी...ज्याचा अंत करायला स्वतः देवाधिदेव कृष्णाला अर्जुनाचं सारथ्य करावं लागलं यातच अंगराज कर्णांचं विरत्व अधोरेखीत होत आहे. जन्मापासुन ज्याला केवळ सुतपुत्र म्हणुन वागणुक मिळाली असा तो कर्ण स्वतःच्या बळावर इतका महान लढवय्या बनला. पुस्तकाच्या प्रास्ताविकात देसाईंनी म्हटलं आहे की राधेय मधला कर्ण महाभारतात शोधायची गरज नाही. प्रत्येकाच्या मनातच तो दडलेला असतो, कदाचित आपल्या मनाची चार पाने उलटलीत, तर त्यात हा कर्ण दिसेल. त्याचं दु:खं, पोरकेपण आणि त्यातून पार होवून एक अनोखी ऊंची गाठणारं त्याचं दातृत्व, व्यक्तित्व याचं एक भव्य, शोकात्म चित्र राधेय मधून उभं राहतं. राधेय या कादंबरीत रणजित देसाईंच्या शब्दांनी कर्णाची अनेक रुपे अनुभवता आली. त्यामध्ये राधाई आणि वृषाली सोबतचा कर्ण, दुर्यौधनासोबतचा कर्ण, कृष्णासोबतचा कर्ण, रणांगणावरचा कर्ण आणि नदीकाठी पाठमोरा ऊभा राहत दान करत असलेला कर्ण अशा अनेक रुपांनी प्रत्येकवेळी वेगळा भासला. वृषसेन आणि चक्रधराच्या मृत्युने हळवा झालेला कर्णही वाचकाच्या डोळ्यातही पाणी आणवतो... समोर मृत्यु दिसत असताना सुध्दा केवळ दिलेल्या वचनामुळे हातातील धनुष्याचा त्याग करुन शस्त्रहिन हेणारा कर्ण रणजित देसाईंच्या शब्दांमुळे आजन्म लक्षात राहील. कर्णासारखं होणं कुणालाही कदापि शक्य नाही पण त्यातला एखादा जरी चांगला गुण अंगी बाळगण्याचा प्रयत्न प्रत्येकाने नक्कीच केला पाहीजे... प्रत्येकाच्या संग्रही असावं आणि एकदा तरी वाचावं असं पुस्तक रणजित देसाई लिखीत...राधेय... © विश्वजित शिंत्रे. ...Read more

BAJIND
BAJIND by PAHILWAN GANESH MANUGADE Rating Star
विश्वजीत श्रीपती शिंत्रे.

काही पुस्तकं अशी असतात कि कितीही वेळा वाचली तरीही त्या पुस्तकाचा कंटाळा येत नाही. पुन्हा पुन्हा वाचावं असं वाटतं आणि त्याची पारायणं होतचं राहतात. असचं एक पुस्तक म्हणजे *पै.गणेश मानुगडे* लिखीत *बाजिंद.* *बाजिंद* हे एक असं रसायन आहे जे प्रत्ेकाला अक्षरशः वेड लावतं. साधारण चार पाच वर्षांपुर्वी पहील्यांदा वाचलं होतं, त्यानंतर बर्‍याचवेळा आणि आज पुन्हा एकदा. त्याबद्दलची एक सुंदर आठवण म्हणजे माझ्या बहिणीच्या गरोदरपणाच्या दिवसात ग्रहण लागलं होतं आणि त्या ग्रहणकाळात तिला मी *बाजिंद* वाचुन दाखवलं होतं, असं हे पुस्तक. कुस्ती, प्रेमकथा, हेरगिरी, गुढ रहस्यमय बाजिंदचं जंगल, पशु-पक्षी व हिंस्र जनावरांची भाषा, बहीर्जी नाईक आणि अवघ्या हिंदुस्थानाचे आणि मराठी मनाचे आराध्यदैवत *श्रीमंतयोगी छत्रपती शिवाजी महाराज* असा या पुस्तकाचा प्रवास. शेवटाला अंगावर काटा आला कि समजावं आपण या पुस्तकाच्या प्रेमात पडलोय. रायगडच्या डोंगरदरीत वसलेल्या धनगरवाडीचा सखाराम धनगर आणि त्याच्यासोबत मल्हारी, सर्जा आणि नारायण निघालेत छत्रपती शिवरायांना भेटायला. कारण टकमक टोकावरुन ज्या गद्दारांचा कडेलोट व्हायचा ती प्रेतं येऊन पडायची ती थेट धनगरवाडीच्या आसपासच्या जंगलात आणि त्यामुळे आसपासच्या परीसरात जंगली जनावरांचा सुळसुळाट खुप वाढला होता. त्यांची मेजवानी व्हायची पण जर कधी कडेलोट नसायचा तेव्हा ती हिंस्त्र जनावरं आसपासच्या लोकवस्तीत शिरायची. हिच कैफियत मांडायला सखाराम धनगर आणि इतर मंडळी रायगडी निघतात. त्यानंतरचा त्यांचा प्रवास आणि कथा वाचकाला इतकी गुरफटवुन टाकते कि शेवटच्या पानावरची शेवटची ओळ कधी वाचुन संपते, कळतही नाही. त्यांची स्वराज्यहेर खंडोजीची भेट मग सावित्री, वस्तादकाका, वाचतानाही भितीदायक दिसणारं जंगल, कधीही न पाहीलेलं महादेवाचं मंदीर, खंडोजीचा असणारा ट्विस्ट आणि मग बहिर्जी नाईक आणि मग थेट रायगड आणि महाराज, सगळं प्रत्यक्षात आपल्यासमोर घडतयं कि असा भास निर्माण करणारं असं हे पुस्तक. एखाद्या चित्रपटालाही लाजवेल अशी कथा, एकदा वाचली कि पुन्हा एकदा वाचण्याचा मोह आवरता येत नाही अशी कथा, ज्यामध्ये असं बरचं काही जे वाचल्याशिवाय कळणार नाही. अजुन एक असं कि सातासमुद्रापार जगातील अव्वल गणली जाणारी इस्त्राईलची गुप्तहेर संघटना मोसाद यांच्या अभ्यासक्रमात बहिर्जी नाईक आणि आपलं हेरखातं शिकवलं जातं अशी अभिमान वाटणारी घटना आपल्या राज्यात घडलीय त्याचीच हि गोष्ट...बाजिंद... ...इकडे खंडोजीने सावित्रीला उचलुन जंगलातुन बरेच बाहेर आणले होते. पुढे डोंगराची कडेतुट होती आणि हजारो हात खोल फेसाळणार्‍या नदीचे विशाल पात्र...खंडोजीने एकदा मागे पाहीले आणि ताडले कि शिर्क्यांची फौज पाठलाग करत आहे...त्याने कशाचाही विचार न करता सावित्रीसह स्वतःला त्या कडेतुट वरुन त्या विशाल नदीच्या पात्रात झोकुन दिले...आणि... त्यासाठी वाचा *पै.गणेश मानुगडे* लिखीत...*बाजिंद..!!!* © विश्वजीत श्रीपती शिंत्रे. मु.पो.इंचनाळ, ता.गडहिंग्लज,जि.कोल्हापुर ०९९२२३१३९१९ ...Read more